< Job 16 >
1 respondens autem Iob dixit
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis
Słyszałem wiele takich rzeczy; wy wszyscy jesteście przykrymi pocieszycielami.
3 numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris
Kiedy [będzie] koniec tych próżnych słów? Albo co cię skłania do tego, że tak odpowiadasz?
4 poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos
Ja także mógłbym mówić jak wy; gdybyście byli w moim położeniu, mógłbym nagromadzić słów przeciwko wam i potrząsać głową nad wami.
5 roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
Ja jednak pokrzepiałbym was swoimi ustami i poruszanie moich warg ulżyłoby [waszym cierpieniom].
6 sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me
[Ale] jeśli będę mówił, mojemu bólowi to nie ulży, a jeśli przestanę, czyż opuści mnie?
7 nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei
A teraz zmęczył mnie. Spustoszyłeś całe moje zgromadzenie.
8 rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
Pomarszczyłeś mnie na świadectwo, a moje wychudzenie powstaje i świadczy przeciwko mnie w twarz.
9 collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est
Jego gniew [mnie] porwał, nienawidzi mnie; zgrzyta na mnie zębami. Mój wróg przeszywa mnie wzrokiem.
10 aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis
Otworzyli na mnie swe usta; znieważając, bili mnie po policzkach; zebrali się razem przeciwko mnie.
11 conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit
Bóg wydał mnie przewrotnemu, oddał mnie w ręce niegodziwych.
12 ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
Żyłem w spokoju, ale on mnie pokruszył; chwycił mnie za kark, roztrzaskał i postawił sobie za cel.
13 circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea
Otoczyli mnie jego strzelcy; przeszywa moje nerki, a nie oszczędził; wylał na ziemię moją żółć.
14 concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
Rozbija mnie, ranę za raną; naciera na mnie jak olbrzym.
15 saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
Uszyłem wór na swoją skórę i prochem zbezcześciłem swój róg.
16 facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
Moja twarz jest czerwona od płaczu i na moich powiekach [jest] cień śmierci.
17 haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces
Chociaż nie ma żadnej krzywdy na moich rękach, a moja modlitwa jest czysta.
18 terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus
Ziemio, nie zakrywaj mojej krwi i niech moje wołanie nie znajdzie miejsca!
19 ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis
Oto teraz mój świadek jest w niebie, mój obrońca na wysokości.
20 verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
Moi przyjaciele szydzą ze mnie, ale moje oko wylewa łzy ku Bogu.
21 atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo
Oby ktoś spierał się z Bogiem o człowieka jak człowiek [spiera się] o swego bliźniego!
22 ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo
Upłynie bowiem niewiele lat, a pójdę ścieżką, skąd nie powrócę.