< Iohannis Iii 1 >

1 senior Gaio carissimo quem ego diligo in veritate
ปฺราจีโน 'หํ สตฺยมตาทฺ ยสฺมินฺ ปฺรีเย ตํ ปฺริยตมํ คายํ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขามิฯ
2 carissime de omnibus orationem facio prospere te ingredi et valere sicut prospere agit anima tua
เห ปฺริย, ตวาตฺมา ยาทฺฤกฺ ศุภานฺวิตสฺตาทฺฤกฺ สรฺวฺววิษเย ตว ศุภํ สฺวาสฺถฺยญฺจ ภูยาตฺฯ
3 gavisus sum valde venientibus fratribus et testimonium perhibentibus veritati tuae sicut tu in veritate ambulas
ภฺราตฺฤภิราคตฺย ตว สตฺยมตสฺยารฺถตสฺตฺวํ กีทฺฤกฺ สตฺยมตมาจรเสฺยตสฺย สากฺเษฺย ทตฺเต มม มหานนฺโท ชาต: ฯ
4 maiorem horum non habeo gratiam quam ut audiam filios meos in veritate ambulantes
มม สนฺตานา: สตฺยมตมาจรนฺตีติวารฺตฺตาโต มม ย อานนฺโท ชายเต ตโต มหตฺตโร นาสฺติฯ
5 carissime fideliter facis quicquid operaris in fratres et hoc in peregrinos
เห ปฺริย, ภฺราตฺฤนฺ ปฺรติ วิเศษตสฺตานฺ วิเทศิโน ภฺฤตฺฤนฺ ปฺรติ ตฺวยา ยทฺยตฺ กฺฤตํ ตตฺ สรฺวฺวํ วิศฺวาสิโน โยคฺยํฯ
6 qui testimonium reddiderunt caritati tuae in conspectu ecclesiae quos bene facies deducens digne Deo
เต จ สมิเต: สากฺษาตฺ ตว ปฺรมฺน: ปฺรมาณํ ทตฺตวนฺต: , อปรมฺ อีศฺวรโยคฺยรูเปณ ตานฺ ปฺรสฺถาปยตา ตฺวยา สตฺกรฺมฺม การิษฺยเตฯ
7 pro nomine enim profecti sunt nihil accipientes a gentibus
ยตเสฺต ตสฺย นามฺนา ยาตฺรำ วิธาย ภินฺนชาตีเยภฺย: กิมปิ น คฺฤหีตวนฺต: ฯ
8 nos ergo debemus suscipere huiusmodi ut cooperatores simus veritatis
ตสฺมาทฺ วยํ ยตฺ สตฺยมตสฺย สหายา ภเวม ตทรฺถเมตาทฺฤศา โลกา อสฺมาภิรนุคฺรหีตวฺยา: ฯ
9 scripsissem forsitan ecclesiae sed is qui amat primatum gerere in eis Diotrepes non recipit nos
สมิตึ ปฺรตฺยหํ ปตฺรํ ลิขิตวานฺ กินฺตุ เตษำ มเธฺย โย ทิยตฺริผิ: ปฺรธานายเต โส 'สฺมานฺ น คฺฤหฺลาติฯ
10 propter hoc si venero commoneam eius opera quae facit verbis malignis garriens in nos et quasi non ei ista sufficiant nec ipse suscipit fratres et eos qui cupiunt prohibet et de ecclesia eicit
อโต 'หํ ยโทปสฺถาสฺยามิ ตทา เตน ยทฺยตฺ กฺริยเต ตตฺ สรฺวฺวํ ตํ สฺมารยิษฺยามิ, ยต: ส ทุรฺวฺวาไกฺยรสฺมานฺ อปวทติ, เตนาปิ ตฺฤปฺตึ น คตฺวา สฺวยมปิ ภฺราตฺฤนฺ นานุคฺฤหฺลาติ เย จานุคฺรหีตุมิจฺฉนฺติ ตานฺ สมิติโต 'ปิ พหิษฺกโรติฯ
11 carissime noli imitari malum sed quod bonum est qui benefacit ex Deo est qui malefacit non vidit Deum
เห ปฺริย, ตฺวยา ทุษฺกรฺมฺม นานุกฺริยตำ กินฺตุ สตฺกรฺมฺไมวฯ ย: สตฺกรฺมฺมาจารี ส อีศฺวราตฺ ชาต: , โย ทุษฺกรฺมฺมาจารี ส อีศฺวรํ น ทฺฤษฺฏวานฺฯ
12 Demetrio testimonium redditur ab omnibus et ab ipsa veritate et nos autem testimonium perhibemus et nosti quoniam testimonium nostrum verum est
ทีมีตฺริยสฺย ปกฺเษ สรฺไวฺว: สากฺษฺยมฺ อทายิ วิเศษต: สตฺยมเตนาปิ, วยมปิ ตตฺปกฺเษ สากฺษฺยํ ททฺม: , อสฺมากญฺจ สากฺษฺยํ สตฺยเมเวติ ยูยํ ชานีถฯ
13 multa habui scribere tibi sed nolui per atramentum et calamum scribere tibi
ตฺวำ ปฺรติ มยา พหูนิ เลขิตวฺยานิ กินฺตุ มสีเลขนีภฺยำ เลขิตุํ เนจฺฉามิฯ
14 spero autem protinus te videre et os ad os loquemur pax tibi salutant te amici saluta amicos per nomen
อจิเรณ ตฺวำ ทฺรกฺษฺยามีติ มม ปฺรตฺยาศาเสฺต ตทาวำ สมฺมุขีภูย ปรสฺปรํ สมฺภาษิษฺยาวเหฯ ตว ศานฺติ รฺภูยาตฺฯ อสฺมากํ มิตฺราณิ ตฺวำ นมสฺการํ ชฺญาปยนฺติ ตฺวมเปฺยไกกสฺย นาม โปฺรจฺย มิเตฺรโภฺย นมสฺกุรุฯ อิติฯ

< Iohannis Iii 1 >