< Isaiæ 33 >

1 vae qui praedaris nonne et ipse praedaberis et qui spernis nonne et ipse sperneris cum consummaveris depraedationem depraedaberis cum fatigatus desiveris contemnere contemneris
Горе тебе, опустошитель, который не был опустошаем, и грабитель, которого не грабили! Когда кончишь опустошение, будешь опустошен и ты; когда прекратишь грабительства, разграбят и тебя.
2 Domine miserere nostri te expectavimus esto brachium eorum in mane et salus nostra in tempore tribulationis
Господи! помилуй нас; на Тебя уповаем мы; будь нашею мышцею с раннего утра и спасением нашим во время тесное.
3 a voce angeli fugerunt populi ab exaltatione tua dispersae sunt gentes
От грозного гласа Твоего побегут народы; когда восстанешь, рассеются племена,
4 et congregabuntur spolia vestra sicut colligitur brucus velut cum fossae plenae fuerint de eo
и будут собирать добычу вашу, как собирает гусеница; бросятся на нее, как бросается саранча.
5 magnificatus est Dominus quoniam habitavit in excelso implevit Sion iudicio et iustitia
Высок Господь, живущий в вышних; Он наполнит Сион судом и правдою.
6 et erit fides in temporibus tuis divitiae salutis sapientia et scientia timor Domini ipse thesaurus eius
И настанут безопасные времена твои, изобилие спасения, мудрости и ведения; страх Господень будет сокровищем твоим.
7 ecce videntes clamabunt foris angeli pacis amare flebunt
Вот, сильные их кричат на улицах; послы для мира горько плачут.
8 dissipatae sunt viae cessavit transiens per semitam irritum factum est pactum proiecit civitates non reputavit homines
Опустели дороги; не стало путешествующих; он нарушил договор, разрушил города, - ни во что ставит людей.
9 luxit et elanguit terra confusus est Libanus et obsorduit et factus est Saron sicut desertum et concussa est Basan et Carmelus
Земля сетует, сохнет; Ливан постыжен, увял; Сарон похож стал на пустыню, и обнажены от листьев своих Васан и Кармил.
10 nunc consurgam dicit Dominus nunc exaltabor nunc sublevabor
Ныне Я восстану, говорит Господь, ныне поднимусь, ныне вознесусь.
11 concipietis ardorem parietis stipulam spiritus vester ut ignis vorabit vos
Вы беременны сеном, разродитесь соломою; дыхание ваше - огонь, который пожрет вас.
12 et erunt populi quasi de incendio cinis spinae congregatae igni conburentur
И будут народы, как горящая известь, как срубленный терновник, будут сожжены в огне.
13 audite qui longe estis quae fecerim et cognoscite vicini fortitudinem meam
Слушайте, дальние, что сделаю Я; и вы, ближние, познайте могущество Мое.
14 conterriti sunt in Sion peccatores possedit tremor hypocritas quis poterit habitare de vobis cum igne devorante quis habitabit ex vobis cum ardoribus sempiternis
Устрашились грешники на Сионе; трепет овладел нечестивыми: “кто из нас может жить при огне пожирающем? кто из нас может жить при вечном пламени?”
15 qui ambulat in iustitiis et loquitur veritates qui proicit avaritiam ex calumnia et excutit manus suas ab omni munere qui obturat aures suas ne audiat sanguinem et claudit oculos suos ne videat malum
Тот, кто ходит в правде и говорит истину; кто презирает корысть от притеснения, удерживает руки свои от взяток, затыкает уши свои, чтобы не слышать о кровопролитии, и закрывает глаза свои, чтобы не видеть зла;
16 iste in excelsis habitabit munimenta saxorum sublimitas eius panis ei datus est aquae eius fideles sunt
тот будет обитать на высотах; убежище его - неприступные скалы; хлеб будет дан ему; вода у него не иссякнет.
17 regem in decore suo videbunt oculi eius cernent terram de longe
Глаза твои увидят Царя в красоте Его, узрят землю отдаленную;
18 cor tuum meditabitur timorem ubi est litteratus ubi legis verba ponderans ubi doctor parvulorum
сердце твое будет только вспоминать об ужасах: “где делавший перепись? где весивший дань? где осматривающий башни?”
19 populum inpudentem non videbis populum alti sermonis ita ut non possis intellegere disertitudinem linguae eius in quo nulla est sapientia
Не увидишь более народа свирепого, народа с глухою, невнятною речью, с языком странным, непонятным.
20 respice Sion civitatem sollemnitatis nostrae oculi tui videbunt Hierusalem habitationem opulentam tabernaculum quod nequaquam transferri poterit nec auferentur clavi eius in sempiternum et omnes funiculi eius non rumpentur
Взгляни на Сион, город праздничных собраний наших; глаза твои увидят Иерусалим, жилище мирное, непоколебимую скинию; столпы ее никогда не исторгнутся, и ни одна вервь ее не порвется.
21 quia solummodo ibi magnificus Dominus noster locus fluviorum rivi latissimi et patentes non transibit per eum navis remigum neque trieris magna transgredietur eum
Там у нас великий Господь будет вместо рек, вместо широких каналов; туда не войдет ни одно весельное судно, и не пройдет большой корабль.
22 Dominus enim iudex noster Dominus legifer noster Dominus rex noster ipse salvabit nos
Ибо Господь - судия наш, Господь - законодатель наш, Господь - царь наш; Он спасет нас.
23 laxati sunt funiculi tui sed non praevalebunt sic erit malus tuus ut dilatare signum non queas tunc dividentur spolia praedarum multarum claudi diripient rapinam
Ослабли веревки твои, не могут удержать мачты и натянуть паруса. Тогда будет большой раздел добычи, так что и хромые пойдут на грабеж.
24 nec dicet vicinus elangui populus qui habitat in ea auferetur ab eo iniquitas
И ни один из жителей не скажет: “я болен”; народу, живущему там, будут отпущены согрешения.

< Isaiæ 33 >