Job 24
1 ab Omnipotente non sunt abscondita tempora qui autem noverunt eum ignorant dies illius
Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?
2 alii terminos transtulerunt diripuerunt greges et paverunt eos
Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.
3 asinum pupillorum abigerunt et abstulerunt pro pignore bovem viduae
Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.
4 subverterunt pauperum viam et oppresserunt pariter mansuetos terrae
Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.
5 alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum vigilantesque ad praedam praeparant panem liberis
Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.
6 agrum non suum demetunt et vineam eius quem vi oppresserunt vindemiant
Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.
7 nudos dimittunt homines indumenta tollentes quibus non est operimentum in frigore
Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.
8 quos imbres montium rigant et non habentes velamen amplexantur lapides
Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.
9 vim fecerunt depraedantes pupillos et vulgum pauperem spoliaverunt
Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.
10 nudis et incedentibus absque vestitu et esurientibus tulerunt spicas
Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.
11 inter acervos eorum meridiati sunt qui calcatis torcularibus sitiunt
A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.
12 de civitatibus fecerunt viros gemere et anima vulneratorum clamavit et Deus inultum abire non patitur
Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.
13 ipsi fuerunt rebelles luminis nescierunt vias eius nec reversi sunt per semitas illius
Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.
14 mane primo consurgit homicida interficit egenum et pauperem per noctem vero erit quasi fur
Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.
15 oculus adulteri observat caliginem dicens non me videbit oculus et operiet vultum suum
Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.
16 perfodit in tenebris domos sicut in die condixerant sibi et ignoraverunt lucem
Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.
17 si subito apparuerit aurora arbitrantur umbram mortis et sic in tenebris quasi in luce ambulant
Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.
18 levis est super faciem aquae maledicta sit pars eius in terra nec ambulet per viam vinearum
Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.
Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników. (Sheol h7585)
20 obliviscatur eius misericordia dulcedo illius vermes non sit in recordatione sed conteratur quasi lignum infructuosum
Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.
21 pavit enim sterilem et quae non parit et viduae bene non fecit
Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.
22 detraxit fortes in fortitudine sua et cum steterit non credet vitae suae
Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.
23 dedit ei Deus locum paenitentiae et ille abutitur eo in superbiam oculi autem eius sunt in viis illius
Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.
24 elevati sunt ad modicum et non subsistent et humiliabuntur sicut omnia et auferentur et sicut summitates spicarum conterentur
Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.
25 quod si non est ita quis me potest arguere esse mentitum et ponere ante Deum verba mea
A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?
