Ecclesiastes 7
1 melius est nomen bonum quam unguenta pretiosa et dies mortis die nativitatis
Een goede naam gaat de fijnste olie te boven, De sterfdag de dag der geboorte.
2 melius est ire ad domum luctus quam ad domum convivii in illa enim finis cunctorum admonetur hominum et vivens cogitat quid futurum sit
Beter gaat men naar een huis, waar men rouwt, Dan naar een huis, waar feest wordt gevierd. Want dat is het einde van iederen mens; Iedere levende neme het ter harte.
3 melior est ira risu quia per tristitiam vultus corrigitur animus delinquentis
Beter te treuren dan te lachen; Want een bedrukt gelaat wekt medelijden.
4 cor sapientium ubi tristitia est et cor stultorum ubi laetitia
Het hart der wijzen is in het huis, waar men rouwt, Het hart der dwazen in het huis van de vreugd.
5 melius est a sapiente corripi quam stultorum adulatione decipi
Beter te luisteren naar de berisping der wijzen, Dan te horen naar het lied van de dwazen.
6 quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla sic risus stulti sed et hoc vanitas
Want zoals het knetteren der doornen onder de ketel, Zo is het lachen der dwazen; beide zijn ijdel.
7 calumnia conturbat sapientem et perdet robur cordis illius
Verdrukking maakt van den wijze een dwaas, En geschenken bederven het hart.
8 melior est finis orationis quam principium melior est patiens arrogante
Beter het einde van iets dan het begin; Beter lankmoedig van hart dan hoogmoedig.
9 ne velox sis ad irascendum quia ira in sinu stulti requiescit
Word niet spoedig vergramd in uw geest, Want gramschap huist in de boezem der dwazen.
10 ne dicas quid putas causae est quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt stulta est enim huiuscemodi interrogatio
Vraag niet, waarom vroeger de tijden beter waren dan nu; Want niet uit wijsheid vraagt ge zo iets.
11 utilior est sapientia cum divitiis et magis prodest videntibus solem
Wijsheid staat in waarde gelijk met een erfenis, Een groot goed is het voor hen, die het zonlicht aanschouwen;
12 sicut enim protegit sapientia sic protegit pecunia hoc autem plus habet eruditio et sapientia quod vitam tribuunt possessori suo
Want wijsheid beschermt, en rijkdom beschermt, Maar de kennis der wijsheid geeft bovendien leven aan wie haar bezit.
13 considera opera Dei quod nemo possit corrigere quem ille despexerit
Geef acht op het werk van God; Want wie kan recht buigen, wat Hij krom heeft gemaakt?
14 in die bona fruere bonis et malam diem praecave sicut enim hanc sic et illam fecit Deus ut non inveniat homo contra eum iustas querimonias
Als het dus goed gaat, wees dan blij; Gaat het slecht, wil dan bedenken: Zowel het een als het ander heeft God gemaakt, Opdat de mens niet op de toekomst rekent.
15 haec quoque vidi in diebus vanitatis meae iustus perit in iustitia sua et impius multo vivit tempore in malitia sua
Beide heb ik gezien in mijn vluchtig leven: Soms komt een rechtvaardige om, ondanks zijn deugd, En de boze leeft lang, ondanks zijn zonde.
16 noli esse iustus multum neque plus sapias quam necesse est ne obstupescas
Overdrijf dus uw braafheid niet, en wees niet te wijs; Waarom zoudt gij teleurgesteld worden?
17 ne impie agas multum et noli esse stultus ne moriaris in tempore non tuo
Maar leef er ook niet op los, en wees geen dwaas; Waarom zoudt gij sterven vóór uw tijd?
18 bonum est te sustentare iustum sed et ab illo ne subtrahas manum tuam quia qui Deum timet nihil neglegit
Beter is, dat ge het ene vasthoudt, En het andere niet laat varen; Want wie God vreest, zal beide volbrengen.
19 sapientia confortabit sapientem super decem principes civitatis
De wijsheid helpt den wijze meer, Dan tien prinsen in de stad;
20 non est enim homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet
Maar niemand is er op aarde zo braaf, Dat hij steeds goed doet en nooit kwaad.
21 sed et cunctis sermonibus qui dicuntur ne accommodes cor tuum ne forte audias servum tuum maledicentem tibi
Let ook niet op alles, wat er gezegd wordt, Opdat ge uw knecht u niet hoort vervloeken.
22 scit enim tua conscientia quia et tu crebro maledixisti aliis
Ge zijt toch uzelf wel bewust, Dat ook gij vaak anderen hebt vervloekt.
23 cuncta temptavi in sapientia dixi sapiens efficiar et ipsa longius recessit a me
Dat alles heb ik met wijsheid doorzocht; Maar hoe meer ik naar de wijsheid streefde, Hoe verder zij van mij week.
24 multo magis quam erat et alta profunditas quis inveniet eam
Al wat er gebeurt, is zo ongenaakbaar en diep, Zo diepzinnig; wie kan het doorgronden?
25 lustravi universa animo meo ut scirem et considerarem et quaererem sapientiam et rationem et ut cognoscerem impietatem stulti et errorem inprudentium
En toch heb ik mij er op toegelegd, Om kennis en doorzicht te verwerven, Om wijsheid te bekomen en inzicht, Om te begrijpen, dat de zonde een dwaasheid is, En wangedrag een zotheid moet zijn.
26 et inveni amariorem morte mulierem quae laqueus venatorum est et sagena cor eius vincula sunt manus illius qui placet Deo effugiet eam qui autem peccator est capietur ab illa
En ik vond, dat de vrouw bitterder is dan de dood, Want zij is een valstrik; Haar hart is een net, haar handen zijn boeien. Wie Gode behaagt, ontsnapt er aan; Maar de zondaar wordt er door gevangen.
27 ecce hoc inveni dicit Ecclesiastes unum et alterum ut invenirem rationem
Zie, zegt de Prediker, dit heb ik gevonden: (Alles heb ik beproefd, om een verklaring te vinden,
28 quam adhuc quaerit anima mea et non inveni virum de mille unum repperi mulierem ex omnibus non inveni
Maar mijn ziel zoekt nog altijd vergeefs; ) Eén man vond ik op duizend; Maar een vrouw heb ik er niet onder gevonden.
29 solummodo hoc inveni quod fecerit Deus hominem rectum et ipse se infinitis miscuerit quaestionibus quis talis ut sapiens est et quis cognovit solutionem verbi
Alleen dit heb ik gevonden: God heeft de mensen rechtschapen gemaakt, Maar zelf zoeken zij allerlei slechtheid.
