< Job 16 >
1 respondens autem Iob dixit
Te phoeiah Job loh a doo tih,
2 audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis
“Te bang ol te muep ka yaak coeng. Nangmih boeih kah a hloep khaw thakthaenah ni.
3 numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris
Khohli ol te a bawtnah om a? Balae tih na doo hamla nang n'huek.
4 poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos
Kai khaw nang bangla ka thui thai ta. Na hinglu te ka hinglu yueng la om koinih olthui neh nangmih te kan sun vetih ka lu lamloh nangmih taengah ka hinghuen van ni.
5 roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
Ka ka neh nangmih te kan duel lah vetih ka hmuilai kah thaphohnah loh n'hoeptlang mako.
6 sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me
Ka thui akhaw ka thakkhoeihnah a rhoei moenih. Ka paa koinih kai lamloh metlam a caeh eh?
7 nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei
Ka hlangboel boeih khaw na pong uh tih ka ngak ngawn coeng.
8 rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
Kai nan tonga sak khaw laipai la om coeng. Ka laithae khaw ka taengah pai sak tih, ka mikhmuh ah n'doo coeng.
9 collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est
A thintoek loh a baeh tih kai soah a konaeh. Kai taengah a no te a tah coeng. Ka rhal loh kai soah a mik a huel.
10 aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis
A ka neh kai n'ang thil uh. Kokhahnah neh ka kam han taam uh tih, kai taengah huek ha cu uh.
11 conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit
Pathen loh kai he hlang thae taengla n'det tih halang kut dongla kai m'muek.
12 ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
Thayoeituipan la ka om vaengah kai m'phae. Ka rhawn ah n'khak tih kai he n'taekyak. Te dongah kai he amah ham kutnoek la m'pai sak coeng.
13 circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea
Ka taengah a lithen rhoek loh m'vael uh tih ka kuel a khoh. Lungma a ti kolla diklai dongah ka hmuet phawt coeng.
14 concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
A puut hman ah a puut loh kai m'va. Hlangrhalh bangla kai taengah cu.
15 saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
Ka vin soah tlamhni ka hui tih ka ki khaw laipi neh ka poelyoe coeng.
16 facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
Ka maelhmai he rhahnah neh nok la nok uh tih ka mikkhu khaw nut coeng.
17 haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces
Te cakhaw ka kut ah kuthlahnah om pawt tih ka thangthuinah khaw cil.
18 terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus
Diklai nang loh ka thii he vuei boeh. Ka pang ol he khaw hmuen om boel saeh.
19 ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis
Vaan ah pataeng kai kah laipai om tih, ka hlangcal khaw hmuensang ah om coeng ke.
20 verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
Ka hui khaw Pathen taengah, kai kah hmuiyoi la om tih ka mik khaw pha coeng.
21 atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo
Hlang capa tah hlang ham neh a hui ham Pathen taengah a thui ta.
22 ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo
Kum a tarhing ah ha pawk vetih, ka mael voel mueh caehlong ah ka cet pawn ni.”