Job 11
1 respondens autem Sophar Naamathites dixit
Naamathi Zophar loh a doo tih,
2 numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
“Ol cungkuem te a doo moenih a? Hlang he a hmuilai ngawn tah tang dae ta.
3 tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
Na olsai te hlang loh ngam vetih na tamdaeng vaengah a hmaithae mahpawt nim?
4 dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
Te vaengah, “Ka rhingtuknah he cil tih na mikhmuh ah a caih la ka om,” na ti.
5 atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
Nang taengah aka thui la Pathen loh unim dawk a paek tih a hmuilai ong koinih.
6 ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
Lungming cueihnah he rhaepnit a lo dongah cueihnah olhuep te nang taengah a thui pawn ko. Namah kathaesainah lamloh Pathen loh nang n'hnilh te ming.
7 forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
Pathen kah khenah na hmuh tih Tlungthang kah a khuetnah hil na hmuh a?
Vaan la a sang te metlam na saii eh? Saelkhui lakah a dung te metlam na ming eh? (Sheol h7585)
9 longior terrae mensura eius et latior mari
A himbaidok loh diklai lakah a puet tih tuitunli lakah dangka ngai.
10 si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
A hil tih a tlaeng tih a tingtun sak phoeiah tah ulong anih a mael sak.
11 ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
Amah loh a poeyoek hlang rhoek khaw a ming ngawn dae boethae a hmuh vaengah yakming pawh.
12 vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
Tedae tuihong hlang loh hloih koinih kohong marhang neh laak te hlang la a sak khaming.
13 tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
Na lungbuei na cikngae tih a taengla na kut na phuel koinih,
14 si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
Na kut dongkah boethae te na lakhla tak tih na dap ah dumlai na khueh pawt atah,
15 tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
A lolhmaih kolla na maelhmai na ludoeng van bitni. Na om vaengah khaw tluektluek na long vetih na rhih om mahpawh.
16 miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
Nang ham tah thakthaenah te na hnilh vetih tui aka long voelh bangla na poek bitni.
17 et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
Na khosak khaw khothun lakah sae vetih, a hmuep khaw mincang bangla om ni.
18 et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
Ngaiuepnah a om dongah na pangtung vetih ngaikhuek la na too phoeiah na yalh bitni.
19 requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
Na kol vaengah na lakueng neh na maelhmai muep thae voel mahpawh.
20 oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae
Tedae halang kah mik tah kha vetih thuhaelnah khaw amih lamloh bing ni, a ngaiuepnah khaw hinglu polpainah la om ni,” a ti nah.
