Romanos 5
1 Iustificati ergo ex fide, pacem habeamus ad Deum per Dominum nostrum Iesum Christum:
விஸ்²வாஸேந ஸபுண்யீக்ரு’தா வயம் ஈஸ்²வரேண ஸார்த்³த⁴ம்’ ப்ரபு⁴ணாஸ்மாகம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டேந மேலநம்’ ப்ராப்தா: |
2 per quem habemus accessum per fidem in gratiam istam, in qua stamus, et gloriamur in spe gloriae filiorum Dei.
அபரம்’ வயம்’ யஸ்மிந் அநுக்³ரஹாஸ்²ரயே திஷ்டா²மஸ்தந்மத்⁴யம்’ விஸ்²வாஸமார்கே³ண தேநைவாநீதா வயம் ஈஸ்²வரீயவிப⁴வப்ராப்திப்ரத்யாஸ²யா ஸமாநந்தா³ம: |
3 Non solum autem, sed et gloriamur in tribulationibus: scientes quod tribulatio patientiam operatur:
தத் கேவலம்’ நஹி கிந்து க்லேஸ²போ⁴கே³(அ)ப்யாநந்தா³மோ யத: க்லேஸா²த்³ தை⁴ர்ய்யம்’ ஜாயத இதி வயம்’ ஜாநீம: ,
4 patientia autem probationem, probatio vero spem,
தை⁴ர்ய்யாச்ச பரீக்ஷிதத்வம்’ ஜாயதே, பரீக்ஷிதத்வாத் ப்ரத்யாஸா² ஜாயதே,
5 spes autem non confundit: quia charitas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum sanctum, qui datus est nobis.
ப்ரத்யாஸா²தோ வ்ரீடி³தத்வம்’ ந ஜாயதே, யஸ்மாத்³ அஸ்மப்⁴யம்’ த³த்தேந பவித்ரேணாத்மநாஸ்மாகம் அந்த: கரணாநீஸ்²வரஸ்ய ப்ரேமவாரிணா ஸிக்தாநி|
6 Ut quid enim Christus, cum adhuc infirmi essemus, secundum tempus pro impiis mortuus est?
அஸ்மாஸு நிருபாயேஷு ஸத்ஸு க்²ரீஷ்ட உபயுக்தே ஸமயே பாபிநாம்’ நிமித்தம்’ ஸ்வீயாந் ப்ரணாந் அத்யஜத்|
7 Vix enim pro iusto quis moritur: nam pro bono forsitan quis audeat mori.
ஹிதகாரிணோ ஜநஸ்ய க்ரு’தே கோபி ப்ரணாந் த்யக்தும்’ ஸாஹஸம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி, கிந்து தா⁴ர்ம்மிகஸ்ய க்ரு’தே ப்ராயேண கோபி ப்ராணாந் ந த்யஜதி|
8 Commendat autem charitatem suam Deus in nobis: quoniam si cum adhuc peccatores essemus, secundum tempus,
கிந்த்வஸ்மாஸு பாபிஷு ஸத்ஸ்வபி நிமித்தமஸ்மாகம்’ க்²ரீஷ்ட: ஸ்வப்ராணாந் த்யக்தவாந், தத ஈஸ்²வரோஸ்மாந் ப்ரதி நிஜம்’ பரமப்ரேமாணம்’ த³ர்ஸி²தவாந்|
9 Christus pro nobis mortuus est: multo igitur magis nunc iustificati in sanguine ipsius, salvi erimus ab ira per ipsum.
அதஏவ தஸ்ய ரக்தபாதேந ஸபுண்யீக்ரு’தா வயம்’ நிதாந்தம்’ தேந கோபாத்³ உத்³தா⁴ரிஷ்யாமஹே|
10 Si enim cum inimici essemus, reconciliati sumus Deo per mortem filii eius: multo magis reconciliati, salvi erimus in vita ipsius.
ப²லதோ வயம்’ யதா³ ரிபவ ஆஸ்ம ததே³ஸ்²வரஸ்ய புத்ரஸ்ய மரணேந தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யத்³யஸ்மாகம்’ மேலநம்’ ஜாதம்’ தர்ஹி மேலநப்ராப்தா: ஸந்தோ(அ)வஸ்²யம்’ தஸ்ய ஜீவநேந ரக்ஷாம்’ லப்ஸ்யாமஹே|
11 Non solum autem: sed et gloriamur in Deo per Dominum nostrum Iesum Christum, per quem nunc reconciliationem accepimus.
தத் கேவலம்’ நஹி கிந்து யேந மேலநம் அலபா⁴மஹி தேநாஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ஸாம்ப்ரதம் ஈஸ்²வரே ஸமாநந்தா³மஸ்²ச|
12 Propterea sicut per unum hominem peccatum in hunc mundum intravit, et per peccatum mors, et ita in omnes homines mors pertransiit, in quo omnes peccaverunt:
ததா² ஸதி, ஏகேந மாநுஷேண பாபம்’ பாபேந ச மரணம்’ ஜக³தீம்’ ப்ராவிஸ²த் அபரம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ பாபித்வாத் ஸர்வ்வே மாநுஷா ம்ரு’தே ர்நிக்⁴நா அப⁴வத்|
13 Usque ad legem enim peccatum erat in mundo: peccatum autem non imputabatur, cum lex non esset.
யதோ வ்யவஸ்தா²தா³நஸமயம்’ யாவத் ஜக³தி பாபம் ஆஸீத் கிந்து யத்ர வ்யவஸ்தா² ந வித்³யதே தத்ர பாபஸ்யாபி க³ணநா ந வித்³யதே|
14 Sed regnavit mors ab Adam usque ad Moysen etiam in eos, qui non peccaverunt in similitudinem praevaricationis Adae, qui est forma futuri.
ததா²ப்யாத³மா யாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாபம்’ க்ரு’தம்’ தாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாபம்’ யை ர்நாகாரி ஆத³மம் ஆரப்⁴ய மூஸாம்’ யாவத் தேஷாமப்யுபரி ம்ரு’த்யூ ராஜத்வம் அகரோத் ஸ ஆத³ம் பா⁴வ்யாத³மோ நித³ர்ஸ²நமேவாஸ்தே|
15 Sed non sicut delictum, ita et donum. si enim unius delicto multi mortui sunt: multo magis gratia Dei et donum in gratia unius hominis Iesu Christi in plures abundavit.
கிந்து பாபகர்ம்மணோ யாத்³ரு’ஸோ² பா⁴வஸ்தாத்³ரு’க்³ தா³நகர்ம்மணோ பா⁴வோ ந ப⁴வதி யத ஏகஸ்ய ஜநஸ்யாபராதே⁴ந யதி³ ப³ஹூநாம்’ மரணம் அக⁴டத ததா²பீஸ்²வராநுக்³ரஹஸ்தத³நுக்³ரஹமூலகம்’ தா³நஞ்சைகேந ஜநேநார்தா²த்³ யீஸு²நா க்²ரீஷ்டேந ப³ஹுஷு பா³ஹுல்யாதிபா³ஹுல்யேந ப²லதி|
16 Et non sicut per unum peccatum, ita et donum. nam iudicium quidem ex uno in condemnationem: gratia autem ex multis delictis in iustificationem.
அபரம் ஏகஸ்ய ஜநஸ்ய பாபகர்ம்ம யாத்³ரு’க் ப²லயுக்தம்’ தா³நகர்ம்ம தாத்³ரு’க் ந ப⁴வதி யதோ விசாரகர்ம்மைகம்’ பாபம் ஆரப்⁴ய த³ண்ட³ஜநகம்’ ப³பூ⁴வ, கிந்து தா³நகர்ம்ம ப³ஹுபாபாந்யாரப்⁴ய புண்யஜநகம்’ ப³பூ⁴வ|
17 Si enim unius delicto mors regnavit per unum: multo magis abundantiam gratiae, et donationis, et iustitiae accipientes in vita, regnabunt per unum Iesum Christum.
யத ஏகஸ்ய ஜநஸ்ய பாபகர்ம்மதஸ்தேநைகேந யதி³ மரணஸ்ய ராஜத்வம்’ ஜாதம்’ தர்ஹி யே ஜநா அநுக்³ரஹஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ புண்யதா³நஞ்ச ப்ராப்நுவந்தி த ஏகேந ஜநேந, அர்தா²த் யீஸு²க்²ரீஷ்டேந, ஜீவநே ராஜத்வம் அவஸ்²யம்’ கரிஷ்யந்தி|
18 Igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem: sic et per unius iustitiam in omnes homines in iustificationem vitae.
ஏகோ(அ)பராதோ⁴ யத்³வத் ஸர்வ்வமாநவாநாம்’ த³ண்ட³கா³மீ மார்கோ³ (அ)ப⁴வத் தத்³வத்³ ஏகம்’ புண்யதா³நம்’ ஸர்வ்வமாநவாநாம்’ ஜீவநயுக்தபுண்யகா³மீ மார்க³ ஏவ|
19 Sicut enim per inobedientiam unius hominis, peccatores constituti sunt multi: ita et per unius obeditionem, iusti constituentur multi.
அபரம் ஏகஸ்ய ஜநஸ்யாஜ்ஞாலங்க⁴நாத்³ யதா² ப³ஹவோ (அ)பராதி⁴நோ ஜாதாஸ்தத்³வத்³ ஏகஸ்யாஜ்ஞாசரணாத்³ ப³ஹவ: ஸபுண்யீக்ரு’தா ப⁴வந்தி|
20 Lex autem subintravit ut abundaret delictum. Ubi autem abundavit delictum, superabundavit et gratia.
அதி⁴கந்து வ்யவஸ்தா²க³மநாத்³ அபராத⁴ஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ ஜாதம்’ கிந்து யத்ர பாபஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ தத்ரைவ தஸ்மாத்³ அநுக்³ரஹஸ்ய பா³ஹுல்யம் அப⁴வத்|
21 ut sicut regnavit peccatum in mortem: ita et gratia regnet per iustitiam in vitam aeternam, per Iesum Christum Dominum nostrum. (aiōnios g166)
தேந ம்ரு’த்யுநா யத்³வத் பாபஸ்ய ராஜத்வம் அப⁴வத் தத்³வத்³ அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴யீஸு²க்²ரீஷ்டத்³வாராநந்தஜீவநதா³யிபுண்யேநாநுக்³ரஹஸ்ய ராஜத்வம்’ ப⁴வதி| (aiōnios g166)
