Job 24
1 ab Omnipotente non sunt abscondita tempora qui autem noverunt eum ignorant dies illius
Czemu, [skoro] od Wszechmocnego nie są zakryte czasy, ci, którzy go znają, nie widzą jego dni?
2 alii terminos transtulerunt diripuerunt greges et paverunt eos
[Niektórzy] przesuwają granice, zabierają trzody i pasą je.
3 asinum pupillorum abigerunt et abstulerunt pro pignore bovem viduae
Osła sierot pędzą i wołu wdowy biorą w zastaw.
4 subverterunt pauperum viam et oppresserunt pariter mansuetos terrae
Spychają z drogi ubogich, biedni ziemi [muszą] się kryć razem.
5 alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum vigilantesque ad praedam praeparant panem liberis
Oto jak dzikie osły na pustyni wychodzą oni do swojej pracy, wstając rano na łup. Pustynia [wydaje] chleb dla nich oraz ich dzieci.
6 agrum non suum demetunt et vineam eius quem vi oppresserunt vindemiant
Na polu żną zboże i zbierają [grona] w winnicy niegodziwych.
7 nudos dimittunt homines indumenta tollentes quibus non est operimentum in frigore
Nagich zmuszają nocować bez ubrania, tak że nie mają czym się nakryć w czasie chłodów;
8 quos imbres montium rigant et non habentes velamen amplexantur lapides
Przemoczeni ulewą górską, bez schronienia przytulają się do skały.
9 vim fecerunt depraedantes pupillos et vulgum pauperem spoliaverunt
Odrywają od piersi sieroty, od ubogiego biorą zastaw.
10 nudis et incedentibus absque vestitu et esurientibus tulerunt spicas
Nagiego zmuszają do chodzenia bez ubrania, a głodnym zabierają snopy.
11 inter acervos eorum meridiati sunt qui calcatis torcularibus sitiunt
[A ci, którzy] pośród ich murów wyciskają oliwę i tłoczą w prasach, są spragnieni.
12 de civitatibus fecerunt viros gemere et anima vulneratorum clamavit et Deus inultum abire non patitur
Ludzie w mieście wzdychają, dusze śmiertelnie rannych wołają, a Bóg im w tym nie przeszkadza.
13 ipsi fuerunt rebelles luminis nescierunt vias eius nec reversi sunt per semitas illius
To są ci, którzy się sprzeciwiają światłości, nie znają jej dróg ani nie trwają na jej ścieżkach.
14 mane primo consurgit homicida interficit egenum et pauperem per noctem vero erit quasi fur
Morderca wstaje przed świtem i zabija ubogiego i potrzebującego, a w nocy jest jak złodziej.
15 oculus adulteri observat caliginem dicens non me videbit oculus et operiet vultum suum
Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, mówiąc: Nikt mnie nie zobaczy, i zakrywa on [swoje] oblicze.
16 perfodit in tenebris domos sicut in die condixerant sibi et ignoraverunt lucem
W ciemności podkopują domy, które sobie za dnia oznaczyli, nie znają światła.
17 si subito apparuerit aurora arbitrantur umbram mortis et sic in tenebris quasi in luce ambulant
Dla nich bowiem poranek jest jak cień śmierci. Jeśli ktoś ich rozpozna, ogarnia ich strach cienia śmierci.
18 levis est super faciem aquae maledicta sit pars eius in terra nec ambulet per viam vinearum
Lekko unoszą się na wodach, przeklęty jest ich dział na ziemi, nie patrzą na drogę [do] winnic.
[Jak] susza i upał trawią wody śniegu, [tak] grób [trawi] grzeszników. (Sheol h7585)
20 obliviscatur eius misericordia dulcedo illius vermes non sit in recordatione sed conteratur quasi lignum infructuosum
Zapomni o nim łono [jego] matki, a robak będzie się nim karmić jak słodycz; nikt go więcej nie wspomni, a nieprawość zostanie połamana jak drzewo.
21 pavit enim sterilem et quae non parit et viduae bene non fecit
Dręczy niepłodną, która nie rodziła, a wdowie nie czyni dobra.
22 detraxit fortes in fortitudine sua et cum steterit non credet vitae suae
Pociąga też mocarzy swoją siłą; [gdy] powstaje, nikt nie jest pewien swego życia.
23 dedit ei Deus locum paenitentiae et ille abutitur eo in superbiam oculi autem eius sunt in viis illius
Dano mu, że może oprzeć się bezpiecznie; jego oczy jednak [patrzą] na ich drogi.
24 elevati sunt ad modicum et non subsistent et humiliabuntur sicut omnia et auferentur et sicut summitates spicarum conterentur
Na chwilę zostali wywyższeni, ale już [ich] nie ma; zostali poniżeni [i] ściśnieni jak wszyscy inni, a jak wierzch kłosa zostaną wycięci.
25 quod si non est ita quis me potest arguere esse mentitum et ponere ante Deum verba mea
A jeśli tak nie jest, kto mi udowodni kłamstwo i obróci wniwecz moje słowa?
