Hebræos 6
1 quapropter intermittentes inchoationis Christi sermonem ad perfectionem feramur non rursum iacientes fundamentum paenitentiae ab operibus mortuis et fidei ad Deum
วยํ มฺฤติชนกกรฺมฺมโภฺย มน: ปราวรฺตฺตนมฺ อีศฺวเร วิศฺวาโส มชฺชนศิกฺษณํ หสฺตารฺปณํ มฺฤตโลกานามฺ อุตฺถานมฺ
2 baptismatum doctrinae inpositionis quoque manuum ac resurrectionis mortuorum et iudicii aeterni (aiōnios g166)
อนนฺตกาลสฺถายิวิจาราชฺญา ไจไต: ปุนรฺภิตฺติมูลํ น สฺถาปยนฺต: ขฺรีษฺฏวิษยกํ ปฺรถโมปเทศํ ปศฺจาตฺกฺฤตฺย สิทฺธึ ยาวทฺ อคฺรสรา ภวามฯ (aiōnios g166)
3 et hoc faciemus siquidem permiserit Deus
อีศฺวรสฺยานุมตฺยา จ ตทฺ อสฺมาภิ: การิษฺยเตฯ
4 inpossibile est enim eos qui semel sunt inluminati gustaverunt etiam donum caeleste et participes sunt facti Spiritus Sancti
ย เอกกฺฤโตฺว ทีปฺติมยา ภูตฺวา สฺวรฺคียวรรสมฺ อาสฺวทิตวนฺต: ปวิตฺรสฺยาตฺมโน'ํศิโน ชาตา
อีศฺวรสฺย สุวากฺยํ ภาวิกาลสฺย ศกฺติญฺจาสฺวทิตวนฺตศฺจ เต ภฺรษฺฏฺวา ยทิ (aiōn g165)
6 et prolapsi sunt renovari rursus ad paenitentiam rursum crucifigentes sibimet ipsis Filium Dei et ostentui habentes
สฺวมโนภิรีศฺวรสฺย ปุตฺรํ ปุน: กฺรุเศ ฆฺนนฺติ ลชฺชาสฺปทํ กุรฺวฺวเต จ ตรฺหิ มน: ปราวรฺตฺตนาย ปุนสฺตานฺ นวีนีกรฺตฺตุํ โก'ปิ น ศกฺโนติฯ
7 terra enim saepe venientem super se bibens imbrem et generans herbam oportunam illis a quibus colitur accipit benedictionem a Deo
ยโต ยา ภูมิ: โสฺวปริ ภูย: ปติตํ วฺฤษฺฏึ ปิวตี ตตฺผลาธิการิณำ นิมิตฺตมฺ อิษฺฏานิ ศากาทีนฺยุตฺปาทยติ สา อีศฺวราทฺ อาศิษํ ปฺราปฺตาฯ
8 proferens autem spinas ac tribulos reproba est et maledicto proxima cuius consummatio in conbustionem
กินฺตุ ยา ภูมิ โรฺคกฺษุรกณฺฏกวฺฤกฺษานฺ อุตฺปาทยติ สา น คฺราหฺยา ศาปารฺหา จ เศเษ ตสฺยา ทาโห ภวิษฺยติฯ
9 confidimus autem de vobis dilectissimi meliora et viciniora saluti tametsi ita loquimur
เห ปฺริยตมา: , ยทฺยปิ วยมฺ เอตาทฺฤศํ วากฺยํ ภาษามเห ตถาปิ ยูยํ ตต อุตฺกฺฤษฺฏา: ปริตฺราณปถสฺย ปถิกาศฺจาธฺว อิติ วิศฺวสาม: ฯ
10 non enim iniustus Deus ut obliviscatur operis vestri et dilectionis quam ostendistis in nomine ipsius qui ministrastis sanctis et ministratis
ยโต ยุษฺมาภิ: ปวิตฺรโลกานำ ย อุปกาโร 'การิ กฺริยเต จ เตเนศฺวรสฺย นามฺเน ปฺรกาศิตํ เปฺรม ศฺรมญฺจ วิสฺมรฺตฺตุมฺ อีศฺวโร'นฺยายการี น ภวติฯ
11 cupimus autem unumquemque vestrum eandem ostentare sollicitudinem ad expletionem spei usque in finem
อปรํ ยุษฺมากมฺ เอไกโก ชโน ยตฺ ปฺรตฺยาศาปูรณารฺถํ เศษํ ยาวตฺ ตเมว ยตฺนํ ปฺรกาศเยทิตฺยหมฺ อิจฺฉามิฯ
12 ut non segnes efficiamini verum imitatores eorum qui fide et patientia hereditabunt promissiones
อต: ศิถิลา น ภวต กินฺตุ เย วิศฺวาเสน สหิษฺณุตยา จ ปฺรติชฺญานำ ผลาธิการิโณ ชาตาเสฺตษามฺ อนุคามิโน ภวตฯ
13 Abrahae namque promittens Deus quoniam neminem habuit per quem iuraret maiorem iuravit per semet ipsum
อีศฺวโร ยทา อิพฺราหีเม ปฺรตฺยชานาตฺ ตทา เศฺรษฺฐสฺย กสฺยาปฺยปรสฺย นามฺนา ศปถํ กรฺตฺตุํ นาศกฺโนตฺ, อโต เหโต: สฺวนามฺนา ศปถํ กฺฤตฺวา เตโนกฺตํ ยถา,
14 dicens nisi benedicens benedicam te et multiplicans multiplicabo te
"สตฺยมฺ อหํ ตฺวามฺ อาศิษํ คทิษฺยามิ ตวานฺวยํ วรฺทฺธยิษฺยามิ จฯ "
15 et sic longanimiter ferens adeptus est repromissionem
อเนน ปฺรกาเรณ ส สหิษฺณุตำ วิธาย ตสฺยา: ปฺรตฺยาศายา: ผลํ ลพฺธวานฺฯ
16 homines enim per maiorem sui iurant et omnis controversiae eorum finis ad confirmationem est iuramentum
อถ มานวา: เศฺรษฺฐสฺย กสฺยจิตฺ นามฺนา ศปนฺเต, ศปถศฺจ ปฺรมาณารฺถํ เตษำ สรฺวฺววิวาทานฺตโก ภวติฯ
17 in quo abundantius volens Deus ostendere pollicitationis heredibus inmobilitatem consilii sui interposuit iusiurandum
อิตฺยสฺมินฺ อีศฺวร: ปฺรติชฺญายา: ผลาธิการิณ: สฺวียมนฺตฺรณายา อโมฆตำ พาหุลฺยโต ทรฺศยิตุมิจฺฉนฺ ศปเถน สฺวปฺรติชฺญำ สฺถิรีกฺฤตวานฺฯ
18 ut per duas res inmobiles quibus inpossibile est mentiri Deum fortissimum solacium habeamus qui confugimus ad tenendam propositam spem
อเตอว ยสฺมินฺ อนฺฤตกถนมฺ อีศฺวรสฺย น สาธฺยํ ตาทฺฤเศนาจเลน วิษยทฺวเยน สมฺมุขสฺถรกฺษาสฺถลสฺย ปฺราปฺตเย ปลายิตานามฺ อสฺมากํ สุทฺฤฒา สานฺตฺวนา ชายเตฯ
19 quam sicut anchoram habemus animae tutam ac firmam et incedentem usque in interiora velaminis
สา ปฺรตฺยาศาสฺมากํ มโนเนากายา อจโล ลงฺคโร ภูตฺวา วิจฺเฉทกวสฺตฺรสฺยาภฺยนฺตรํ ปฺรวิษฺฏาฯ
