Job 22
1 respondens autem Eliphaz Themanites dixit
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 numquid Deo conparari potest homo etiam cum perfectae fuerit scientiae
«Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.
3 quid prodest Deo si iustus fueris aut quid ei confers si inmaculata fuerit via tua
Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?
4 numquid timens arguet te et veniet tecum in iudicium
Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?
5 et non propter malitiam tuam plurimam et infinitas iniquitates tuas
Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?
6 abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa et nudos spoliasti vestibus
Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;
7 aquam lasso non dedisti et esurienti subtraxisti panem
den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.
8 in fortitudine brachii tui possidebas terram et potentissimus obtinebas eam
Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.
9 viduas dimisisti vacuas et lacertos pupillorum comminuisti
Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.
10 propterea circumdatus es laqueis et conturbat te formido subita
Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.
11 et putabas te tenebras non visurum et impetu aquarum inundantium non oppressurum
Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?
12 an cogitas quod Deus excelsior caelo et super stellarum vertices sublimetur
Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!
13 et dicis quid enim novit Deus et quasi per caliginem iudicat
Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?
14 nubes latibulum eius nec nostra considerat et circa cardines caeli perambulat
For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»
15 numquid semitam saeculorum custodire cupis quam calcaverunt viri iniqui
Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?
16 qui sublati sunt ante tempus suum et fluvius subvertit fundamentum eorum
Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -
17 qui dicebant Deo recede a nobis et quasi nihil possit facere Omnipotens aestimabant eum
som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?
18 cum ille implesset domos eorum bonis quorum sententia procul sit a me
Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!
19 videbunt iusti et laetabuntur et innocens subsannabit eos
Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:
20 nonne succisa est erectio eorum et reliquias eorum devoravit ignis
«Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»
21 adquiesce igitur ei et habeto pacem et per haec habebis fructus optimos
Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.
22 suscipe ex ore illius legem et pone sermones eius in corde tuo
Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!
23 si reversus fueris ad Omnipotentem aedificaberis et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo
Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.
24 dabit pro terra silicem et pro silice torrentes aureos
Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.
25 eritque Omnipotens contra hostes tuos et argentum coacervabitur tibi
Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.
26 tunc super Omnipotentem deliciis afflues et elevabis ad Deum faciem tuam
Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.
27 rogabis eum et exaudiet te et vota tua reddes
Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.
28 decernes rem et veniet tibi et in viis tuis splendebit lumen
Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.
29 qui enim humiliatus fuerit erit in gloria et qui inclinaverit oculos suos ipse salvabitur
Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.
30 salvabitur innocens salvabitur autem munditia manuum suarum
Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»
