< Hebræos 1 >
1 multifariam et multis modis olim Deus loquens patribus in prophetis
പുരാ യ ഈശ്വരോ ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിഃ പിതൃലോകേഭ്യോ നാനാസമയേ നാനാപ്രകാരം കഥിതവാൻ
2 novissime diebus istis locutus est nobis in Filio quem constituit heredem universorum per quem fecit et saecula (aiōn )
സ ഏതസ്മിൻ ശേഷകാലേ നിജപുത്രേണാസ്മഭ്യം കഥിതവാൻ| സ തം പുത്രം സർവ്വാധികാരിണം കൃതവാൻ തേനൈവ ച സർവ്വജഗന്തി സൃഷ്ടവാൻ| (aiōn )
3 qui cum sit splendor gloriae et figura substantiae eius portansque omnia verbo virtutis suae purgationem peccatorum faciens sedit ad dexteram Maiestatis in excelsis
സ പുത്രസ്തസ്യ പ്രഭാവസ്യ പ്രതിബിമ്ബസ്തസ്യ തത്ത്വസ്യ മൂർത്തിശ്ചാസ്തി സ്വീയശക്തിവാക്യേന സർവ്വം ധത്തേ ച സ്വപ്രാണൈരസ്മാകം പാപമാർജ്ജനം കൃത്വാ ഊർദ്ധ്വസ്ഥാനേ മഹാമഹിമ്നോ ദക്ഷിണപാർശ്വേ സമുപവിഷ്ടവാൻ|
4 tanto melior angelis effectus quanto differentius prae illis nomen hereditavit
ദിവ്യദൂതഗണാദ് യഥാ സ വിശിഷ്ടനാമ്നോ ഽധികാരീ ജാതസ്തഥാ തേഭ്യോഽപി ശ്രേഷ്ഠോ ജാതഃ|
5 cui enim dixit aliquando angelorum Filius meus es tu ego hodie genui te et rursum ego ero illi in Patrem et ipse erit mihi in Filium
യതോ ദൂതാനാം മധ്യേ കദാചിദീശ്വരേണേദം ക ഉക്തഃ? യഥാ, "മദീയതനയോ ഽസി ത്വമ് അദ്യൈവ ജനിതോ മയാ| " പുനശ്ച "അഹം തസ്യ പിതാ ഭവിഷ്യാമി സ ച മമ പുത്രോ ഭവിഷ്യതി| "
6 et cum iterum introducit primogenitum in orbem terrae dicit et adorent eum omnes angeli Dei
അപരം ജഗതി സ്വകീയാദ്വിതീയപുത്രസ്യ പുനരാനയനകാലേ തേനോക്തം, യഥാ, "ഈശ്വരസ്യ സകലൈ ർദൂതൈരേഷ ഏവ പ്രണമ്യതാം| "
7 et ad angelos quidem dicit qui facit angelos suos spiritus et ministros suos flammam ignis
ദൂതാൻ അധി തേനേദമ് ഉക്തം, യഥാ, "സ കരോതി നിജാൻ ദൂതാൻ ഗന്ധവാഹസ്വരൂപകാൻ| വഹ്നിശിഖാസ്വരൂപാംശ്ച കരോതി നിജസേവകാൻ|| "
8 ad Filium autem thronus tuus Deus in saeculum saeculi et virga aequitatis virga regni tui (aiōn )
കിന്തു പുത്രമുദ്ദിശ്യ തേനോക്തം, യഥാ, "ഹേ ഈശ്വര സദാ സ്ഥായി തവ സിംഹാസനം ഭവേത്| യാഥാർഥ്യസ്യ ഭവേദ്ദണ്ഡോ രാജദണ്ഡസ്ത്വദീയകഃ| (aiōn )
9 dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem propterea unxit te Deus Deus tuus oleo exultationis prae participibus tuis
പുണ്യേ പ്രേമ കരോഷി ത്വം കിഞ്ചാധർമ്മമ് ഋതീയസേ| തസ്മാദ് യ ഈശ ഈശസ്തേ സ തേ മിത്രഗണാദപി| അധികാഹ്ലാദതൈലേന സേചനം കൃതവാൻ തവ|| "
10 et tu in principio Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
പുനശ്ച, യഥാ, "ഹേ പ്രഭോ പൃഥിവീമൂലമ് ആദൗ സംസ്ഥാപിതം ത്വയാ| തഥാ ത്വദീയഹസ്തേന കൃതം ഗഗനമണ്ഡലം|
11 ipsi peribunt tu autem permanebis et omnes ut vestimentum veterescent
ഇമേ വിനംക്ഷ്യതസ്ത്വന്തു നിത്യമേവാവതിഷ്ഠസേ| ഇദന്തു സകലം വിശ്വം സംജരിഷ്യതി വസ്ത്രവത്|
12 et velut amictum involves eos et mutabuntur tu autem idem es et anni tui non deficient
സങ്കോചിതം ത്വയാ തത്തു വസ്ത്രവത് പരിവർത്സ്യതേ| ത്വന്തു നിത്യം സ ഏവാസീ ർനിരന്താസ്തവ വത്സരാഃ|| "
13 ad quem autem angelorum dixit aliquando sede a dextris meis quoadusque ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
അപരം ദൂതാനാം മധ്യേ കഃ കദാചിദീശ്വരേണേദമുക്തഃ? യഥാ, "തവാരീൻ പാദപീഠം തേ യാവന്നഹി കരോമ്യഹം| മമ ദക്ഷിണദിഗ്ഭാഗേ താവത് ത്വം സമുപാവിശ|| "
14 nonne omnes sunt administratorii spiritus in ministerium missi propter eos qui hereditatem capient salutis
യേ പരിത്രാണസ്യാധികാരിണോ ഭവിഷ്യന്തി തേഷാം പരിചര്യ്യാർഥം പ്രേഷ്യമാണാഃ സേവനകാരിണ ആത്മാനഃ കിം തേ സർവ്വേ ദൂതാ നഹി?