Romanos 7
1 An ignoratis fratres (scientibus enim legem loquor) quia lex in homine dominatur quanto tempore vivit?
Sûngsuokngei, balam nin riet let sikin ki misîr rang hih riet thei nin tih. Balam han mi an ringsûng kâr mang kêng an chunga roi a nei ngâi ani.
2 Nam quae sub viro est mulier, vivente viro, alligata est legi: si autem mortuus fuerit vir eius, soluta est a lege viri.
Dôngma hah a lômpa ringsûng kâr chu a lômpa balam han a khita, hannirese a lômpa a thi inchu a lômpa renga balamin a khit hah sûtin aom ngâi.
3 Igitur, vivente viro, vocabitur adultera si fuerit cum alio viro: si autem mortuus fuerit vir eius, liberata est a lege viri: ut non sit adultera si fuerit cum alio viro.
A lômpa ringsûngin midang a nei inchu a inrê ania, a lômpa thi nûkin chu balamin a khit hah a jôk ania, midang nei khom senla inrê nikhâi mak.
4 Itaque fratres mei et vos mortificati estis legi per corpus Christi: ut sitis alterius, qui ex mortuis resurrexit, ut fructificetis Deo.
Ma angtak han ani, ku sûngsuokngei, Khrista takpum machangngei nin ni zoi sikin Balam tieng chu nin thi zoia, atûn chu thina renga kaithoia ompu ta nin ni zoi, Pathien chuonsina mangruo sa ei nina rangin.
5 Cum enim essemus in carne, passiones peccatorum, quae per legem erant, operabantur in membris nostris, ut fructificarent morti.
Ei miriem nina muruo nuna ei lêng lâihan chu ei ngâituina saloi Balamin ânchoka han ei takpuma sin a thoa, thina amintung ngâi.
6 nunc autem soluti sumus a lege mortis, in qua detinebamur, ita ut serviamus in novitate spiritus, et non in vetustate litterae.
Atûn chu mikhit ngâipu hah ei thisan zoia, balam renga mojôkin ei om zoi, balam inziek muruo papai ang niloiin Ratha balam tharin sin ei tho ani zoi hi.
7 Quid ergo dicemus? lex peccatum est? Absit. Sed peccatum non cognovi, nisi per legem: nam concupiscentiam nesciebam, nisi lex diceret: Non concupisces.
Imo ei ti rang ni zoi, Balam ha nunsie mini? nitet mak! Aniatachu balam han mi min riet no rese chu nunsie hih riet no ning. Balam han “Mi ta ôi no roh” ti no rese chu, ôi hi ki riet loi rang ani.
8 Occasione autem accepta, peccatum per mandatum operatum est in me omnem concupiscentiam. Sine lege enim peccatum mortuum erat.
Hi chongpêk hih chuminrêna mangin sietna han ôina tamtak amin om ngâi, Balam om no rese chu nunsie hih neinun thi ani.
9 Ego autem vivebam sine lege aliquando. Sed cum venisset mandatum, peccatum revixit.
Moton han chu balam boiin ke lêng ngâia, hannirese, chongpêk hah ahong oma, nunsie hah ahong hara,
10 Ego autem mortuus sum: et inventum est mihi mandatum, quod erat ad vitam, hoc esse ad mortem.
kei chu ki thi zoia. Ringna ranga chongpêk hah kei rangin chu thina ahong ni zoi.
11 Nam peccatum occasione accepta per mandatum, seduxit me, et per illud occidit.
Asikchu sietna han chongpêk hah chuminrêna mangin mi huonga mi that zoi ani.
12 Itaque lex quidem sancta, et mandatum sanctum, et iustum, et bonum.
Balam chu ânthienga, chongpêk khom ânthienga, adika asa ani.
13 Quod ergo bonum est, mihi factum est mors? Absit. Sed peccatum, ut appareat peccatum, per bonum operatum est mihi mortem: ut fiat supra modum peccans peccatum per mandatum.
Nônchu, neinun sa han kata rangin thina amintung mini? nitet mak! nunsie hin ani, nunsie ani ti minlangna rangin neinun sa mangin kata rangin thina amintunga, chongpêk sik han nunsie hah saloina inchung uolin aminlang ani.
14 Scimus enim quia lex spiritualis est: ego autem carnalis sum venundatus sub peccato.
Balam chu rathatienga neinun ani ti ei riet, keima rêk chu athithei miriem papai nunsie suoka juor ki ni zoi.
15 Quod enim operor, non intelligo. non enim quod volo bonum, hoc ago: sed quod odi malum, illud facio.
Ki sintho hi rietthei mu-ung ko jôtlam tho ngâi loia, manêkin ko jôt loilam sin ngâi ki ni.
16 Si autem quod nolo, illud facio: consentio legi, quoniam bona est.
Ko tho nuom ngâiloi hah ko thôn chu, balam hah asa tia jôm nîng ki tih.
17 Nunc autem iam non ego operor illud, sed quod habitat in me peccatum.
Masikin, hi sinngei hih keima a thopu ni mu-unga, nunsie keima taka om han atho ngâi ani.
18 Scio enim quia non habitat in me, hoc est in carne mea, bonum. Nam velle, adiacet mihi: perficere autem bonum, non invenio.
Keima miriem nina hin neinun adik reng om mak ti ki riet adik tho nuomna nei ngâi khom inlang thothei ngâi mu-ung.
19 Non enim quod volo bonum, hoc ago: sed quod odi malum, illud facio.
Neinun asa ko tho nuom hah tho loiin, neinun saloi ko tho nuomloi hah ko tho ngâi.
20 Si autem quod nolo, illud facio: iam non ego operor illud, sed quod habitat in me, peccatum.
Ku nuom loi ko thôn chu a thopu hah keima ni khâi mu-unga, nunsie keima taka om han atho ngâi ani.
21 Invenio igitur legem, volenti mihi facere bonum, quoniam mihi malum adiacet:
Masikin, hi balam hih sin atho tit ti ki riet thei zoi, neinun asa tho ku nuom ngâi nâka, neinun saloi ko tho nôk kelen ngâi.
22 condelector enim legi Dei secundum interiorem hominem:
Ki miriem sûngrîlin chu Pathien Balam hah a râiminsân ngâia.
23 video autem aliam legem in membris meis, repugnantem legi mentis meae, et captivantem me in lege peccati, quae est in membris meis.
Nikhomsenla, ka takpuma hin balam dang sin atho tit aom ti ki riet, ama han ku mulung sung balam hah adoia, nunsiena balam ka takpuma sin atho tit ngâi suok mi min chang chien ngâi.
24 Infelix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius?
I anga mi Lungkham omtak mo ki nina! hi thina mi tuong rang takpum renga hih tûn mo mi sanminjôk rang ani zoi?
25 Gratia Dei per Iesum Christum Dominum nostrum. Igitur ego ipse mente servio legi Dei: carne autem, legi peccati.
Pathien vaiin kêng. Ei Pumapa Jisua Khrista jârin ei Pathien minpâkin om rese. Hanchu ku mulungrîl takin chu Pathien Balam sin ko tho ngâia, ki miriem nina rêkin chu sietna balam sin atho ngâi.
