< Job 10 >

1 taedet animam meam vitae meae dimittam adversum me eloquium meum loquar in amaritudine animae meae
Mi alma está cansada de la vida; Dejaré que mis tristes pensamientos se liberen en palabras; Mi alma hará un clamor amargo.
2 dicam Deo noli me condemnare indica mihi cur me ita iudices
Diré a Dios: No me deseches como a un pecador; Dejame claro lo que tienes contra mi.
3 numquid bonum tibi videtur si calumnieris et opprimas me opus manuum tuarum et consilium impiorum adiuves
¿Qué beneficio tiene para ti oprimir, renunciar a la obra de tus manos, y resplandecer en él consejo de los impíos?
4 numquid oculi carnei tibi sunt aut sicut videt homo et tu videbis
¿Tienes ojos de carne, o ves lo que el hombre ve?
5 numquid sicut dies hominis dies tui et anni tui sicut humana sunt tempora
¿Son tus días como los días del hombre, o tus años como los de él?
6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris
Para que tomes nota de mi pecado, buscando mis faltas,
7 et scias quia nihil impium fecerim cum sit nemo qui de manu tua possit eruere
Aunque veas que no soy malvado; ¿Y no hay nadie que pueda salvarme de tus manos?
8 manus tuae plasmaverunt me et fecerunt me totum in circuitu et sic repente praecipitas me
Tus manos me hicieron, y fui formado por ti, pero luego, cambiando tu propósito, me entregaste a la destrucción.
9 memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me
Oh, ten en cuenta que me hiciste de la tierra; ¿Y me enviarás de nuevo al polvo?
10 nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti
¿No fui drenado como la leche, endureciendo como el queso?
11 pelle et carnibus vestisti me et ossibus et nervis conpegisti me
Por ti estaba vestido con piel y carne, y unido con huesos y músculos.
12 vitam et misericordiam tribuisti mihi et visitatio tua custodivit spiritum meum
Me has dado favor, y tu gracia ha estado conmigo, y tu cuidado ha mantenido a salvo mi espíritu.
13 licet haec celes in corde tuo tamen scio quia universorum memineris
Pero guardaste estas cosas en el secreto de tu corazón; Estoy seguro de que esto estaba en tus pensamientos:
14 si peccavi et ad horam pepercisti mihi cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris
Que si me equivocaba, tomarías nota de ello y no me limpiarias del pecado:
15 et si impius fuero vae mihi est et si iustus non levabo caput saturatus adflictione et miseria
Que si yo fuera malvado, la maldición vendría sobre mí; y si fuera justo, no levantaría mi cabeza, estoy hastiado de deshonra y aflicción.
16 et propter superbiam quasi leaenam capies me reversusque mirabiliter me crucias
Y que si hubiera motivo de orgullo, me seguirías como a un león; Y de nuevo muestras tus maravillas contra mí.
17 instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me et poenae militant in me
Enviarias nuevos testigos contra mí, aumentando tu ira contra mí, y enviando nuevos ejércitos.
18 quare de vulva eduxisti me qui utinam consumptus essem ne oculus me videret
¿Por qué entonces me hiciste salir del cuerpo de mi madre? Hubiera sido mejor para mí haber tomado mi último aliento y nadie me hubiera visto.
19 fuissem quasi qui non essem de utero translatus ad tumulum
Y para mí hubiera sido mejor no haber nacido; haber sido sacado del cuerpo de mi madre directamente a mi sepulcro.
20 numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi dimitte ergo me ut plangam paululum dolorem meum
¿No son los días de mi vida cortos en número? Deja que tus ojos se aparten de mí, para que pueda tener un poco de alegría,
21 antequam vadam et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine
Antes de ir al lugar desde donde no regresaré, a la tierra donde todo es oscuro y negro.
22 terram miseriae et tenebrarum ubi umbra mortis et nullus ordo et sempiternus horror inhabitans
Una tierra de espeso oscuro, sin orden, donde la luz misma es oscura.

< Job 10 >