Hebræos 11
1 est autem fides sperandorum substantia rerum argumentum non parentum
விஸ்²வாஸ ஆஸ²ம்’ஸிதாநாம்’ நிஸ்²சய: , அத்³ரு’ஸ்²யாநாம்’ விஷயாணாம்’ த³ர்ஸ²நம்’ ப⁴வதி|
2 in hac enim testimonium consecuti sunt senes
தேந விஸ்²வாஸேந ப்ராஞ்சோ லோகா: ப்ராமாண்யம்’ ப்ராப்தவந்த: |
அபரம் ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யேந ஜக³ந்த்யஸ்ரு’ஜ்யந்த, த்³ரு’ஷ்டவஸ்தூநி ச ப்ரத்யக்ஷவஸ்துப்⁴யோ நோத³பத்³யந்தைதத்³ வயம்’ விஸ்²வாஸேந பு³த்⁴யாமஹே| (aiōn g165)
4 fide plurimam hostiam Abel quam Cain obtulit Deo per quam testimonium consecutus est esse iustus testimonium perhibente muneribus eius Deo et per illam defunctus adhuc loquitur
விஸ்²வாஸேந ஹாபி³ல் ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய காபி³ல: ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ ப³லிதா³நம்’ க்ரு’தவாந் தஸ்மாச்சேஸ்²வரேண தஸ்ய தா³நாந்யதி⁴ ப்ரமாணே த³த்தே ஸ தா⁴ர்ம்மிக இத்யஸ்ய ப்ரமாணம்’ லப்³த⁴வாந் தேந விஸ்²வாஸேந ச ஸ ம்ரு’த: ஸந் அத்³யாபி பா⁴ஷதே|
5 fide Enoch translatus est ne videret mortem et non inveniebatur quia transtulit illum Deus ante translationem enim testimonium habebat placuisse Deo
விஸ்²வாஸேந ஹநோக் யதா² ம்ரு’த்யும்’ ந பஸ்²யேத் ததா² லோகாந்தரம்’ நீத: , தஸ்யோத்³தே³ஸ²ஸ்²ச கேநாபி ந ப்ராபி யத ஈஸ்²வரஸ்தம்’ லோகாந்தரம்’ நீதவாந், தத்ப்ரமாணமித³ம்’ தஸ்ய லோகாந்தரீகரணாத் பூர்வ்வம்’ ஸ ஈஸ்²வராய ரோசிதவாந் இதி ப்ரமாணம்’ ப்ராப்தவாந்|
6 sine fide autem inpossibile placere credere enim oportet accedentem ad Deum quia est et inquirentibus se remunerator fit
கிந்து விஸ்²வாஸம்’ விநா கோ(அ)பீஸ்²வராய ரோசிதும்’ ந ஸ²க்நோதி யத ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்தி ஸ்வாந்வேஷிலோகேப்⁴ய: புரஸ்காரம்’ த³தா³தி சேதிகதா²யாம் ஈஸ்²வரஸ²ரணாக³தை ர்விஸ்²வஸிதவ்யம்’|
7 fide Noe responso accepto de his quae adhuc non videbantur metuens aptavit arcam in salutem domus suae per quam damnavit mundum et iustitiae quae per fidem est heres est institutus
அபரம்’ ததா³நீம்’ யாந்யத்³ரு’ஸ்²யாந்யாஸந் தாநீஸ்²வரேணாதி³ஷ்ட: ஸந் நோஹோ விஸ்²வாஸேந பீ⁴த்வா ஸ்வபரிஜநாநாம்’ ரக்ஷார்த²ம்’ போதம்’ நிர்ம்மிதவாந் தேந ச ஜக³ஜ்ஜநாநாம்’ தோ³ஷாந் த³ர்ஸி²தவாந் விஸ்²வாஸாத் லப்⁴யஸ்ய புண்யஸ்யாதி⁴காரீ ப³பூ⁴வ ச|
8 fide qui vocatur Abraham oboedivit in locum exire quem accepturus erat in hereditatem et exiit nesciens quo iret
விஸ்²வாஸேநேப்³ராஹீம் ஆஹூத: ஸந் ஆஜ்ஞாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா யஸ்ய ஸ்தா²நஸ்யாதி⁴காரஸ்தேந ப்ராப்தவ்யஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந் கிந்து ப்ரஸ்தா²நஸமயே க்க யாமீதி நாஜாநாத்|
9 fide moratus est in terra repromissionis tamquam in aliena in casulis habitando cum Isaac et Iacob coheredibus repromissionis eiusdem
விஸ்²வாஸேந ஸ ப்ரதிஜ்ஞாதே தே³ஸே² பரதே³ஸ²வத் ப்ரவஸந் தஸ்யா: ப்ரதிஜ்ஞாயா: ஸமாநாம்’ஸி²ப்⁴யாம் இஸ்ஹாகா யாகூபா³ ச ஸஹ தூ³ஷ்யவாஸ்யப⁴வத்|
10 expectabat enim fundamenta habentem civitatem cuius artifex et conditor Deus
யஸ்மாத் ஸ ஈஸ்²வரேண நிர்ம்மிதம்’ ஸ்தா²பிதஞ்ச பி⁴த்திமூலயுக்தம்’ நக³ரம்’ ப்ரத்யைக்ஷத|
11 fide et ipsa Sarra sterilis virtutem in conceptionem seminis accepit etiam praeter tempus aetatis quoniam fidelem credidit esse qui promiserat
அபரஞ்ச விஸ்²வாஸேந ஸாரா வயோதிக்ராந்தா ஸந்த்யபி க³ர்ப⁴தா⁴ரணாய ஸ²க்திம்’ ப்ராப்ய புத்ரவத்யப⁴வத், யத: ஸா ப்ரதிஜ்ஞாகாரிணம்’ விஸ்²வாஸ்யம் அமந்யத|
12 propter quod et ab uno orti sunt et haec emortuo tamquam sidera caeli in multitudinem et sicut harena quae est ad oram maris innumerabilis
ததோ ஹேதோ ர்ம்ரு’தகல்பாத்³ ஏகஸ்மாத் ஜநாத்³ ஆகாஸீ²யநக்ஷத்ராணீவ க³ணநாதீதா: ஸமுத்³ரதீரஸ்த²ஸிகதா இவ சாஸம்’க்²யா லோகா உத்பேதி³ரே|
13 iuxta fidem defuncti sunt omnes isti non acceptis repromissionibus sed a longe eas aspicientes et salutantes et confitentes quia peregrini et hospites sunt supra terram
ஏதே ஸர்வ்வே ப்ரதிஜ்ஞாயா: ப²லாந்யப்ராப்ய கேவலம்’ தூ³ராத் தாநி நிரீக்ஷ்ய வந்தி³த்வா ச, ப்ரு’தி²வ்யாம்’ வயம்’ விதே³ஸி²ந: ப்ரவாஸிநஸ்²சாஸ்மஹ இதி ஸ்வீக்ரு’த்ய விஸ்²வாஸேந ப்ராணாந் தத்யஜு: |
14 qui enim haec dicunt significant se patriam inquirere
யே து ஜநா இத்த²ம்’ கத²யந்தி தை: பைத்ரு’கதே³ஸோ² (அ)ஸ்மாபி⁴ரந்விஷ்யத இதி ப்ரகாஸ்²யதே|
15 et si quidem illius meminissent de qua exierunt habebant utique tempus revertendi
தே யஸ்மாத்³ தே³ஸா²த் நிர்க³தாஸ்தம்’ யத்³யஸ்மரிஷ்யந் தர்ஹி பராவர்த்தநாய ஸமயம் அலப்ஸ்யந்த|
16 nunc autem meliorem appetunt id est caelestem ideo non confunditur Deus vocari Deus eorum paravit enim illis civitatem
கிந்து தே ஸர்வ்வோத்க்ரு’ஷ்டம் அர்த²த: ஸ்வர்கீ³யம்’ தே³ஸ²ம் ஆகாங்க்ஷந்தி தஸ்மாத்³ ஈஸ்²வரஸ்தாநதி⁴ ந லஜ்ஜமாநஸ்தேஷாம் ஈஸ்²வர இதி நாம க்³ரு’ஹீதவாந் யத: ஸ தேஷாம்’ க்ரு’தே நக³ரமேகம்’ ஸம்’ஸ்தா²பிதவாந்|
17 fide obtulit Abraham Isaac cum temptaretur et unigenitum offerebat qui susceperat repromissiones
அபரம் இப்³ராஹீம: பரீக்ஷாயாம்’ ஜாதாயாம்’ ஸ விஸ்²வாஸேநேஸ்ஹாகம் உத்ஸஸர்ஜ,
18 ad quem dictum est quia in Isaac vocabitur tibi semen
வஸ்துத இஸ்ஹாகி தவ வம்’ஸோ² விக்²யாஸ்யத இதி வாக்³ யமதி⁴ கதி²தா தம் அத்³விதீயம்’ புத்ரம்’ ப்ரதிஜ்ஞாப்ராப்த: ஸ உத்ஸஸர்ஜ|
19 arbitrans quia et a mortuis suscitare potens est Deus unde eum et in parabola accepit
யத ஈஸ்²வரோ ம்ரு’தாநப்யுத்தா²பயிதும்’ ஸ²க்நோதீதி ஸ மேநே தஸ்மாத் ஸ உபமாரூபம்’ தம்’ லேபே⁴|
20 fide et de futuris benedixit Isaac Iacob et Esau
அபரம் இஸ்ஹாக் விஸ்²வாஸேந யாகூப்³ ஏஷாவே ச பா⁴விவிஷயாநத்⁴யாஸி²ஷம்’ த³தௌ³|
21 fide Iacob moriens singulis filiorum Ioseph benedixit et adoravit fastigium virgae eius
அபரம்’ யாகூப்³ மரணகாலே விஸ்²வாஸேந யூஷப²: புத்ரயோரேகைகஸ்மை ஜநாயாஸி²ஷம்’ த³தௌ³ யஷ்ட்யா அக்³ரபா⁴கே³ ஸமாலம்ப்³ய ப்ரணநாம ச|
22 fide Ioseph moriens de profectione filiorum Israhel memoratus est et de ossibus suis mandavit
அபரம்’ யூஷப்² சரமகாலே விஸ்²வாஸேநேஸ்ராயேல்வம்’ஸீ²யாநாம்’ மிஸரதே³ஸா²த்³ ப³ஹிர்க³மநஸ்ய வாசம்’ ஜகா³த³ நிஜாஸ்தீ²நி சாதி⁴ ஸமாதி³தே³ஸ²|
23 fide Moses natus occultatus est mensibus tribus a parentibus suis eo quod vidissent elegantem infantem et non timuerunt regis edictum
நவஜாதோ மூஸாஸ்²ச விஸ்²வாஸாத் த்ராந் மாஸாந் ஸ்வபித்ரு’ப்⁴யாம் அகோ³ப்யத யதஸ்தௌ ஸ்வஸி²ஸு²ம்’ பரமஸுந்த³ரம்’ த்³ரு’ஷ்டவந்தௌ ராஜாஜ்ஞாஞ்ச ந ஸ²ங்கிதவந்தௌ|
24 fide Moses grandis factus negavit se esse filium filiae Pharaonis
அபரம்’ வய: ப்ராப்தோ மூஸா விஸ்²வாஸாத் பி²ரௌணோ தௌ³ஹித்ர இதி நாம நாங்கீ³சகார|
25 magis eligens adfligi cum populo Dei quam temporalis peccati habere iucunditatem
யத: ஸ க்ஷணிகாத் பாபஜஸுக²போ⁴கா³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஜாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ து³: க²போ⁴க³ம்’ வவ்ரே|
26 maiores divitias aestimans thesauro Aegyptiorum inproperium Christi aspiciebat enim in remunerationem
ததா² மிஸரதே³ஸீ²யநிதி⁴ப்⁴ய: க்²ரீஷ்டநிமித்தாம்’ நிந்தா³ம்’ மஹதீம்’ ஸம்பத்திம்’ மேநே யதோ ஹேதோ: ஸ புரஸ்காரதா³நம் அபைக்ஷத|
27 fide reliquit Aegyptum non veritus animositatem regis invisibilem enim tamquam videns sustinuit
அபரம்’ ஸ விஸ்²வாஸேந ராஜ்ஞ: க்ரோதா⁴த் ந பீ⁴த்வா மிஸரதே³ஸ²ம்’ பரிதத்யாஜ, யதஸ்தேநாத்³ரு’ஸ்²யம்’ வீக்ஷமாணேநேவ தை⁴ர்ய்யம் ஆலம்பி³|
28 fide celebravit pascha et sanguinis effusionem ne qui vastabat primitiva tangeret eos
அபரம்’ ப்ரத²மஜாதாநாம்’ ஹந்தா யத் ஸ்வீயலோகாந் ந ஸ்ப்ரு’ஸே²த் தத³ர்த²ம்’ ஸ விஸ்²வாஸேந நிஸ்தாரபர்வ்வீயப³லிச்சே²த³நம்’ ருதி⁴ரஸேசநஞ்சாநுஷ்டி²தாவாந்|
29 fide transierunt mare Rubrum tamquam per aridam terram quod experti Aegyptii devorati sunt
அபரம்’ தே விஸ்²வாஸாத் ஸ்த²லேநேவ ஸூப்²ஸாக³ரேண ஜக்³மு: கிந்து மிஸ்ரீயலோகாஸ்தத் கர்த்தும் உபக்ரம்ய தோயேஷு மமஜ்ஜு: |
30 fide muri Hiericho ruerunt circuiti dierum septem
அபரஞ்ச விஸ்²வாஸாத் தை: ஸப்தாஹம்’ யாவத்³ யிரீஹோ: ப்ராசீரஸ்ய ப்ரத³க்ஷிணே க்ரு’தே தத் நிபபாத|
31 fide Raab meretrix non periit cum incredulis excipiens exploratores cum pace
விஸ்²வாஸாத்³ ராஹப்³நாமிகா வேஸ்²யாபி ப்ரீத்யா சாராந் அநுக்³ரு’ஹ்யாவிஸ்²வாஸிபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ந விநநாஸ²|
32 et quid adhuc dicam deficiet enim me tempus enarrantem de Gedeon Barac Samson Iepthae David et Samuhel et prophetis
அதி⁴கம்’ கிம்’ கத²யிஷ்யாமி? கி³தி³யோநோ பா³ரக: ஸி²ம்ஸோ²நோ யிப்தஹோ தா³யூத்³ ஸி²மூயேலோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²சைதேஷாம்’ வ்ரு’த்தாந்தகத²நாய மம ஸமயாபா⁴வோ ப⁴விஷ்யதி|
33 qui per fidem devicerunt regna operati sunt iustitiam adepti sunt repromissiones obturaverunt ora leonum
விஸ்²வாஸாத் தே ராஜ்யாநி வஸீ²க்ரு’தவந்தோ த⁴ர்ம்மகர்ம்மாணி ஸாதி⁴தவந்த: ப்ரதிஜ்ஞாநாம்’ ப²லம்’ லப்³த⁴வந்த: ஸிம்’ஹாநாம்’ முகா²நி ருத்³த⁴வந்தோ
34 extinxerunt impetum ignis effugerunt aciem gladii convaluerunt de infirmitate fortes facti sunt in bello castra verterunt exterorum
வஹ்நேர்தா³ஹம்’ நிர்வ்வாபிதவந்த: க²ங்க³தா⁴ராத்³ ரக்ஷாம்’ ப்ராப்தவந்தோ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யே ஸப³லீக்ரு’தா யுத்³தே⁴ பராக்ரமிணோ ஜாதா: பரேஷாம்’ ஸைந்யாநி த³வயிதவந்தஸ்²ச|
35 acceperunt mulieres de resurrectione mortuos suos alii autem distenti sunt non suscipientes redemptionem ut meliorem invenirent resurrectionem
யோஷித: புநருத்தா²நேந ம்ரு’தாந் ஆத்மஜாந் லேபி⁴ரே, அபரே ச ஸ்²ரேஷ்டோ²த்தா²நஸ்ய ப்ராப்தேராஸ²யா ரக்ஷாம் அக்³ரு’ஹீத்வா தாட³நேந ம்ரு’தவந்த: |
36 alii vero ludibria et verbera experti insuper et vincula et carceres
அபரே திரஸ்காரை: கஸா²பி⁴ ர்ப³ந்த⁴நை: காரயா ச பரீக்ஷிதா: |
37 lapidati sunt secti sunt temptati sunt in occisione gladii mortui sunt circumierunt in melotis in pellibus caprinis egentes angustiati adflicti
ப³ஹவஸ்²ச ப்ரஸ்தராகா⁴தை ர்ஹதா: கரபத்ரை ர்வா விதீ³ர்ணா யந்த்ரை ர்வா க்லிஷ்டா: க²ங்க³தா⁴ரை ர்வா வ்யாபாதி³தா: | தே மேஷாணாம்’ சா²கா³நாம்’ வா சர்ம்மாணி பரிதா⁴ய தீ³நா: பீடி³தா து³: கா²ர்த்தாஸ்²சாப்⁴ராம்யந்|
38 quibus dignus non erat mundus in solitudinibus errantes et montibus et speluncis et in cavernis terrae
ஸம்’ஸாரோ யேஷாம் அயோக்³யஸ்தே நிர்ஜநஸ்தா²நேஷு பர்வ்வதேஷு க³ஹ்வரேஷு ப்ரு’தி²வ்யாஸ்²சி²த்³ரேஷு ச பர்ய்யடந்|
39 et hii omnes testimonio fidei probati non acceperunt repromissionem
ஏதை: ஸர்வ்வை ர்விஸ்²வாஸாத் ப்ரமாணம்’ ப்ராபி கிந்து ப்ரதிஜ்ஞாயா: ப²லம்’ ந ப்ராபி|
40 Deo pro nobis melius aliquid providente ut ne sine nobis consummarentur
யதஸ்தே யதா²ஸ்மாந் விநா ஸித்³தா⁴ ந ப⁴வேயுஸ்ததை²வேஸ்²வரேணாஸ்மாகம்’ க்ரு’தே ஸ்²ரேஷ்ட²தரம்’ கிமபி நிர்தி³தி³ஸே²|
