Job 11
1 respondens autem Sophar Naamathites dixit
| و صوفر نعماتی در جواب گفت: | ۱ |
2 numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
| «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟ | ۲ |
3 tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
| آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟ | ۳ |
4 dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
| و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم. | ۴ |
5 atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
| و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید، | ۵ |
6 ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
| و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است. | ۶ |
7 forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
| آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟ | ۷ |
| مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585) | ۸ |
9 longior terrae mensura eius et latior mari
| پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است. | ۹ |
10 si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
| اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟ | ۱۰ |
11 ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
| زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند. | ۱۱ |
12 vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
| ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود. | ۱۲ |
13 tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
| اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی، | ۱۳ |
14 si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
| اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود. | ۱۴ |
15 tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
| پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید. | ۱۵ |
16 miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
| زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد، | ۱۶ |
17 et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
| و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت. | ۱۷ |
18 et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
| و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید. | ۱۸ |
19 requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
| و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود. | ۱۹ |
20 oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae
| لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.» | ۲۰ |
