Job 15
1 respondens autem Eliphaz Themanites dixit
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens et implebit ardore stomachum suum
«Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?
3 arguis verbis eum qui non est aequalis tui et loqueris quod tibi non expedit
Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?
4 quantum in te est evacuasti timorem et tulisti preces coram Deo
Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.
5 docuit enim iniquitas tua os tuum et imitaris linguam blasphemantium
For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.
6 condemnabit te os tuum et non ego et labia tua respondebunt tibi
Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.
7 numquid primus homo tu natus es et ante colles formatus
Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?
8 numquid consilium Dei audisti et inferior te erit eius sapientia
Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?
9 quid nosti quod ignoremus quid intellegis quod nesciamus
Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?
10 et senes et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui
Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.
11 numquid grande est ut consoletur te Deus sed verba tua prava hoc prohibent
Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?
12 quid te elevat cor tuum et quasi magna cogitans adtonitos habes oculos
Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?
13 quid tumet contra Deum spiritus tuus ut proferas de ore huiuscemodi sermones
For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.
14 quid est homo ut inmaculatus sit et ut iustus appareat natus de muliere
Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?
15 ecce inter sanctos eius nemo inmutabilis et caeli non sunt mundi in conspectu eius
På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,
16 quanto magis abominabilis et inutilis homo qui bibit quasi aquas iniquitatem
langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.
17 ostendam tibi audi me quod vidi narrabo tibi
Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,
18 sapientes confitentur et non abscondunt patres suos
det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,
19 quibus solis data est terra et non transibit alienus per eos
dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.
20 cunctis diebus suis impius superbit et numerus annorum incertus est tyrannidis eius
Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.
21 sonitus terroris semper in auribus illius et cum pax sit ille insidias suspicatur
I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.
22 non credit quod reverti possit de tenebris circumspectans undique gladium
Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.
23 cum se moverit ad quaerendum panem novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies
Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.
24 terrebit eum tribulatio et angustia vallabit eum sicut regem qui praeparatur ad proelium
Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.
25 tetendit enim adversus Deum manum suam et contra Omnipotentem roboratus est
For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,
26 cucurrit adversus eum erecto collo et pingui cervice armatus est
han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;
27 operuit faciem eius crassitudo et de lateribus eius arvina dependet
han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.
28 habitavit in civitatibus desolatis et in domibus desertis quae in tumulos sunt redactae
Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.
29 non ditabitur nec perseverabit substantia eius nec mittet in terra radicem suam
Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.
30 non recedet de tenebris ramos eius arefaciet flamma et auferetur spiritu oris sui
Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.
31 non credat frustra errore deceptus quod aliquo pretio redimendus sit
Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.
32 antequam dies eius impleantur peribit et manus eius arescet
Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.
33 laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius et quasi oliva proiciens florem suum
Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.
34 congregatio enim hypocritae sterilis et ignis devorabit tabernacula eorum qui munera libenter accipiunt
Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.
35 concepit dolorem et peperit iniquitatem et uterus eius praeparat dolos
Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»
