< Ecclesiastes 1 >

1 verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem
Devit capa, phungdeikung Jerusalem siangpahrang ni a dei e lawk teh,
2 vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas
Ahrawnghrang doeh, ahrawnghrang doeh. Bangpueng hai ahrawnghrang doeh.
3 quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole
Kanî rahim vah tami ni a tawksak e pueng bang hawinae maw kaawm.
4 generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat
Se buet touh aloum teh se alouke bout a tâco. Hatei, talai teh a kangning.
5 oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens
Kanî a tâco teh bout a khup. Hatei, a tâconae koehoi bout bout a tâco.
6 gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur
Kahlî haiyah a kâheinae koe lah bout bout a kâhei.
7 omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant
Tuipuinaw a lawng teh talîpui dawk koung a kâcu eiteh kawi hoeh. Talîpui teh a lawngnae koelah bout bout a ban.
8 cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu
Bangpueng hai tami ni dei thai hoeh totouh patangnae a kâhmo. Mit ni a khet eiteh hmawt thai hoeh. Hnâ ni a thai eiteh boum thai hoeh.
9 quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est
Hno kaawm tangcoung e hai bout kaawm hane hoi a kâvan. Atu sak e hai bout sak hane hoi a kâvan. Kanî rahim vah hno katha awm hoeh.
10 nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos
Khenhaw! hno katha buet tabang ao maw awm hoeh, ayan vah yo kaawm tangcoung e doeh.
11 non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo
Ayan kaawm boi e hnonaw ouk pahnim thai awh. Ka tho hane naw hai ka tho hane naw ni bout a pahnim awh han.
12 ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem
Kai, phungdeikung, Jerusalem khopui dawk Isarel siangpahrang lah ka o nah,
13 et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea
Kanî rahim vah sakyoe e pueng thoumthainae lahoi pakhingpalang lungthin ka tawng. Cathut ni taminaw koe khoram sak nahanelah a patangpalai sak.
14 vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus
Kanî rahim e hnosak e pueng ka hmu toe. Bangpueng ahrawnghrang doeh. Kahlî ka man e hoi doeh a kâvan.
15 perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus
Ka longkawi e teh palan thai hoeh. Kamko e hno teh touk mahoeh.
16 locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit
Kama hoi kama ka kâdei e teh, kai teh Jerusalem kauknaw pueng hlakvah ka talue, ka lung a ang, ka lungthin ni lungangnae hah alawkpui lah a kamtu.
17 dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus
Lungangnae hoi pathunae, polainae pakhingpalang ka tawn. Hot naw haiyah, kahlî man e patetlah doeh ao.
18 eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem
Lungangnae apap nah, lungreithainae a pap. Thoumthainae apapnae koe lungmathoenae hoe a pap.

< Ecclesiastes 1 >