< Canticum Canticorum 7 >

1 Quam pulchri sunt gressus tui in calceamentis, filia principis! Iuncturae femorum tuorum, sicut monilia, quae fabricata sunt manu artificis.
Ebigere byo nga birabika bulungi mu ngatto, ggwe omumbejja! Amagulu go gali ng’amayinja ag’omuwendo, omulimu gw’omuweesi omukalabakalaba.
2 Umbilicus tuus crater tornatilis, numquam indigens poculis. Venter tuus sicut acervus tritici, vallatus liliis.
Ekkundi lyo kibya kyekulungirivu, ekitaggwaamu nvinnyo entabule obulungi. Ekiwato kyo ntuumu ya ŋŋaano eyeetooloddwa amalanga.
3 Duo ubera tua, sicut duo hinnuli gemelli capreae.
Amabeere go gali ng’abaana b’empeewo, abalongo.
4 Collum tuum sicut turris eburnea. Oculi tui sicut piscinae in Hesebon, quae sunt in porta filiae multitudinis. Nasus tuus sicut turris Libani, quae respicit contra Damascum.
Ensingo yo eri ng’omunaala ogw’amasanga. Amaaso go gali ng’ebidiba eby’omu Kesuboni ebiri ku mulyango ogw’e Basulabbimu. Ennyindo yo eri ng’omulongooti ogw’e Lebanooni ogwolekera Ddamasiko.
5 Caput tuum ut Carmelus: et comae capitis tui, sicut purpura regis vincta canalibus.
Omutwe gwo gukuwoomera ng’olusozi Kalumeeri, n’enviiri zo ziranga emiguwa egy’effulungu; Kabaka asendebwasendebwa ebintu byakwo.
6 Quam pulchra es, et quam decora charissima, in deliciis!
Ng’olabika bulungi, ng’osanyusa ggwe omwagalwa n’obulungi bwo.
7 Statura tua assimilata est palmae, et ubera tua botris.
Oli muwanvu ng’olukindu, n’amabeere go gali ng’ebirimba eby’ebibala byakwo.
8 Dixi: Ascendam in palmam, et apprehendam fructus eius: et erunt ubera tua sicut botri vineae: et odor oris tui sicut malorum.
Nayogera nti, “Ndirinnya olukindu, era ndikwata ebibala byalwo.” Amabeere go gabeere ng’ebirimba eby’oku muzabbibu, n’akawoowo ak’omu kamwa ko ng’ebibala eby’omucungwa
9 Guttur tuum sicut vinum optimum, dignum dilecto meo ad potandum, labiisque et dentibus illius ad ruminandum.
n’akamwa ko nga nvinnyo esinga obulungi. Omwagalwa Ne wayini amirwe bulungi muganzi wange, ng’akulukuta mpola mpola ku mimwa gy’abo abeebase.
10 Ego dilecto meo, et ad me conversio eius.
Ndi wa muganzi wange, era naye anjagala nnyo.
11 Veni dilecte mi, egrediamur in agrum, commoremur in villis.
Jjangu, muganzi wange tugende ebweru w’ekibuga, tusuleko mu byalo.
12 Mane surgamus ad vineas, videamus si floruit vinea, si flores fructus parturiunt, si floruerunt mala punica: ibi dabo tibi ubera mea.
Tukeere tugende mu nnimiro z’emizabbibu, tulabe obanga emizabbibu gimulisizza, obanga n’ebimuli byagwo byanjuluzza, obanga n’emikomamawanga gimulisizza, era eyo gye nnaakulagira okwagala kwange.
13 Mandragorae dederunt odorem. In portis nostris omnia poma: nova et vetera, dilecte mi, servavi tibi.
Amadudayimu gawunya akawoowo, ne ku miryango gyaffe waliwo ebibala ebisinga obulungi, Ebyakanogebwa awamu n’ebikadde, bye nkuterekedde muganzi wange.

< Canticum Canticorum 7 >