< Job 10 >
1 taedet animam meam vitae meae dimittam adversum me eloquium meum loquar in amaritudine animae meae
М-ам дезгустат де вяцэ! Вой да друм слобод плынӂерий меле, вой ворби ын амэрэчуня суфлетулуй меу.
2 dicam Deo noli me condemnare indica mihi cur me ita iudices
Еу зик луй Думнезеу: ‘Ну мэ осынди! Аратэ-мь пентру че Те черць ку мине!
3 numquid bonum tibi videtur si calumnieris et opprimas me opus manuum tuarum et consilium impiorum adiuves
Ыць плаче сэ кинуешть, сэ диспрецуешть фэптура мынилор Тале, ын тимп че фачь сэ-Ць стрэлучяскэ бунэвоинца песте сфатул челор рэй?
4 numquid oculi carnei tibi sunt aut sicut videt homo et tu videbis
Оаре ай окь де карне, сау везь кум веде ун ом?
5 numquid sicut dies hominis dies tui et anni tui sicut humana sunt tempora
Зилеле Тале сунт ка зилеле омулуй ши аний Тэй ка аний луй,
6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris
ка сэ черчетезь фэрэделеӂя мя ши сэ кауць пэкатул меу,
7 et scias quia nihil impium fecerim cum sit nemo qui de manu tua possit eruere
кынд штий бине кэ ну сунт виноват ши кэ нимень ну мэ поате скэпа дин мына Та?
8 manus tuae plasmaverunt me et fecerunt me totum in circuitu et sic repente praecipitas me
Мыниле Тале м-ау фэкут ши м-ау зидит, еле м-ау ынтокмит ын ынтреӂиме… Ши Ту сэ мэ нимичешть!
9 memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me
Аду-Ць аминте кэ Ту м-ай лукрат ка лутул! Ши врей дин ноу сэ мэ префачь ын цэрынэ?
10 nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti
Ну м-ай мулс ка лаптеле? Ну м-ай ынкегат ка брынза?
11 pelle et carnibus vestisti me et ossibus et nervis conpegisti me
М-ай ымбрэкат ку пеле ши карне, м-ай цесут ку оасе ши вине;
12 vitam et misericordiam tribuisti mihi et visitatio tua custodivit spiritum meum
мь-ай дат бунэвоинца Та ши вяца, м-ай пэстрат ку суфларя прин ынгрижириле ши паза Та.
13 licet haec celes in corde tuo tamen scio quia universorum memineris
Ятэ тотушь че аскундяй ын инима Та, ятэ, штиу акум че авяй де гынд:
14 si peccavi et ad horam pepercisti mihi cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris
ка, дакэ пэкэтуеск, сэ мэ пындешть ши сэ ну-мь ерць фэрэделеӂя.
15 et si impius fuero vae mihi est et si iustus non levabo caput saturatus adflictione et miseria
Дакэ сунт виноват, вай де мине! Дакэ сунт невиноват, ну ындрэзнеск сэ-мь ридик капул, сэтул де рушине ши куфундат ын тикэлошия мя.
16 et propter superbiam quasi leaenam capies me reversusque mirabiliter me crucias
Ши дакэ ындрэзнеск сэ-л ридик, мэ урмэрешть ка ун леу, мэ ловешть ку лукрурь де мират,
17 instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me et poenae militant in me
Ымь пуй ынаинте ной марторь ымпотривэ, Ыць креште мыния ымпотрива мя ши мэ нэпэдешть ку о дроае де ненорочирь.
18 quare de vulva eduxisti me qui utinam consumptus essem ne oculus me videret
Пентру че м-ай скос дин пынтечеле мамей меле? О, де аш фи мурит, ши окюл сэ ну мэ фи вэзут!
19 fuissem quasi qui non essem de utero translatus ad tumulum
Аш фи ка ши кум н-аш фи фост, ши дин пынтечеле мамей меле аш фи трекут ын мормынт!
20 numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi dimitte ergo me ut plangam paululum dolorem meum
Ну сунт зилеле меле дестул де пуцине? Сэ мэ ласе дар, сэ плече де ла мине ши сэ рэсуфлу пуцин
21 antequam vadam et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine
ынаинте де а мэ дуче, ка сэ ну мэ май ынторк,
22 terram miseriae et tenebrarum ubi umbra mortis et nullus ordo et sempiternus horror inhabitans
ын цара ынтунерикулуй ши а умбрей морций, ын цара негурий адынчь, унде домнеск умбра морций ши неорындуяла ши унде лумина есте ка ынтунерикул!’”