Job 14
1 homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis
Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
2 quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet
Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
3 et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium
Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
4 quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es
Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
5 breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt
İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
6 recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius
Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
7 lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant
Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
8 si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius
Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
9 ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est
Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
10 homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est
Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
11 quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat
Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
12 sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo
İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
13 quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei (Sheol h7585)
Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
14 putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea
İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
15 vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram
Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
16 tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis
O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
17 signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam
Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
18 mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo
Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
19 lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes
Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
20 roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum
Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
21 sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget
Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
22 attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit
Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
