Job 14
1 homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis
Анидин туғулғанларниң күнлири аздур, Палакәт униңға ярдур.
2 quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet
У гүлдәк дунияға келип андин тозуйду, У [қуяш алдидин] сайигә охшаш қечип кетиду.
3 et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium
Бирақ Сән техи шундақ бир аҗиз болғучиға көзүңни тикип, Мени Өз алдиңға сораққа тартиватамсән?
4 quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es
Ким напак нәрсиләрдин пак нәрсини чиқиралайду? — һеч ким!
5 breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt
[Инсанниң] күнлири бекитилгәндикин, Униң айлириниң сани Сениң илкиңдә болғандикин, Сән униң өтсә болмайдиған чәклирини бекиткәндикин,
6 recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius
Униң бир аз дәм елиши үчүн униңдин көзүңни елип қачқин, Шуниң билән мәдикардәк униңға өз күнлиридин сөйүнүш несип болсун!
7 lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant
Чүнки дәрәқ кесиветилгәндин кейин, қайта өсүштин үмүт бар; Буниңлиқ билән униң юмран бихлири түгәп кәтмәйду;
8 si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius
Униң йилтизи йәрдә қуруп кәткән болсиму, Униң көтиги топида өлүп кәткән болсиму,
9 ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est
Бирақ суниң пуриғи биләнла у йәнә көкириду, Юмран от-чөптәк йеңи бихларни чиқириду.
10 homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est
Бирақ адәм болса өлиду, илаҗсиз оңда ятиду, бәрһәқ, Инсан нәпәстин қалиду, андин нәдә болиду?
11 quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat
Деңиздики сулар парға айлинип түгәп кәткәндәк, Дәриялар қағҗирап қуруп кәткәндәк,
12 sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo
Охшашла адәм йетип қалсила қайтидин турмайду; Асманлар йоқимиғичә, улар ойғанмайду, уйқидин турмайду.
13 quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei (Sheol h7585)
Аһ, тәһтисараға мени йошуруп қойсаң еди, Ғәзивиң өтүп кәткичә мени мәхпий сақлап қойсаң еди, Мени есиңгә алидиған бир вақит-саатни маңа бекитип бәрсәң еди! (Sheol h7585)
14 putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea
Адәм өлсә, қайта яшамду? Шундақ болса маңа шундақ өзгириш вақти кәлгичә, Мошу җапаға толған күнлирим өткичә, сәвир-тақәт билән күтәттим!
15 vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram
Шундақ болса Сән мени чақирсаң, җавап берәттим; Сән Өз қолуң билән яратқиниңға үмүт-арзуюң болатти.
16 tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis
Бирақ Сән һазир һәр бир дәссигән қәдәмлиримни санап, Гунайимни күзитиватисәнғу!
17 signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam
Итаәтсизлигим халтиға селинип печәтләнди, Гуналиримни дога-дога қилип сақлап қойдуң.
18 mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo
Дәрвәқә тағму йимирилип йоқалғандәк, Таш өз орнидин тәвринип кәткәндәк,
19 lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes
Сулар таш-шеғилларни упритип йоқатқандәк, Топанлар зиминдики топини сүпүрүп кәткәндәк, Сән адәмниң үмүтини йоқ қилисән.
20 roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum
Сән мәңгүгә униң үстидин ғалип келисән, Шуңа у дуниядин кетиду; униң чирайини тутулдурисән, Уни Өз йениңдин жирақ қилисән.
21 sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget
Униң оғуллири һөрмәткә еришиду, бирақ у буни билмәйду; Улар пәс қилинсиму, Бирақ униң булардинму хәвири болмайду.
22 attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit
У [пәқәт] өз тенидики ағриғидинла азаплиниду, У көңлидә өзи үчүнла һәсрәт-надамәт чекиду.
