< Corinthios I 1 >

1 Paulus vocatus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei et Sosthenes frater
Paulus, ved Guds vilje kalla til Kristi Jesu apostel, og broderen Sostenes
2 ecclesiae Dei quae est Corinthi sanctificatis in Christo Iesu vocatis sanctis cum omnibus qui invocant nomen Domini nostri Iesu Christi in omni loco ipsorum et nostro
til Guds kyrkjelyd som er i Korint, deim som er helga i Kristus Jesus, som er kalla, heilage, med alle deim som på kvar stad påkallar vår Herre Jesu Kristi namn, både deira og vår.
3 gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!
4 gratias ago Deo meo semper pro vobis in gratia Dei quae data est vobis in Christo Iesu
Eg takkar alltid min Gud for dykk, for den Guds nåde som er dykk gjeven i Kristus Jesus,
5 quia in omnibus divites facti estis in illo in omni verbo et in omni scientia
at de i honom er gjorde rike i alt, på all læra og i all kunnskap,
6 sicut testimonium Christi confirmatum est in vobis
liksom Kristi vitnemål er stadfest hjå dykk,
7 ita ut nihil vobis desit in ulla gratia expectantibus revelationem Domini nostri Iesu Christi
so at det ikkje vantar dykk på nokor nådegåva, medan de ventar på vår Herre Jesu Kristi openberring,
8 qui et confirmabit vos usque ad finem sine crimine in die adventus Domini nostri Iesu Christi
han som og skal stadfesta dykk til enden, so de må vera ulastande på vår Herre Jesu Kristi dag.
9 fidelis Deus per quem vocati estis in societatem Filii eius Iesu Christi Domini nostri
Gud er trufast, han som de vart kalla ved til samfund med hans Son Jesus Kristus, vår Herre.
10 obsecro autem vos fratres per nomen Domini nostri Iesu Christi ut id ipsum dicatis omnes et non sint in vobis scismata sitis autem perfecti in eodem sensu et in eadem sententia
Men eg legg dykk på hjarta, brør, i vår Herre Jesu Kristi namn, at de alle må vera samtykte i dykkar tale, og at de ikkje må vera usamtykkje millom dykk, men at de må vera fullt sameina i same hugen og i same tanken.
11 significatum est enim mihi de vobis fratres mei ab his qui sunt Chloes quia contentiones inter vos sunt
For av huslyden hennar Kloe er det fortalt meg um dykk, mine brør, at det er kivsmål millom dykk.
12 hoc autem dico quod unusquisque vestrum dicit ego quidem sum Pauli ego autem Apollo ego vero Cephae ego autem Christi
Det er dette eg meiner, at kvar av dykk segjer: «Eg held meg til Paulus, » «eg til Apollos, » «eg til Kefas, » «eg til Kristus.»
13 divisus est Christus numquid Paulus crucifixus est pro vobis aut in nomine Pauli baptizati estis
Er Kristus sundskift? Er Paulus krossfest for dykk? Eller er det døypte til Paulus’ namn?
14 gratias ago Deo quod neminem vestrum baptizavi nisi Crispum et Gaium
Eg takkar Gud, at eg ikkje hev døypt nokon av dykk utan Krispus og Gaius,
15 ne quis dicat quod in nomine meo baptizati sitis
so ikkje nokon skal segja, at de vart døypte til mitt namn.
16 baptizavi autem et Stephanae domum ceterum nescio si quem alium baptizaverim
Men det er sant, eg døypte og Stefanas’ hus. Elles veit eg ikkje, at eg hev døypt nokon annan.
17 non enim misit me Christus baptizare sed evangelizare non in sapientia verbi ut non evacuetur crux Christi
For Kristus sende meg ikkje ut til å døypa, men til å forkynna evangeliet, ikkje med vise ord, so Kristi kross ikkje skulde missa si kraft.
18 verbum enim crucis pereuntibus quidem stultitia est his autem qui salvi fiunt id est nobis virtus Dei est
For ordet um krossen er vel dårskap for deim som vert fortapte, men for oss som vert frelste, er det ei Guds kraft.
19 scriptum est enim perdam sapientiam sapientium et prudentiam prudentium reprobabo
For det stend skrive: «Eg vil tyna visdomen hjå dei vise og spilla vitet hjå dei vituge.»
20 ubi sapiens ubi scriba ubi conquisitor huius saeculi nonne stultam fecit Deus sapientiam huius mundi (aiōn g165)
Kvar er ein vismann? Kvar er ein skriftlærd? Kvar er ein granskar av denne verdi? Hev ikkje Gud gjort visdomen i verdi til dårskap? (aiōn g165)
21 nam quia in Dei sapientia non cognovit mundus per sapientiam Deum placuit Deo per stultitiam praedicationis salvos facere credentes
For då verdi ved sin visdom ikkje kjende Gud i Guds visdom, so fann Gud for godt ved forkynnings dårskap å frelsa deim som trur,
22 quoniam et Iudaei signa petunt et Graeci sapientiam quaerunt
etter som både jødar krev teikn, og grækarar søkjer visdom,
23 nos autem praedicamus Christum crucifixum Iudaeis quidem scandalum gentibus autem stultitiam
men me forkynner Kristus krossfest, som er ei avstyggjing for jødar og ein dårskap for grækarar,
24 ipsis autem vocatis Iudaeis atque Graecis Christum Dei virtutem et Dei sapientiam
men for deim som er kalla, både jødar og grækarar, forkynner me Kristus, Guds kraft og Guds visdom.
25 quia quod stultum est Dei sapientius est hominibus et quod infirmum est Dei fortius est hominibus
For Guds dårskap er visare enn menneski, og Guds vanmagt er sterkare enn menneski.
26 videte enim vocationem vestram fratres quia non multi sapientes secundum carnem non multi potentes non multi nobiles
Sjå då på dykkar kall, brør! at ikkje mange vise etter kjøtet vart kalla, ikkje mange megtige, ikkje mange høgætta;
27 sed quae stulta sunt mundi elegit Deus ut confundat sapientes et infirma mundi elegit Deus ut confundat fortia
men det som er dårlegt i verdi, det hev Gud valt seg ut, so han kunde gjera dei vise til skammar, og det som er veikt i verdi, det hev Gud valt seg ut, so han kunde gjera det sterke til skammar.
28 et ignobilia mundi et contemptibilia elegit Deus et quae non sunt ut ea quae sunt destrueret
Og det som er lågt i verdi og vanvyrdt, det hev Gud valt seg ut, og det som er ingen ting, so han kunde gjera det til inkjes som er noko,
29 ut non glorietur omnis caro in conspectu eius
so ikkje noko kjøt skal rosa seg for Gud.
30 ex ipso autem vos estis in Christo Iesu qui factus est sapientia nobis a Deo et iustitia et sanctificatio et redemptio
Men av honom er de i Kristus Jesus, som for oss hev vorte visdom frå Gud og rettferd og helging og utløysing,
31 ut quemadmodum scriptum est qui gloriatur in Domino glorietur
so at, som det stend skrive, den som rosar seg, skal rosa seg i Herren.

< Corinthios I 1 >