Genesis 16
1 igitur Sarai uxor Abram non genuerat liberos sed habens ancillam aegyptiam nomine Agar
Abram yuu Sarai loh anih ham ca cun pah pawh. Tedae amah taengah salnu, a ming ah Hagar, Egypt nu om.
2 dixit marito suo ecce conclusit me Dominus ne parerem ingredere ad ancillam meam si forte saltem ex illa suscipiam filios cumque ille adquiesceret deprecanti
Te dongah Sarai loh Abram la, “Ca cun ham khaw BOEIPA loh kai n'khaih coeng he. Ka salnu taengla kun mai lamtah, anih lamloh ka thoh khaming,” a ti nah.
3 tulit Agar Aegyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare coeperant in terra Chanaan et dedit eam viro suo uxorem
Te dongah Sarai ol te Abram loh a ngai. Te dongah Kanaan kho ah Abram loh kho a sak te kum kumrha a thok vaengah Abram yuu Sarai loh a sal Egypt nu Hagar te a loh tih a va Abram taengah a yuu la a paek.
4 qui ingressus est ad eam at illa concepisse se videns despexit dominam suam
Te phoeiah Hagar te a kun thil hatah pahoi pumrhih. Tedae a pumrhih te a ming vaengah a mik neh a boeinu te hnaep.
5 dixitque Sarai ad Abram inique agis contra me ego dedi ancillam meam in sinum tuum quae videns quod conceperit despectui me habet iudicet Dominus inter me et te
Te dongah Sarai loh Abram taengah, “Kai sokah kuthlahnah te nang pum dongah tla saeh. Kai loh na rhang dongah ka salnu kam paek dae a pumrhih te a hmuh vaengah a mik neh n'hnaep he kai laklo neh nang laklo ah BOEIPA loh laitloek mai saeh,” a ti nah.
6 cui respondens Abram ecce ait ancilla tua in manu tua est utere ea ut libet adfligente igitur eam Sarai fugam iniit
Tedae Abram loh Sarai la, “Na salnu te namah kut ah om ne. Na mikhmuh ah then ti bangla anih te saii saw,” a ti nah. Te dongah anih te Sarai loh a phaep tih anih khaw Sarai mikhmuh lamloh yong.
7 cumque invenisset illam angelus Domini iuxta fontem aquae in solitudine qui est in via Sur
Tedae Shur long taengkah tuiphuet kaep, khosoek tuiphuet tui taengah BOEIPA kah puencawn a hmuh.
8 dixit ad eam Agar ancilla Sarai unde venis et quo vadis quae respondit a facie Sarai dominae meae ego fugio
Te vaengah, “Sarai kah salnu Hagar me lamkah lae na lo tih melam na caeh eh?” a ti nah. Te dongah Hagar loh, “Ka boeinu Sarai hmuh lamloh ka yong coeng,” a ti nah.
9 dixitque ei angelus Domini revertere ad dominam tuam et humiliare sub manibus ipsius
Tedae BOEIPA kah puencawn loh, “Na boeinu taengah mael lamtah anih kut hmuiah yalh mai,” a ti nah.
10 et rursum multiplicans inquit multiplicabo semen tuum et non numerabitur prae multitudine
Te phoeiah BOEIPA kah puencawn loh Hagar taengah, “Nang kah tiingan te pungtai rhoela ka pungtai sak vetih a khawk uet ah n'tae lek mahpawh,” a ti nah.
11 ac deinceps ecce ait concepisti et paries filium vocabisque nomen eius Ismahel eo quod audierit Dominus adflictionem tuam
Te phoeiah BOEIPA kah puencawn loh anih te, “Nang kah phacipphabaem te BOEIPA loh a yaak coeng dongah nang na vawn tih camoe a om vaengah a ming te Ishmael la na khue ni.
12 hic erit ferus homo manus eius contra omnes et manus omnium contra eum et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula
Tedae anih he hlang kah kohong marhang la om ni. A kut loh hlang tom a veet vetih hlang boeih kah kut loh anih veet cakhaw a manuca boeih kah mikhmuh ah kho a sak ni,” a ti nah.
13 vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam Tu Deus qui vidisti me dixit enim profecto hic vidi posteriora videntis me
Te vaengah, “Kai aka hmu kah a hnuk te hela koep ka hmuh,” a ti dongah anih taengah aka cal BOEIPA ming te, “Nang tah Mueihmuh Pathen,” tila a khue.
14 propterea appellavit puteum illum puteum Viventis et videntis me ipse est inter Cades et Barad
Te dongah Kadesh laklo neh Bered laklo kah tuito ke Beerlahairoi a sui.
15 peperitque Abrae filium qui vocavit nomen eius Ismahel
Te phoeiah Hagar loh Abram ham capa a cun pah. Hagar loh a cun a capa te Abram loh a ming Ishmael tila a sui.
16 octoginta et sex annorum erat quando peperit ei Agar Ismahelem
Hagar loh Abram ham Ishmael a cun pah vaengah Abram khaw kum sawmrhet kum rhuk lo ca pueng.
