Job 16
1 respondens autem Iob dixit
Afei Hiob buaeɛ sɛ,
2 audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis
“Mate nsɛm bebree a ɛte sɛ yeinom; na mo nyinaa moyɛ gyamserefoɔ!
3 numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris
Mo kasa tentene no mma awieeɛ anaa? Ɛdeɛn na ɛha mo enti a mogu so redi anobaabaeɛ yi?
4 poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos
Sɛ mo na mowɔ me tebea yi mu a, anka me nso mɛtumi akasa sɛ mo; anka mɛtumi akeka nsɛm a ɛyɛ dɛ atia mo na mabu mo animtiaa.
5 roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
Nanso, anka mɛhyɛ mo den; anka awerɛkyekyerɛ nsɛm a ɛbɛfiri mʼanomu no bɛma mo ahotɔ.
6 sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me
“Nanso sɛ mekasa a, ɔyea a mete no remmoto; na sɛ mankasa nso a, ɛrennyae.
7 nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei
Ao Onyankopɔn, ampa ara woama mabrɛ; woasɛe me fie pasaa.
8 rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
Woakyekyere me, ma abɛyɛ adansedie; me so teɛ ara na ɛreteɛ, na ɛdi adanseɛ tia me.
9 collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est
Onyankopɔn to hyɛ me so tete me wɔ nʼabufuo mu na ɔtwɛre ne se gu me so; deɛ ɔne me anya no pɔkyere nʼani hwɛ me.
10 aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis
Nnipa bue wɔn ano di me ho fɛw; wɔbɔ me sotorɔ de bu me animtiaa na wɔka wɔn ho bɔ mu de tia me.
11 conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit
Onyankopɔn de me ama abɔnefoɔ. Wato me atwene amumuyɛfoɔ nsam.
12 ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
Na biribiara kɔ yie ma me, nanso ɔdwerɛɛ me; ɔsɔɔ me kɔn mu, too me hwee hɔ. Ɔde me asi nʼani so;
13 circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea
nʼagyantofoɔ atwa me ho ahyia, ɔhwiree me sawa mu a wanhunu me mmɔbɔ maa me bɔnwoma pete guu fam.
14 concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
Ɔba me so ɛberɛ biara; na ɔto hyɛ me so sɛ ɔkofoɔ.
15 saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
“Mapam ayitoma akata me wedeɛ so na masie mʼanintɔn wɔ mfuturo mu.
16 facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
Agyaadwotwa ama mʼani ayɛ kɔɔ; sunsum kabii atwa mʼani ho ahyia.
17 haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces
Nanso, me nsa nyɛɛ basabasayɛ biara na me mpaeɛbɔ yɛ kronn.
18 terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus
“Ao asase, nkata me mogya so; na mma wɔnsie me sufrɛ!
19 ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis
Seesei mpo, me danseni wɔ soro; Me ɔkamafoɔ wɔ soro hɔ.
20 verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
Me ɔdimafoɔ yɛ mʼadamfo ɛberɛ a mesu gu Onyankopɔn soɔ yi;
21 atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo
ɔgyina onipa anan mu di ma no wɔ Onyankopɔn anim sɛdeɛ obi di ma nʼadamfo no.
22 ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo
“Mfeɛ kakra bi akyi mɛtu kwan akɔ koransane.
