Job 21
1 respondens autem Iob dixit
Аюп җававән мундақ деди: —
2 audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam
«Гәплиримгә қулақ селиңлар, Бу силәрниң маңа бәргән «тәсәллилириңлар»ниң орнида болсун!
3 sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete
Сөз қилишимға йол қойсаңлар; Сөз қилғинимдин кейин, йәнә мазақ қиливериңлар!
4 numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari
Мениң шикайитим болса, инсанға қаритиливатамду? Роһум қандақму бетақәт болмисун?
5 adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro
Маңа убдан қараңларчу? Силәр чоқум һәйран қалисиләр, Қолуңлар билән ағзиңларни етивалисиләр.
6 et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor
Мән бу ишлар үстидә ойлансамла, вәһимигә чөмимән, Пүтүн әтлиримни титрәк басиду.
7 quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis
Немишкә яманлар яшивериду, Узун өмүр көриду, Һәтта зор күч-һоқуқлуқ болиду?
8 semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum
Уларниң нәсли өз алдида, Пәрзәнтлири көз алдида мәзмут өсиду,
9 domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos
Уларниң өйлири вәһимидин аман туриду, Тәңриниң тайиғи уларниң үстигә тәгмәйду.
10 bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo
Уларниң калилири җүпләнсә уруқлимай қалмайду, Иники мозайлайду, Мозийиниму ташлимайду.
11 egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus
[Рәзилләр] кичик балилирини қой падисидәк талаға чиқиривериду, Уларниң пәрзәнтлири тақлап-сәкрәп уссул ойнап жүриду.
12 tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi
Улар дап һәм чилтарға тәңкәш қилиду, Улар нәйниң авазидин шатлиниду.
Улар күнлирини аватчилиқ ичидә өткүзиду, Андин көзни жумуп ачқучила тәһтисараға чүшүп кетиду. (Sheol h7585)
14 qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus
Һәм улар Тәңригә: «Биздин нери бол, Бизниң йоллириң билән тонушқимиз йоқтур!» — дәйду,
15 quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum
— «Һәммигә Қадирниң хизмитидә болушниң әрзигидәк нәри барду? Униңға дуа қилсақ бизгә немә пайда болсун?!».
16 verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me
Қараңлар, уларниң бәхити өз қолида әмәсму? Бирақ яманларниң нәсиһити мәндин нери болсун!
17 quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui
Яманларниң чириғи қанчә қетим өчиду? Уларни өзлиригә лайиқ күлпәт басамду? [Худа] ғәзивидин уларға дәрдләрни бөлүп берәмду?
18 erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit
Улар шамал алдидики еңизға охшаш, Қара қуюн учуруп кетидиған пахалға охшашла йоқамду?
19 Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet
Тәңри униң қәбиһлигини балилириға чүшүрүшкә қалдурамду? [Худа] бу җазани униң өзигә бәрсун, униң өзи буни тетисун!
20 videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet
Өзиниң һалакитини өз көзи билән көрсун; Өзи Һәммигә Қадирниң қәһрини тетисун!
21 quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur
Чүнки униң бекитилгән жил-айлири түгигәндин кейин, У қандақму йәнә өз өйдикилиридин һозур-һалавәт алалисун?
22 numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat
Тәңри каттиларниң үстидинму һөкүм қилғандин кейин, Униңға билим үгитәләйдиған адәм бармидур?!
23 iste moritur robustus et sanus dives et felix
Бириси сақ-саламәт, пүтүнләй ғәм-әндишсиз, азатиликтә жиллири тошқанда өлиду;
24 viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur
Беқинлири сүт билән семиз болиду, Устиханлириниң илиги хелә нәм туриду.
25 alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus
Йәнә бириси болса аччиқ арманда түгәп кетиду; У һеч қандақ раһәт-парағәт көрмигән.
26 et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos
Улар билән биллә топа-чаңда тәң ятиду, Қурутлар уларға чаплишиду.
27 certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas
— Мана, силәрниң немини ойлаватқанлиғиңларни, Мени қарилаш нийәтлириңларни билимән.
28 dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum
Чүнки силәр мәндин: «Есилзадиниң өйи нәгә кәткән? Рәзилләрниң турған чедирлири нәдидур?» дәп сораватисиләр.
29 interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis
Силәр йолучилардин шуни соримидиңларму? Уларниң шу баянлириға көңүл қоймидиңларму?
30 quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur
[Демәк], «Яман адәм палакәт күнидин сақлинип қалиду, Улар ғәзәп күнидин қутулуп қалиду!» — [дәйду].
31 quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi
Ким [рәзилниң] тутқан йолини йүз туранә әйипләйду? Ким униңға өз қилмиши үчүн тегишлик җазасини йегүзиду?
32 ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit
Әксичә, у һәйвәт билән йәрлигигә көтирип меңилиду, Униң қәбри күзәт астида туриду.
33 dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles
Җилғиниң чалмилири униңға татлиқ билиниду; Униң алдидиму сансиз адәмләр кәткәндәк, Униң кәйнидинму барлиқ адәмләр әгишип бариду.
34 quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati
Силәр немишкә маңа қуруқ гәп билән тәсәлли бәрмәкчи? Силәрниң җаваплириңларда пәқәт сахтилиқла тепилиду!
