Genesis 27
1 senuit autem Isaac et caligaverunt oculi eius et videre non poterat vocavitque Esau filium suum maiorem et dixit ei fili mi qui respondit adsum
Issak loe mitong moe, miktha om ai boeh pongah, mik doeh amtueng ai boeh, to naah a capa kacoeh Esau to kawk moe, Ka capa, tiah a naa. Anih mah, Khenah, haeah ka oh, tiah a naa.
2 cui pater vides inquit quod senuerim et ignorem diem mortis meae
Issak mah, Khenah, kai loe vaihi mitong boeh moe, natuek naah maw ka duek han, tito ka panoek ai.
3 sume arma tua faretram et arcum et egredere foras cumque venatu aliquid adprehenderis
To pongah vaihi na sin ih hmuen, kalii hoi palaa to la ah; taw ah caeh ah loe, kai han moi na kat paeh.
4 fac mihi inde pulmentum sicut velle me nosti et adfer ut comedam et benedicat tibi anima mea antequam moriar
Ka caak koeh ih moi to kakhraem ah thong ah loe, caak han ka hmaa ah na patoem ah; ka dueh ai naah tahamhoihaih kang paek han, tiah a naa.
5 quod cum audisset Rebecca et ille abisset in agrum ut iussionem patris expleret
Issak mah a capa Esau khae thuih ih lok to Rebekah mah thaih. To pongah Esau loe moi kah han taw ah caeh.
6 dixit filio suo Iacob audivi patrem tuum loquentem cum Esau fratre tuo et dicentem ei
Rebekah mah a capa Jakob khaeah, Khenah, Nam pa mah nam ya Esau khaeah,
7 adfer mihi venationem tuam et fac cibos ut comedam et benedicam tibi coram Domino antequam moriar
taw ih moi to kat ah loe kakhraem ah thongh pacoengah, ka caak hanah na sin ah; ka dueh ai naah Angraeng hmaa ah tahamhoihaih kang paek han, tiah thuih ih lok to ka thaih.
8 nunc ergo fili mi adquiesce consiliis meis
To pongah, Ka capa, vaihi kang thuih ih lok hae tahngai ah loe sah ah.
9 et pergens ad gregem adfer mihi duos hedos optimos ut faciam ex eis escas patri tuo quibus libenter vescitur
Vaihi tuu khongkha thungah caeh ah loe kahoih maeh caa hnetto la ah; nam pa mah koeh baktih toengah ka thongh pae han;
10 quas cum intuleris et comederit benedicat tibi priusquam moriatur
to pacoengah nam pa caak hanah sin paeh, dueh ai naah tahamhoihaih na paek nasoe, tiah a naa.
11 cui ille respondit nosti quod Esau frater meus homo pilosus sit et ego lenis
Jakob mah amno Rebekah khaeah, Khenah, kam ya Esau loe ngnmui tawnh moe, kai loe nganmui ka tawn ai, tiah a naa.
12 si adtractaverit me pater meus et senserit timeo ne putet sibi voluisse inludere et inducat super me maledictionem pro benedictione
Pa mah na pathoep doeh om tih, to naah kai loe minawk aling kami baktiah ka om ueloe, tahamhoihaih hnu ai ah, tangoenghaih ka hnu lat tih, tiah a naa.
13 ad quem mater in me sit ait ista maledictio fili mi tantum audi vocem meam et perge adferque quae dixi
Amno mah anih khaeah, Ka capa, nang tangoenghaih loe ka nuiah krah nasoe; ka thuih ih lok hae tahngai ah loe, kahoih maeh caa to la ah, tiah a naa.
14 abiit et adtulit deditque matri paravit illa cibos sicut noverat velle patrem illius
To pongah anih loe caeh moe, amno khaeah maeh caa to sinh pae; amno mah ampa caak koeh baktih toengah moi to thongh pae.
15 et vestibus Esau valde bonis quas apud se habebat domi induit eum
To naah Rebekah mah a capa kacoeh Esau ih khukbuen kahoih to imthung ah lak moe, a capa kanawk Jakob to angkhuksak.
16 pelliculasque hedorum circumdedit manibus et colli nuda protexit
To pacoengah Rebakah mah Jakob ih ban hoi tahnong to maeh caa ahin hoiah khuk pae.
17 dedit pulmentum et panes quos coxerat tradidit
To pacoengah a capa Jakob ban ah, caak khraem ah a thong het ih takaw hoi moi to a paek.
18 quibus inlatis dixit pater mi et ille respondit audio quis tu es fili mi
Anih loe ampa khaeah caeh moe, Pa, tiah a naa. Anih mah, Haeah ka oh, ka capa, nang loe mi aa? tiah a naa.
19 dixitque Iacob ego sum Esau primogenitus tuus feci sicut praecepisti mihi surge sede et comede de venatione mea ut benedicat mihi anima tua
Jakob mah ampa khaeah, Kai loe na calu Esau ni, nang thuih ih lok baktih toengah ka sak boeh; tahamhoihaih nang paek hanah, angthawk ah loe anghnut pacoengah, ka kah ih moi hae caa lai ah, tiah a naa.
20 rursum Isaac ad filium suum quomodo inquit tam cito invenire potuisti fili mi qui respondit voluntatis Dei fuit ut cito mihi occurreret quod volebam
Issak mah a capa khaeah, Kawbang maw akra ai ah moi na hak thaih takan loe? Ka capa? tiah a naa. Anih mah, Na Angraeng Sithaw mah, ang haksak, tiah a naa.
21 dixitque Isaac accede huc ut tangam te fili mi et probem utrum tu sis filius meus Esau an non
To naah Issak mah Jakob khaeah, Ka capa, kai khaeah angzo ah, Esau tangtang maw, tangtang ai, tito kang pathoep han vop, tiah a naa.
22 accessit ille ad patrem et palpato eo dixit Isaac vox quidem vox Iacob est sed manus manus sunt Esau
Jakob loe ampa Issak khaeah caeh, anih mah pathoep pacoengah, Lok loe Jakob ih lok, toe ban loe Esau ih ban ah oh, tiah a naa.
23 et non cognovit eum quia pilosae manus similitudinem maioris expresserant benedicens ergo illi
Ban loe amya Esau ih ban baktiah amui oh pongah, anih mah panoek thai ai; to pongah anih han tahamhoihaih to a paek.
24 ait tu es filius meus Esau respondit ego sum
Anih mah, Nang hae ka capa Esau tangtang maw? tiah a naa. Anih mah, Ue, tiah a naa.
25 at ille offer inquit mihi cibos de venatione tua fili mi ut benedicat tibi anima mea quos cum oblatos comedisset obtulit ei etiam vinum quo hausto
To pacoengah anih mah, Tahamhoihaih kang paek hanah, na kah ih moi to caak han na sin ah, tiah a naa. Jakob mah moi to a taengah patoemh pae moe, a caak. To pacoengah misurtui doeh patoemh pae moe, a naek.
26 dixit ad eum accede ad me et da mihi osculum fili mi
To pacoengah ampa Issak mah anih khaeah, Ka capa, ka taengah angzo ah loe, na mok ah, tiah a naa.
27 accessit et osculatus est eum statimque ut sensit vestimentorum illius flagrantiam benedicens ait ecce odor filii mei sicut odor agri cui benedixit Dominus
Anih mah caeh moe, a mok. Issak mah khukbuen hmui to thaih naah, anih han tahamhoihaih a paek; khenah, ka capa ih hmui loe, Angraeng mah tahamhoihaih paek ih lawk hmui hoiah anghmong;
28 det tibi Deus de rore caeli et de pinguedine terrae abundantiam frumenti et vini
to pongah Sithaw mah van ih dantui hoi kathawk long to paek nasoe loe, cang hoi misurtui doeh pungsak nasoe;
29 et serviant tibi populi et adorent te tribus esto dominus fratrum tuorum et incurventur ante te filii matris tuae qui maledixerit tibi sit maledictus et qui benedixerit benedictionibus repleatur
prae kaminawk boih mah nang ih tok to sah o nasoe loe, kaminawk na hmaa ah akuep o nasoe; nam nawkamyanawk nuiah angraeng ah om ah loe, nam no ih caanawk doeh na hmaa ah akuep o nasoe; nang tangoeng kaminawk loe tangoenghaih tongh o nasoe loe, nang tahamhoihaih paek kaminawk to tahamhoihaih hnu o nasoe, tiah a naa.
30 vix Isaac sermonem impleverat et egresso Iacob foras venit Esau
Issak mah Jakob tahamhoihaih paek pacoengah, ampa hmaa hoiah tacawt; akra ai ah Esau loe moi zoephaih ahmuen hoiah phak.
31 coctosque de venatione cibos intulit patri dicens surge pater mi et comede de venatione filii tui ut benedicat mihi anima tua
Anih mah doeh moi to caak khraem ah thongh moe, ampa hanah patoem pae; ampa khaeah, Pa, tahamhoihaih nang paek hanah, angthawk ah loe ka kah ih moi hae caa ah, tiah a naa.
32 dixitque illi Isaac quis enim es tu qui respondit ego sum primogenitus filius tuus Esau
Ampa Issak mah anih khaeah, Nang loe mi aa? tiah a naa. Anih mah, Kai loe na calu, Esau ni, tiah a naa.
33 expavit Isaac stupore vehementi et ultra quam credi potest admirans ait quis igitur ille est qui dudum captam venationem adtulit mihi et comedi ex omnibus priusquam tu venires benedixique ei et erit benedictus
To naah Issak loe paroeai tasoeh moe, Moi kah moe, ka caak hanah moi sin kami loe naa ah maw oh? Nang, nang zo ai naah moi to ka caak ving boeh moe, anih han tahamhoihaih ka paek moeng boeh; tahamhoihaih loe anih mah ni hnu tih boeh, tiah a naa.
34 auditis Esau sermonibus patris inrugiit clamore magno et consternatus ait benedic etiam mihi pater mi
Esau mah ampa ih lok to thaih naah, tha hoi qah moe, ampa khaeah, Aw, pa, kai doeh tahamhoihaih na paek toeng ah, Pa, kai doeh, tahamhoihaih na paek toeng ah, tiah a naa.
35 qui ait venit germanus tuus fraudulenter et accepit benedictionem tuam
Toe anih mah, Nam nawk mah palunghahaih hoiah ang ling boeh moe, nang ih tahamhoihaih to lak boih boeh, tiah a naa.
36 at ille subiunxit iuste vocatum est nomen eius Iacob subplantavit enim me en altera vice primogenita mea ante tulit et nunc secundo subripuit benedictionem meam rursumque ad patrem numquid non reservasti ait et mihi benedictionem
Esau mah, angmah ih ahmin hoi kamcuk ah Jakob, tiah ahmin to phui roe boeh na ai maw? Vaihi a sak ih hmuen hoiah loe kai vai hnetto ang ling boeh; ka calu ah ohhaih to ang lomh pae moe, vaihi doeh tahamhoihaih ang lak pae ving let bae vop, tiah a thuih. To pacoengah anih khaeah, Kai han tahamhoihaih nang suem pae ai boeh maw? tiah a naa.
37 respondit Isaac dominum tuum illum constitui et omnes fratres eius servituti illius subiugavi frumento et vino stabilivi eum tibi post haec fili mi ultra quid faciam
Issak mah Esau khaeah, Khenah, Anih loe nang ih angraeng ah ka sak moe, anih ih nawkamyanawk boih doeh anih ih tamna ah ka paek boeh; cang hoi misurtui doeh ka paek boeh; to pongah nang han timaw kang sak pae han loe? Ka capa, tiah a naa.
38 cui Esau num unam inquit tantum benedictionem habes pater mihi quoque obsecro ut benedicas cumque heiulatu magno fleret
Esau mah ampa khaeah, Tahamhoihaih maeto doeh na tawn ai boeh maw, pa? Pa, kai doeh tahamhoihaih na paek toeng ah, tiah a naa. To pacoengah Esau loe tha hoi qah.
39 motus Isaac dixit ad eum in pinguedine terrae et in rore caeli desuper
Ampa Issak mah anih han hae tiah lok pathim pae; khenah, Na ohhaih ahmuen loe kathawk long ah om ueloe, van bang hoiah dantui to krah tih.
40 erit benedictio tua vives gladio et fratri tuo servies tempusque veniet cum excutias et solvas iugum eius de cervicibus tuis
Nang loe sumsen hoi kho na sah ueloe, nam nawk ih tok to na sah pae tih; toe ukhaih atue phak naah loe anih mah phawsak ih kazit hmuen to na tahnong nui hoiah nang khring tih, tiah a naa.
41 oderat ergo semper Esau Iacob pro benedictione qua benedixerat ei pater dixitque in corde suo veniant dies luctus patris mei ut occidam Iacob fratrem meum
Ampa mah Jakob han tahamhoihaih paek king boeh pongah, Esau mah Jakob to hnukma; pa duekhaih ni loe zoi boeh; to na niah kamnawk Jakob hae ka hum han, tiah a poek.
42 nuntiata sunt haec Rebeccae quae mittens et vocans Iacob filium suum dixit ad eum ecce Esau frater tuus minatur ut occidat te
A capa kacoeh Esau ih lok to amno Rebekah mah thaih; to pongah capa kanawk Jakob to kami kawksak moe, anih khaeah, Khenah, nam ya Esau palungphuihaih dip thai hanah, na hum tih boeh.
43 nunc ergo fili audi vocem meam et consurgens fuge ad Laban fratrem meum in Haran
To pongah ka capa, vaihi kang thuih ih lok hae tahngai ah; vaihi Haran ah kaom ka thangqoi Laban khaeah cawn ah.
44 habitabisque cum eo dies paucos donec requiescat furor fratris tui
Nam ya palungphuihaih dip ai karoek to anih khaeah om ah.
45 et cesset indignatio eius obliviscaturque eorum quae fecisti in eum postea mittam et adducam te inde huc cur utroque orbabor filio in una die
Nam ya palungphuihaih to dip moe, a nuiah na sak ih hmuen to pahnet pacoengah, nang zoh let hanah lok kang pat moe, nang to kang kawksak han hmang; kawbang maw nito thungah ka capa hnik hanah palung ka sae thuih hmaek thai tih? tiah a thuih.
46 dixit quoque Rebecca ad Isaac taedet me vitae meae propter filias Heth si acceperit Iacob uxorem de stirpe huius terrae nolo vivere
Rebekah mah Issak khaeah, Heth ih canunawk pongah poek kang pho boeh; Jakob mah hae prae kami canunawk baktih, Heth ih canunawk hoiah imthong krah nahaeloe, kai han hinghaih atho timaw om tih? tiah a naa.
