< Ecclesiastes 1 >

1 verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem
ダビデの子 ヱルサレムの王 傅道者の言
2 vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas
傅道者言く 空の空 空の空なる哉 都て空なり
3 quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole
日の下に人の労して爲ところの諸の動作はその身に何の益かあらん
4 generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat
世は去り世は來る 地は永久に長存なり
5 oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens
日は出で日は入り またその出し處に喘ぎゆくなり
6 gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur
風は南に行き又轉りて北にむかひ 旋轉に旋りて行き 風復その旋轉る處にかへる。
7 omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant
河はみな海に流れ入る 海は盈ること無し 河はその出きたれる處に復還りゆくなり
8 cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu
萬の物は労苦す 人これを言つくすことあたはず 目は見に飽ことなく耳は聞に充ること無し
9 quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est
曩に有りし者はまた後にあるべし 曩に成し事はまた後に成べし 日の下には新しき者あらざるなり
10 nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos
見よ是は新しき者なりと指て言べき物あるや 其は我等の前にありし世々に既に久しくありたる者なり
11 non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo
己前のものの事はこれを記憶ることなし 以後のものの事もまた後に出る者これをおぼゆることあらじ
12 ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem
われ傅道者はヱルサレムにありてイスラエルの王たりき
13 et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea
我心を盡し智慧をもちひて天が下に行はるる諸の事を尋ねかつ考覈たり此苦しき事件は神が世の人にさづけて之に身を労せしめたまふ者なり
14 vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus
我日の下に作ところの諸の行爲を見たり 嗚呼皆空にして風を捕ふるがごとし
15 perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus
曲れる者は直からしむるあたはす欠たる者は散をあはするあたはず
16 locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit
我心の中に語りて言ふ 嗚呼我は大なる者となれり 我より先にヱルサレムにをりしすべての者よりも我は多くの智慧を得たり 我心は智慧と知識を多く得たり
17 dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus
我心を盡して智慧を知んとし狂妄と愚癡を知んとしたりしが 是も亦風を捕ふるがごとくなるを暁れり
18 eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem
夫智慧多ければ憤激多し 知識を増す者は憂患を増す

< Ecclesiastes 1 >