Ecclesiastes 1
1 verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem
Bu, Yerusəlimdə padşahlıq edən Davud oğlu Vaizin sözləridir.
2 vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas
Vaiz deyir: «Hər şey puçdur, puçdur, tamam puçdur!
3 quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole
İnsanın səma altında çəkdiyi Bütün zəhmətlərinin nə faydası var?
4 generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat
Bir nəsil gedir, o biri nəsil gəlir, Amma dünya daim qalır.
5 oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens
Günəş çıxır, günəş batır, Sonra tələsik yerinə dönür ki, Təzədən çıxsın.
6 gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur
Külək cənub səmtinə əsir, Sonra şimal səmtinə dönür. Dönə-dönə gedir, Öz yolunu təkrar edir.
7 omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant
Bütün çaylar dənizə axır, Amma dəniz heç vaxt dolmur. Axdıqları yerə qayıdırlar ki, Təzədən axsınlar.
8 cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu
Hər şey çətin başa gəlir. Sözlər kifayət etmir, Göz görməkdən doymur, Qulaq da eşitməkdən.
9 quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est
Nə olubsa, yenə olacaq, Nə edilibsə, yenə ediləcək. Ona görə də səma altında tamam təzə bir şey yoxdur.
10 nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos
Məgər bir şey var ki, Onun haqqında deyilsin: “Bax bu təzə bir şeydir?” O da çoxdan var imiş – Bizim dövrümüzdən əvvəl.
11 non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo
Əvvəlki şeylərdən heç nə xatırlanmır, Gələcəkdə baş verən şeylərdən də Bundan sonra gələnlər arasında Heç nə xatırlanmayacaq.
12 ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem
Mən Vaiz Yerusəlimdə İsrailin padşahı idim.
13 et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea
Ürəyimdə niyyət etdim ki, göylər altında edilən bütün işləri hikmətlə öyrənib araşdırım. Bu çətin işi üzərində zəhmət çəkmək üçün Allah insanlara verib.
14 vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus
Səma altında edilən bütün işlərə nəzər saldım və bildim ki, onların hamısı puçdur, külək dalınca qaçmağa bənzər.
15 perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus
Əyri olan düz ola bilməz, Əskik olan sayıla bilməz.
16 locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit
Öz-özümə dedim: “Bax mən böyük adam olmuşam və məndən əvvəl Yerusəlimdə yaşayanların hamısından çox hikmət qazanmışam. Ağlımda çoxlu hikmət və bilik var”.
17 dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus
Sonra ürəyimdə niyyət etdim ki, hikmətin nə olduğunu, dəlilik və axmaqlığın nə olduğunu öyrənim. Amma bildim ki, bu da külək dalınca qaçmağa bənzər.
18 eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem
Çünki hikmət çox olduqca Kədər də çoxalır. Bilik artdıqca Dərd də artır.
