Ecclesiastes 3
1 omnia tempus habent et suis spatiis transeunt universa sub caelo
Omnia tempus habent, et suis spatiis transeunt universa sub caelo.
2 tempus nascendi et tempus moriendi tempus plantandi et tempus evellendi quod plantatum est
Tempus nascendi, et tempus moriendi. Tempus plantandi, et tempus evellendi quod plantatum est.
3 tempus occidendi et tempus sanandi tempus destruendi et tempus aedificandi
Tempus occidendi, et tempus sanandi: Tempus destruendi, et tempus aedificandi.
4 tempus flendi et tempus ridendi tempus plangendi et tempus saltandi
Tempus flendi, et tempus ridendi. Tempus plangendi, et tempus saltandi.
5 tempus spargendi lapides et tempus colligendi tempus amplexandi et tempus longe fieri a conplexibus
Tempus spargendi lapides, et tempus colligendi. Tempus amplexandi, et tempus longe fieri ab amplexibus.
6 tempus adquirendi et tempus perdendi tempus custodiendi et tempus abiciendi
Tempus acquirendi, et tempus perdendi. Tempus custodiendi, et tempus abiiciendi.
7 tempus scindendi et tempus consuendi tempus tacendi et tempus loquendi
Tempus scindendi, et tempus consuendi. Tempus tacendi, et tempus loquendi.
8 tempus dilectionis et tempus odii tempus belli et tempus pacis
Tempus dilectionis, et tempus odii. Tempus belli, et tempus pacis.
9 quid habet amplius homo de labore suo
Quid habet amplius homo de labore suo?
10 vidi adflictionem quam dedit Deus filiis hominum ut distendantur in ea
Vidi afflictionem, quam dedit Deus filiis hominum, ut distendantur in ea.
11 cuncta fecit bona in tempore suo et mundum tradidit disputationi eorum ut non inveniat homo opus quod operatus est Deus ab initio usque ad finem
Cuncta fecit bona in tempore suo, et mundum tradidit disputationi eorum, ut non inveniat homo opus, quod operatus est Deus ab initio usque ad finem.
12 et cognovi quod non esset melius nisi laetari et facere bene in vita sua
Et cognovi quod non esset melius nisi laetari, et facere bene in vita sua.
13 omnis enim homo qui comedit et bibit et videt bonum de labore suo hoc donum Dei est
Omnis enim homo, qui comedit et bibit, et videt bonum de labore suo, hoc donum Dei est.
14 didici quod omnia opera quae fecit Deus perseverent in perpetuum non possumus eis quicquam addere nec auferre quae fecit Deus ut timeatur
Didici quod omnia opera, quae fecit Deus, perseverent in perpetuum: non possumus eis quidquam addere, nec auferre, quae fecit Deus ut timeatur.
15 quod factum est ipsum permanet quae futura sunt iam fuerunt et Deus instaurat quod abiit
Quod factum est, ipsum permanet: quae futura sunt, iam fuerunt: et Deus instaurat quod abiit.
16 vidi sub sole in loco iudicii impietatem et in loco iustitiae iniquitatem
Vidi sub sole in loco iudicii impietatem, et in loco iustitiae iniquitatem.
17 et dixi in corde meo iustum et impium iudicabit Deus et tempus omni rei tunc erit
Et dixi in corde meo: Iustum, et impium iudicabit Deus, et tempus omnis rei tunc erit.
18 dixi in corde meo de filiis hominum ut probaret eos Deus et ostenderet similes esse bestiis
Dixi in corde meo de filiis hominum, ut probaret eos Deus, et ostenderet similes esse bestiis.
19 idcirco unus interitus est hominis et iumentorum et aequa utriusque condicio sicut moritur homo sic et illa moriuntur similiter spirant omnia et nihil habet homo iumento amplius cuncta subiacent vanitati
Idcirco unus interitus est hominis, et iumentorum, et aequa utriusque conditio: sicut moritur homo, sic et illa moriuntur: similiter spirant omnia, et nihil habet homo iumento amplius: cuncta subiacent vanitati,
20 et omnia pergunt ad unum locum de terra facta sunt et in terram pariter revertentur
et omnia pergunt ad unum locum: de terra facta sunt, et in terram pariter revertuntur.
21 quis novit si spiritus filiorum Adam ascendat sursum et si spiritus iumentorum descendat deorsum
Quis novit si spiritus filiorum Adam ascendat sursum, et si spiritus iumentorum descendat deorsum?
22 et deprehendi nihil esse melius quam laetari hominem in opere suo et hanc esse partem illius quis enim eum adducet ut post se futura cognoscat
Et deprehendi nihil esse melius quam laetari hominem in opere suo, et hanc esse partem illius. Quis enim eum adducet, ut post se futura cognoscat?
