Titum 3
1 Admone illos principibus, et potestatibus subditos esse, dicto obedire, ad omne opus bonum paratos esse:
తే యథా దేశాధిపానాం శాసకానాఞ్చ నిఘ్నా ఆజ్ఞాగ్రాహిణ్శ్చ సర్వ్వస్మై సత్కర్మ్మణే సుసజ్జాశ్చ భవేయుః
2 neminem blasphemare, non litigiosos esse, sed modestos, omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines.
కమపి న నిన్దేయు ర్నివ్విరోధినః క్షాన్తాశ్చ భవేయుః సర్వ్వాన్ ప్రతి చ పూర్ణం మృదుత్వం ప్రకాశయేయుశ్చేతి తాన్ ఆదిశ|
3 Eramus enim aliquando et nos insipientes, increduli, errantes, servientes desideriis, et voluptatibus variis, in malitia et invidia agentes, odibiles, odientes invicem.
యతః పూర్వ్వం వయమపి నిర్బ్బోధా అనాజ్ఞాగ్రాహిణో భ్రాన్తా నానాభిలాషాణాం సుఖానాఞ్చ దాసేయా దుష్టత్వేర్ష్యాచారిణో ఘృణితాః పరస్పరం ద్వేషిణశ్చాభవామః|
4 Cum autem benignitas, et humanitas apparuit Salvatoris nostri Dei:
కిన్త్వస్మాకం త్రాతురీశ్వరస్య యా దయా మర్త్త్యానాం ప్రతి చ యా ప్రీతిస్తస్యాః ప్రాదుర్భావే జాతే
5 non ex operibus iustitiae, quae fecimus nos, sed secundum suam misericordiam salvos nos fecit per lavacrum regenerationis, et renovationis Spiritus sancti,
వయమ్ ఆత్మకృతేభ్యో ధర్మ్మకర్మ్మభ్యస్తన్నహి కిన్తు తస్య కృపాతః పునర్జన్మరూపేణ ప్రక్షాలనేన ప్రవిత్రస్యాత్మనో నూతనీకరణేన చ తస్మాత్ పరిత్రాణాం ప్రాప్తాః
6 quem effudit in nos abunde per Iesum Christum Salvatorem nostrum:
స చాస్మాకం త్రాత్రా యీశుఖ్రీష్టేనాస్మదుపరి తమ్ ఆత్మానం ప్రచురత్వేన వృష్టవాన్|
ఇత్థం వయం తస్యానుగ్రహేణ సపుణ్యీభూయ ప్రత్యాశయానన్తజీవనస్యాధికారిణో జాతాః| (aiōnios g166)
8 Fidelis sermo est: et de his volo te confirmare: ut curent bonis operibus praeesse qui credunt Deo. Haec sunt bona, et utilia hominibus.
వాక్యమేతద్ విశ్వసనీయమ్ అతో హేతోరీశ్వరే యే విశ్వసితవన్తస్తే యథా సత్కర్మ్మాణ్యనుతిష్ఠేయుస్తథా తాన్ దృఢమ్ ఆజ్ఞాపయేతి మమాభిమతం| తాన్యేవోత్తమాని మానవేభ్యః ఫలదాని చ భవన్తి|
9 Stultas autem quaestiones, et genealogias, et contentiones, et pugnas legis devita. sunt enim inutiles, et vanae.
మూఢేభ్యః ప్రశ్నవంశావలివివాదేభ్యో వ్యవస్థాయా వితణ్డాభ్యశ్చ నివర్త్తస్వ యతస్తా నిష్ఫలా అనర్థకాశ్చ భవన్తి|
10 Haereticum hominem post unam, et secundam correptionem devita:
యో జనో బిభిత్సుస్తమ్ ఏకవారం ద్విర్వ్వా ప్రబోధ్య దూరీకురు,
11 sciens quia subversus est, qui eiusmodi est, et delinquit, cum sit proprio iudicio condemnatus.
యతస్తాదృశో జనో విపథగామీ పాపిష్ఠ ఆత్మదోషకశ్చ భవతీతి త్వయా జ్ఞాయతాం|
12 Cum misero ad te Artemam, aut Tychicum, festina ad me venire Nicopolim: ibi enim statui hiemare.
యదాహమ్ ఆర్త్తిమాం తుఖికం వా తవ సమీపం ప్రేషయిష్యామి తదా త్వం నీకపలౌ మమ సమీపమ్ ఆగన్తుం యతస్వ యతస్తత్రైవాహం శీతకాలం యాపయితుం మతిమ్ అకార్షం|
13 Zenam legisperitum, et Apollo solicite praemitte, ut nihil illis desit.
వ్యవస్థాపకః సీనా ఆపల్లుశ్చైతయోః కస్యాప్యభావో యన్న భవేత్ తదర్థం తౌ యత్నేన త్వయా విసృజ్యేతాం|
14 Discant autem et nostri bonis operibus praeesse ad usus necessarios: ut non sint infructuosi.
అపరమ్ అస్మదీయలోకా యన్నిష్ఫలా న భవేయుస్తదర్థం ప్రయోజనీయోపకారాయా సత్కర్మ్మాణ్యనుష్ఠాతుం శిక్షన్తాం|
15 Salutant te qui mecum sunt omnes: saluta eos, qui nos amant in fide. Gratia Dei cum omnibus vobis. Amen.
మమ సఙ్గినః సవ్వే త్వాం నమస్కుర్వ్వతే| యే విశ్వాసాద్ అస్మాసు ప్రీయన్తే తాన్ నమస్కురు; సర్వ్వేషు యుష్మాస్వనుగ్రహో భూయాత్| ఆమేన్|
