Job 10
1 taedet animam meam vitae meae dimittam adversum me eloquium meum loquar in amaritudine animae meae
Naumaakon iti biagko; iyebkasko ti ririk; agsaoak iti kinasaem ti kararuak.
2 dicam Deo noli me condemnare indica mihi cur me ita iudices
Ibagak ti Dios, 'Saannak laeng nga ukomen; ipakitam kaniak no apay nga ak-akusarannak.
3 numquid bonum tibi videtur si calumnieris et opprimas me opus manuum tuarum et consilium impiorum adiuves
Nasayaat kadi kenka a rumbeng nga idadanesnak, nga umsiem ti aramid dagiti imam kabayatan nga umis-isemka kadagiti panggep dagiti nadangkes?
4 numquid oculi carnei tibi sunt aut sicut videt homo et tu videbis
Addaanka kadi kadagiti mata ti lasag? Makakitaka kadi a kas iti panagkita ti tao?
5 numquid sicut dies hominis dies tui et anni tui sicut humana sunt tempora
Dagiti aldawmo kadi ket kas iti al-aldaw dagiti sangkataoan wenno dagiti tawtawenmo kadi ket kas iti tawtawen dagiti tattao,
6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris
nga agsaludsodka maipapan kadagiti kinadakesko ken sukimatem ti basolko,
7 et scias quia nihil impium fecerim cum sit nemo qui de manu tua possit eruere
uray no ammom nga awan basolko ken awan ti siasinoman a makaispal kaniak manipud iti imam?
8 manus tuae plasmaverunt me et fecerunt me totum in circuitu et sic repente praecipitas me
Siaannadnak a binukel ken sinukog dagiti imam, ngem daddadaelennak.
9 memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me
Lagipem, agpakaasiak kenka, a binukelnak a kasla pitak, isublinak kadi manen iti tapok?
10 nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti
Saan kadi nga imbukbuknak a kasla gatas ken binokelnak a kasla keso?
11 pelle et carnibus vestisti me et ossibus et nervis conpegisti me
Kinawesannak iti kudil ken lasag ket pinagkakamangnak babaen kadagiti tulang ken piskel.
12 vitam et misericordiam tribuisti mihi et visitatio tua custodivit spiritum meum
Inikkannak iti biag ken napudnoka iti tulagmo; binantayan ti tulongmo ti espirituk.
13 licet haec celes in corde tuo tamen scio quia universorum memineris
Ngem inlemmengmo dagitoy a banbanag iti pusom—ammok a daytoy ti panpanunotem:
14 si peccavi et ad horam pepercisti mihi cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris
a no nagbasolak, maammoam daytoy; saannak a pakawanen iti kinadakesko.
15 et si impius fuero vae mihi est et si iustus non levabo caput saturatus adflictione et miseria
No nadangkesak, asiak pay; uray no nalintegak, saanko a maitangad ti ulok, agsipud ta napnoak iti pannakaibabain ken kumitkitaak iti bukodko a panagsagaba.
16 et propter superbiam quasi leaenam capies me reversusque mirabiliter me crucias
No itangad ti ulok ti bukodna, anupennak a kasla leon; maminsan pay ipakitam kaniak a mannakabalinka unay.
17 instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me et poenae militant in me
Mangiy-iyegka kadagiti baro a saksi a maibusor kaniak ket nayunam ti pungtotmo a maibusor kaniak; darupennak babaen kadagiti baro nga armada.
18 quare de vulva eduxisti me qui utinam consumptus essem ne oculus me videret
Apay ngarud nga inruarnak manipud iti aanakan? Intedko la koman ti espirituk ket awan pulos ti mata a nakakita kaniak.
19 fuissem quasi qui non essem de utero translatus ad tumulum
Agbalinak koman a kasla saan nga imadda; naawitak la koman manipud iti tiyan agingga iti tanem.
20 numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi dimitte ergo me ut plangam paululum dolorem meum
Saan kadi a bassit laeng dagiti aldawko? Isardengmo ngaruden, bay-annak nga agmaymaysa, tapno makainanaak bassit
21 antequam vadam et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine
sakbay a mapanak iti lugar a saanakton nga agsubli, iti daga ti kinasipnget ken iti aniniwan ni patay,
22 terram miseriae et tenebrarum ubi umbra mortis et nullus ordo et sempiternus horror inhabitans
ti daga a nasipnget a kas iti kasipnget ti tengnga ti rabii, ti daga ti aniniwan ni patay, nga awan ti aniaman a urnosna, a ti lawag ket kasla tengnga ti rabii.”'
