Job 10
1 taedet animam meam vitae meae dimittam adversum me eloquium meum loquar in amaritudine animae meae
“Abrabɔ afono me; enti mɛka mʼasɛm a meremfa hwee nsie na mɛkasa afiri me kra yeadie mu.
2 dicam Deo noli me condemnare indica mihi cur me ita iudices
Mɛka akyerɛ Onyankopɔn sɛ: Mmu me kumfɔ, na mmom kyerɛ kwaadu a wobɔ me.
3 numquid bonum tibi videtur si calumnieris et opprimas me opus manuum tuarum et consilium impiorum adiuves
Sɛ wohyɛ me so a, ɛdeɛn na wonya? Adɛn enti na wopo wo nsa ano adwuma na wosere hwɛ amumuyɛfoɔ nhyehyɛeɛ?
4 numquid oculi carnei tibi sunt aut sicut videt homo et tu videbis
Wowɔ ɔhonam mu ani anaa? Wohunu adeɛ te sɛ ɔdasani anaa?
5 numquid sicut dies hominis dies tui et anni tui sicut humana sunt tempora
Wo nkwa nna te sɛ ɔdasani anaa wo mfeɛ te sɛ onipa,
6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris
a enti ɛsɛ sɛ wohwehwɛ me mfomsoɔ na wopɛɛpɛɛ me bɔne mu?
7 et scias quia nihil impium fecerim cum sit nemo qui de manu tua possit eruere
Ɛwom sɛ wonim sɛ menni fɔ deɛ, nanso obiara nso rentumi nnye me mfiri wo nsam.
8 manus tuae plasmaverunt me et fecerunt me totum in circuitu et sic repente praecipitas me
“Wo nsa na ɛnwonoo me na ɛbɔɔ me. Afei wobɛdane wo ho asɛe me anaa?
9 memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me
Kae sɛ wonwonoo me sɛ dɔteɛ. Na wobɛdane me ayɛ me mfuturo bio?
10 nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti
Woanhwie me sɛ nufosuo no womaa me mu piiɛ sɛ kyiisi,
11 pelle et carnibus vestisti me et ossibus et nervis conpegisti me
amfa wedeɛ ne honam ankata me ho ankeka nnompe ne ntini antoatoa mu anaa?
12 vitam et misericordiam tribuisti mihi et visitatio tua custodivit spiritum meum
Womaa me nkwa, yii ayamyɛ kyerɛɛ me, na ɔhwɛsie mu, wohwɛɛ me honhom so.
13 licet haec celes in corde tuo tamen scio quia universorum memineris
“Nanso yei na wode siee wʼakoma mu; na menim sɛ na yei wɔ wʼadwene mu.
14 si peccavi et ad horam pepercisti mihi cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris
Sɛ meyɛɛ bɔne a anka wobɛhwɛ me na wobɛma me ɛso asotwe.
15 et si impius fuero vae mihi est et si iustus non levabo caput saturatus adflictione et miseria
Na sɛ medi fɔ a, nnome nka me! Na sɛ mpo medi bem a, merentumi mpagya me ti, ɛfiri sɛ aniwuo ahyɛ me ma na mʼamanehunu amene me.
16 et propter superbiam quasi leaenam capies me reversusque mirabiliter me crucias
Na sɛ mepagya me ti a, wodɛɛdɛɛ me sɛ gyata, na bio woda wo tumi nwanwa no adi tia me.
17 instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me et poenae militant in me
Wode adansefoɔ foforɔ bɛtia me na woma wʼabofuo ano yɛ den wɔ me so; wʼakodɔm tu ba me so ɛberɛ biara.
18 quare de vulva eduxisti me qui utinam consumptus essem ne oculus me videret
“Adɛn enti na woma wɔwoo me? Ɛkaa me nko a anka mewuiɛ ansa na ani bi rehunu me.
19 fuissem quasi qui non essem de utero translatus ad tumulum
Anka mamma nkwa yi mu, anaasɛ wosoaa me firi awotwaa mu de me kɔɔ damena mu tee a, anka ɛyɛ.
20 numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi dimitte ergo me ut plangam paululum dolorem meum
Aka kakra na me nna atwam, gyaa me na menya anigyeɛ ɛberɛ tiawa bi
21 antequam vadam et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine
ansa na makɔ koransane kusuuyɛ ne sunsumma kabii asase so,
22 terram miseriae et tenebrarum ubi umbra mortis et nullus ordo et sempiternus horror inhabitans
asase a ɛyɛ anadwo sum kabii, sunsumma tumm ne sakasaka, baabi a ɛhɔ hann mpo te sɛ esum.”
