Job 17
1 spiritus meus adtenuabitur dies mei breviabuntur et solum mihi superest sepulchrum
Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
2 non peccavi et in amaritudinibus moratur oculus meus
Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
3 libera me et pone iuxta te et cuiusvis manus pugnet contra me
Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
4 cor eorum longe fecisti a disciplina et propterea non exaltabuntur
Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
5 praedam pollicetur sociis et oculi filiorum eius deficient
Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
6 posuit me quasi in proverbium vulgi et exemplum sum coram eis
Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
7 caligavit ab indignatione oculus meus et membra mea quasi in nihili redacta sunt
Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
8 stupebunt iusti super hoc et innocens contra hypocritam suscitabitur
Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
9 et tenebit iustus viam suam et mundis manibus addet fortitudinem
Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
10 igitur vos omnes convertimini et venite et non inveniam in vobis ullum sapientem
Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
11 dies mei transierunt cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum
Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
12 noctem verterunt in diem et rursum post tenebras spero lucem
Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)
14 putredini dixi pater meus es mater mea et soror mea vermibus
Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
15 ubi est ergo nunc praestolatio mea et patientiam meam quis considerat
Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
