Isaiæ 2

1 verbum quod vidit Isaias filius Amos super Iudam et Hierusalem

2 et erit in novissimis diebus praeparatus mons domus Domini in vertice montium et elevabitur super colles et fluent ad eum omnes gentes

3 et ibunt populi multi et dicent venite et ascendamus ad montem Domini et ad domum Dei Iacob et docebit nos vias suas et ambulabimus in semitis eius quia de Sion exibit lex et verbum Domini de Hierusalem

4 et iudicabit gentes et arguet populos multos et conflabunt gladios suos in vomeres et lanceas suas in falces non levabit gens contra gentem gladium nec exercebuntur ultra ad proelium

5 domus Iacob venite et ambulemus in lumine Domini

6 proiecisti enim populum tuum domum Iacob quia repleti sunt ut olim et augures habuerunt ut Philisthim et pueris alienis adheserunt

7 repleta est terra argento et auro et non est finis thesaurorum eius

8 et repleta est terra eius equis et innumerabiles quadrigae eius et repleta est terra eius idolis opus manuum suarum adoraverunt quod fecerunt digiti eorum

9 et incurvavit se homo et humiliatus est vir ne ergo dimittas eis

10 ingredere in petram abscondere fossa humo a facie timoris Domini et a gloria maiestatis eius

11 oculi sublimis hominis humiliati sunt et incurvabitur altitudo virorum exaltabitur autem Dominus solus in die illa

12 quia dies Domini exercituum super omnem superbum et excelsum et super omnem arrogantem et humiliabitur

13 et super omnes cedros Libani sublimes et erectas et super omnes quercus Basan

14 et super omnes montes excelsos et super omnes colles elevatos

15 et super omnem turrem excelsam et super omnem murum munitum

16 et super omnes naves Tharsis et super omne quod visu pulchrum est

17 et incurvabitur sublimitas hominum et humiliabitur altitudo virorum et elevabitur Dominus solus in die illa

18 et idola penitus conterentur

19 et introibunt in speluncas petrarum et in voragines terrae a facie formidinis Domini et a gloria maiestatis eius cum surrexerit percutere terram

20 in die illa proiciet homo idola argenti sui et simulacra auri sui quae fecerat sibi ut adoraret talpas et vespertiliones

21 et ingredietur fissuras petrarum et cavernas saxorum a facie formidinis Domini et a gloria maiestatis eius cum surrexerit percutere terram

22 quiescite ergo ab homine cuius spiritus in naribus eius quia excelsus reputatus est ipse