Job 21
1 respondens autem Iob dixit
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 iste moritur robustus et sanus dives et felix
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
