Corinthios Ii 2

1 statui autem hoc ipse apud me ne iterum in tristitia venirem ad vos

അപരഞ്ചാഹം പുനഃ ശോകായ യുഷ്മത്സന്നിധിം ന ഗമിഷ്യാമീതി മനസി നിരചൈഷം|

2 si enim ego contristo vos et quis est qui me laetificet nisi qui contristatur ex me

യസ്മാദ് അഹം യദി യുഷ്മാൻ ശോകയുക്താൻ കരോമി തർഹി മയാ യഃ ശോകയുക്തീകൃതസ്തം വിനാ കേനാപരേണാഹം ഹർഷയിഷ്യേ?

3 et hoc ipsum scripsi ut non cum venero tristitiam super tristitiam habeam de quibus oportuerat me gaudere confidens in omnibus vobis quia meum gaudium omnium vestrum est

മമ യോ ഹർഷഃ സ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം ഹർഷ ഏവേതി നിശ്ചിതം മയാബോധി; അതഏവ യൈരഹം ഹർഷയിതവ്യസ്തൈ ർമദുപസ്ഥിതിസമയേ യന്മമ ശോകോ ന ജായേത തദർഥമേവ യുഷ്മഭ്യമ് ഏതാദൃശം പത്രം മയാ ലിഖിതം|

4 nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrimas non ut contristemini sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vobis

വസ്തുതസ്തു ബഹുക്ലേശസ്യ മനഃപീഡായാശ്ച സമയേഽഹം ബഹ്വശ്രുപാതേന പത്രമേകം ലിഖിതവാൻ യുഷ്മാകം ശോകാർഥം തന്നഹി കിന്തു യുഷ്മാസു മദീയപ്രേമബാഹുല്യസ്യ ജ്ഞാപനാർഥം|

5 si quis autem contristavit non me contristavit sed ex parte ut non onerem omnes vos

യേനാഹം ശോകയുക്തീകൃതസ്തേന കേവലമഹം ശോകയുക്തീകൃതസ്തന്നഹി കിന്ത്വംശതോ യൂയം സർവ്വേഽപി യതോഽഹമത്ര കസ്മിംശ്ചിദ് ദോഷമാരോപയിതും നേച്ഛാമി|

6 sufficit illi qui eiusmodi est obiurgatio haec quae fit a pluribus

ബഹൂനാം യത് തർജ്ജനം തേന ജനേനാലമ്ഭി തത് തദർഥം പ്രചുരം|

7 ita ut e contra magis donetis et consolemini ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eiusmodi est

അതഃ സ ദുഃഖസാഗരേ യന്ന നിമജ്ജതി തദർഥം യുഷ്മാഭിഃ സ ക്ഷന്തവ്യഃ സാന്ത്വയിതവ്യശ്ച|

8 propter quod obsecro vos ut confirmetis in illum caritatem

ഇതി ഹേതോഃ പ്രർഥയേഽഹം യുഷ്മാഭിസ്തസ്മിൻ ദയാ ക്രിയതാം|

9 ideo enim et scripsi ut cognoscam experimentum vestrum an in omnibus oboedientes sitis

യൂയം സർവ്വകർമ്മണി മമാദേശം ഗൃഹ്ലീഥ ന വേതി പരീക്ഷിതുമ് അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ|

10 cui autem aliquid donatis et ego nam et ego quod donavi si quid donavi propter vos in persona Christi

യസ്യ യോ ദോഷോ യുഷ്മാഭിഃ ക്ഷമ്യതേ തസ്യ സ ദോഷോ മയാപി ക്ഷമ്യതേ യശ്ച ദോഷോ മയാ ക്ഷമ്യതേ സ യുഷ്മാകം കൃതേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സാക്ഷാത് ക്ഷമ്യതേ|

11 ut non circumveniamur a Satana non enim ignoramus cogitationes eius

ശയതാനഃ കൽപനാസ്മാഭിരജ്ഞാതാ നഹി, അതോ വയം യത് തേന ന വഞ്ച്യാമഹേ തദർഥമ് അസ്മാഭിഃ സാവധാനൈ ർഭവിതവ്യം|

12 cum venissem autem Troadem propter evangelium Christi et ostium mihi apertum esset in Domino

അപരഞ്ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദഘോഷണാർഥം മയി ത്രോയാനഗരമാഗതേ പ്രഭോഃ കർമ്മണേ ച മദർഥം ദ്വാരേ മുക്തേ

13 non habui requiem spiritui meo eo quod non invenerim Titum fratrem meum sed valefaciens eis profectus sum in Macedoniam

സത്യപി സ്വഭ്രാതുസ്തീതസ്യാവിദ്യമാനത്വാത് മദീയാത്മനഃ കാപി ശാന്തി ർന ബഭൂവ, തസ്മാദ് അഹം താൻ വിസർജ്ജനം യാചിത്വാ മാകിദനിയാദേശം ഗന്തും പ്രസ്ഥാനമ് അകരവം|

14 Deo autem gratias qui semper triumphat nos in Christo Iesu et odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco

യ ഈശ്വരഃ സർവ്വദാ ഖ്രീഷ്ടേനാസ്മാൻ ജയിനഃ കരോതി സർവ്വത്ര ചാസ്മാഭിസ്തദീയജ്ഞാനസ്യ ഗന്ധം പ്രകാശയതി സ ധന്യഃ|

15 quia Christi bonus odor sumus Deo in his qui salvi fiunt et in his qui pereunt

യസ്മാദ് യേ ത്രാണം ലപ്സ്യന്തേ യേ ച വിനാശം ഗമിഷ്യന്തി താൻ പ്രതി വയമ് ഈശ്വരേണ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സൗഗന്ധ്യം ഭവാമഃ|

16 aliis quidem odor mortis in mortem aliis autem odor vitae in vitam et ad haec quis tam idoneus

വയമ് ഏകേഷാം മൃത്യവേ മൃത്യുഗന്ധാ അപരേഷാഞ്ച ജീവനായ ജീവനഗന്ധാ ഭവാമഃ, കിന്ത്വേതാദൃശകർമ്മസാധനേ കഃ സമർഥോഽസ്തി?

17 non enim sumus sicut plurimi adulterantes verbum Dei sed ex sinceritate sed sicut ex Deo coram Deo in Christo loquimur

അന്യേ ബഹവോ ലോകാ യദ്വദ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യം മൃഷാശിക്ഷയാ മിശ്രയന്തി വയം തദ്വത് തന്ന മിശ്രയന്തഃ സരലഭാവേനേശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഈശ്വരസ്യാദേശാത് ഖ്രീഷ്ടേന കഥാം ഭാഷാമഹേ|