Corinthios I 2
1 et ego cum venissem ad vos fratres veni non per sublimitatem sermonis aut sapientiae adnuntians vobis testimonium Christi
ହେ ଭ୍ରାତରୋ ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପେ ମମାଗମନକାଲେଽହଂ ୱକ୍ତୃତାଯା ୱିଦ୍ୟାଯା ୱା ନୈପୁଣ୍ୟେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ପ୍ରଚାରିତୱାନ୍ ତନ୍ନହି;
2 non enim iudicavi scire me aliquid inter vos nisi Iesum Christum et hunc crucifixum
ଯତୋ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ତସ୍ୟ କ୍ରୁଶେ ହତତ୍ୱଞ୍ଚ ୱିନା ନାନ୍ୟତ୍ କିମପି ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ଜ୍ଞାପଯିତୁଂ ୱିହିତଂ ବୁଦ୍ଧୱାନ୍|
3 et ego in infirmitate et timore et tremore multo fui apud vos
ଅପରଞ୍ଚାତୀୱ ଦୌର୍ବ୍ବଲ୍ୟଭୀତିକମ୍ପଯୁକ୍ତୋ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧମାସଂ|
4 et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis
ଅପରଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋ ଯତ୍ ମାନୁଷିକଜ୍ଞାନସ୍ୟ ଫଲଂ ନ ଭୱେତ୍ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯଶକ୍ତେଃ ଫଲଂ ଭୱେତ୍,
5 ut fides vestra non sit in sapientia hominum sed in virtute Dei
ତଦର୍ଥଂ ମମ ୱକ୍ତୃତା ମଦୀଯପ୍ରଚାରଶ୍ଚ ମାନୁଷିକଜ୍ଞାନସ୍ୟ ମଧୁରୱାକ୍ୟସମ୍ବଲିତୌ ନାସ୍ତାଂ କିନ୍ତ୍ୱାତ୍ମନଃ ଶକ୍ତେଶ୍ଚ ପ୍ରମାଣଯୁକ୍ତାୱାସ୍ତାଂ|
6 sapientiam autem loquimur inter perfectos sapientiam vero non huius saeculi neque principum huius saeculi qui destruuntur (aiōn g165)
ୱଯଂ ଜ୍ଞାନଂ ଭାଷାମହେ ତଚ୍ଚ ସିଦ୍ଧଲୋକୈ ର୍ଜ୍ଞାନମିୱ ମନ୍ୟତେ, ତଦିହଲୋକସ୍ୟ ଜ୍ଞାନଂ ନହି, ଇହଲୋକସ୍ୟ ନଶ୍ୱରାଣାମ୍ ଅଧିପତୀନାଂ ୱା ଜ୍ଞାନଂ ନହି; (aiōn g165)
7 sed loquimur Dei sapientiam in mysterio quae abscondita est quam praedestinavit Deus ante saecula in gloriam nostram (aiōn g165)
କିନ୍ତୁ କାଲାୱସ୍ଥାଯାଃ ପୂର୍ୱ୍ୱସ୍ମାଦ୍ ଯତ୍ ଜ୍ଞାନମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ୱିଭୱାର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ନିଶ୍ଚିତ୍ୟ ପ୍ରଚ୍ଛନ୍ନଂ ତନ୍ନିଗୂଢମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯଜ୍ଞାନଂ ପ୍ରଭାଷାମହେ| (aiōn g165)
8 quam nemo principum huius saeculi cognovit si enim cognovissent numquam Dominum gloriae crucifixissent (aiōn g165)
ଇହଲୋକସ୍ୟାଧିପତୀନାଂ କେନାପି ତତ୍ ଜ୍ଞାନଂ ନ ଲବ୍ଧଂ, ଲବ୍ଧେ ସତି ତେ ପ୍ରଭାୱୱିଶିଷ୍ଟଂ ପ୍ରଭୁଂ କ୍ରୁଶେ ନାହନିଷ୍ୟନ୍| (aiōn g165)
9 sed sicut scriptum est quod oculus non vidit nec auris audivit nec in cor hominis ascendit quae praeparavit Deus his qui diligunt illum
ତଦ୍ୱଲ୍ଲିଖିତମାସ୍ତେ, ନେତ୍ରେଣ କ୍କାପି ନୋ ଦୃଷ୍ଟଂ କର୍ଣେନାପି ଚ ନ ଶ୍ରୁତଂ| ମନୋମଧ୍ୟେ ତୁ କସ୍ୟାପି ନ ପ୍ରୱିଷ୍ଟଂ କଦାପି ଯତ୍| ଈଶ୍ୱରେ ପ୍ରୀଯମାଣାନାଂ କୃତେ ତତ୍ ତେନ ସଞ୍ଚିତଂ|
10 nobis autem revelavit Deus per Spiritum suum Spiritus enim omnia scrutatur etiam profunda Dei
ଅପରମୀଶ୍ୱରଃ ସ୍ୱାତ୍ମନା ତଦସ୍ମାକଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ପ୍ରାକାଶଯତ୍; ଯତ ଆତ୍ମା ସର୍ୱ୍ୱମେୱାନୁସନ୍ଧତ୍ତେ ତେନ ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ମର୍ମ୍ମତତ୍ତ୍ୱମପି ବୁଧ୍ୟତେ|
11 quis enim scit hominum quae sint hominis nisi spiritus hominis qui in ipso est ita et quae Dei sunt nemo cognovit nisi Spiritus Dei
ମନୁଜସ୍ୟାନ୍ତଃସ୍ଥମାତ୍ମାନଂ ୱିନା କେନ ମନୁଜେନ ତସ୍ୟ ମନୁଜସ୍ୟ ତତ୍ତ୍ୱଂ ବୁଧ୍ୟତେ? ତଦ୍ୱଦୀଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମାନଂ ୱିନା କେନାପୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ତତ୍ତ୍ୱଂ ନ ବୁଧ୍ୟତେ|
12 nos autem non spiritum mundi accepimus sed Spiritum qui ex Deo est ut sciamus quae a Deo donata sunt nobis
ୱଯଞ୍ଚେହଲୋକସ୍ୟାତ୍ମାନଂ ଲବ୍ଧୱନ୍ତସ୍ତନ୍ନହି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟୈୱାତ୍ମାନଂ ଲବ୍ଧୱନ୍ତଃ, ତତୋ ହେତୋରୀଶ୍ୱରେଣ ସ୍ୱପ୍ରସାଦାଦ୍ ଅସ୍ମଭ୍ୟଂ ଯଦ୍ ଯଦ୍ ଦତ୍ତଂ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱମ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ୟତେ|
13 quae et loquimur non in doctis humanae sapientiae verbis sed in doctrina Spiritus spiritalibus spiritalia conparantes
ତଚ୍ଚାସ୍ମାଭି ର୍ମାନୁଷିକଜ୍ଞାନସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନି ଶିକ୍ଷିତ୍ୱା କଥ୍ୟତ ଇତି ନହି କିନ୍ତ୍ୱାତ୍ମତୋ ୱାକ୍ୟାନି ଶିକ୍ଷିତ୍ୱାତ୍ମିକୈ ର୍ୱାକ୍ୟୈରାତ୍ମିକଂ ଭାୱଂ ପ୍ରକାଶଯଦ୍ଭିଃ କଥ୍ୟତେ|
14 animalis autem homo non percipit ea quae sunt Spiritus Dei stultitia est enim illi et non potest intellegere quia spiritaliter examinatur
ପ୍ରାଣୀ ମନୁଷ୍ୟ ଈଶ୍ୱରୀଯାତ୍ମନଃ ଶିକ୍ଷାଂ ନ ଗୃହ୍ଲାତି ଯତ ଆତ୍ମିକୱିଚାରେଣ ସା ୱିଚାର୍ୟ୍ୟେତି ହେତୋଃ ସ ତାଂ ପ୍ରଲାପମିୱ ମନ୍ୟତେ ବୋଦ୍ଧୁଞ୍ଚ ନ ଶକ୍ନୋତି|
15 spiritalis autem iudicat omnia et ipse a nemine iudicatur
ଆତ୍ମିକୋ ମାନୱଃ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ୱିଚାରଯତି କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଯଂ କେନାପି ନ ୱିଚାର୍ୟ୍ୟତେ|
16 quis enim cognovit sensum Domini qui instruat eum nos autem sensum Christi habemus
ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମନୋ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତମୁପଦେଷ୍ଟୁଂ କଃ ଶକ୍ନୋତି? କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ମନୋଽସ୍ମାଭି ର୍ଲବ୍ଧଂ|
