Romanos 13

1 Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit: Non est enim potestas nisi a Deo: quae autem sunt a Deo, ordinata sunt.

ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕಜನಃ ಶಾಸನಪದಸ್ಯ ನಿಘ್ನೋ ಭವತು ಯತೋ ಯಾನಿ ಶಾಸನಪದಾನಿ ಸನ್ತಿ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣೀಶ್ವರೇಣ ಸ್ಥಾಪಿತಾನಿ; ಈಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಪದಸ್ಥಾಪನಂ ನ ಭವತಿ|

2 Itaque qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit. Qui autem resistunt, ipsi sibi damnationem acquirunt:

ಇತಿ ಹೇತೋಃ ಶಾಸನಪದಸ್ಯ ಯತ್ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರೀಯನಿರೂಪಣಸ್ಯ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯಮೇವ; ಅಪರಂ ಯೇ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯಮ್ ಆಚರನ್ತಿ ತೇ ಸ್ವೇಷಾಂ ಸಮುಚಿತಂ ದಣ್ಡಂ ಸ್ವಯಮೇವ ಘಟಯನ್ತೇ|

3 nam principes non sunt timori boni operis, sed mali. Vis autem non timere potestatem? Bonum fac: et habebis laudem ex illa:

ಶಾಸ್ತಾ ಸದಾಚಾರಿಣಾಂ ಭಯಪ್ರದೋ ನಹಿ ದುರಾಚಾರಿಣಾಮೇವ ಭಯಪ್ರದೋ ಭವತಿ; ತ್ವಂ ಕಿಂ ತಸ್ಮಾನ್ ನಿರ್ಭಯೋ ಭವಿತುಮ್ ಇಚ್ಛಸಿ? ತರ್ಹಿ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಾಚರ, ತಸ್ಮಾದ್ ಯಶೋ ಲಪ್ಸ್ಯಸೇ,

4 Dei enim minister est tibi in bonum. Si autem malum feceris, time: non enim sine causa gladium portat. Dei enim minister est: vindex in iram ei, qui malum agit.

ಯತಸ್ತವ ಸದಾಚರಣಾಯ ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಭೃತ್ಯೋಽಸ್ತಿ| ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಕುಕರ್ಮ್ಮಾಚರಸಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಂ ಶಙ್ಕಸ್ವ ಯತಃ ಸ ನಿರರ್ಥಕಂ ಖಙ್ಗಂ ನ ಧಾರಯತಿ; ಕುಕರ್ಮ್ಮಾಚಾರಿಣಂ ಸಮುಚಿತಂ ದಣ್ಡಯಿತುಮ್ ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಣ್ಡದಭೃತ್ಯ ಏವ|

5 Ideo necessitate subditi estote non solum propter iram, sed etiam propter conscientiam.

ಅತಏವ ಕೇವಲದಣ್ಡಭಯಾನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಸದಸದ್ಬೋಧಾದಪಿ ತಸ್ಯ ವಶ್ಯೇನ ಭವಿತವ್ಯಂ|

6 Ideo enim et tributa praestatis: ministri enim Dei sunt, in hoc ipsum servientes.

ಏತಸ್ಮಾದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ರಾಜಕರದಾನಮಪ್ಯುಚಿತಂ ಯಸ್ಮಾದ್ ಯೇ ಕರಂ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕಿಙ್ಕರಾ ಭೂತ್ವಾ ಸತತಮ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಕರ್ಮ್ಮಣಿ ನಿವಿಷ್ಟಾಸ್ತಿಷ್ಠನ್ತಿ|

7 Reddite ergo omnibus debita: cui tribulatum, tributum: cui vectigal, vectigal: cui timorem, timorem: cui honorem, honorem.

ಅಸ್ಮಾತ್ ಕರಗ್ರಾಹಿಣೇ ಕರಂ ದತ್ತ, ತಥಾ ಶುಲ್ಕಗ್ರಾಹಿಣೇ ಶುಲ್ಕಂ ದತ್ತ, ಅಪರಂ ಯಸ್ಮಾದ್ ಭೇತವ್ಯಂ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಿಭೀತ, ಯಶ್ಚ ಸಮಾದರಣೀಯಸ್ತಂ ಸಮಾದ್ರಿಯಧ್ವಮ್; ಇತ್ಥಂ ಯಸ್ಯ ಯತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯಂ ತತ್ ತಸ್ಮೈ ದತ್ತ|

8 Nemini quidquam debeatis: nisi ut invicem diligatis: qui enim diligit proximum, legem implevit.

ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರೇಮ ವಿನಾ ಽನ್ಯತ್ ಕಿಮಪಿ ದೇಯಮ್ ಋಣಂ ನ ಭವತು, ಯತೋ ಯಃ ಪರಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೇಮ ಕರೋತಿ ತೇನ ವ್ಯವಸ್ಥಾ ಸಿಧ್ಯತಿ|

9 Nam: Non adulterabis: Non occides: Non furaberis: Non falsum testimonium dices: Non concupisces: et si quod est aliud mandatum, in hoc verbo instauratur: Diliges proximum tuum sicut teipsum.

ವಸ್ತುತಃ ಪರದಾರಾನ್ ಮಾ ಗಚ್ಛ, ನರಹತ್ಯಾಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷೀಃ, ಚೈರ್ಯ್ಯಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷೀಃ, ಮಿಥ್ಯಾಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಮಾ ದೇಹಿ, ಲೋಭಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷೀಃ, ಏತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ಆಜ್ಞಾ ಏತಾಭ್ಯೋ ಭಿನ್ನಾ ಯಾ ಕಾಚಿದ್ ಆಜ್ಞಾಸ್ತಿ ಸಾಪಿ ಸ್ವಸಮೀಪವಾಸಿನಿ ಸ್ವವತ್ ಪ್ರೇಮ ಕುರ್ವ್ವಿತ್ಯನೇನ ವಚನೇನ ವೇದಿತಾ|

10 Dilectio proximi malum non operatur. Plenitudo ergo legis est dilectio.

ಯತಃ ಪ್ರೇಮ ಸಮೀಪವಾಸಿನೋಽಶುಭಂ ನ ಜನಯತಿ ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರೇಮ್ನಾ ಸರ್ವ್ವಾ ವ್ಯವಸ್ಥಾ ಪಾಲ್ಯತೇ|

11 Et hoc scientes tempus: quia hora est iam nos de somno surgere. Nunc enim propior est nostra salus, quam cum credidimus.

ಪ್ರತ್ಯಯೀಭವನಕಾಲೇಽಸ್ಮಾಕಂ ಪರಿತ್ರಾಣಸ್ಯ ಸಾಮೀಪ್ಯಾದ್ ಇದಾನೀಂ ತಸ್ಯ ಸಾಮೀಪ್ಯಮ್ ಅವ್ಯವಹಿತಂ; ಅತಃ ಸಮಯಂ ವಿವಿಚ್ಯಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಾಮ್ಪ್ರತಮ್ ಅವಶ್ಯಮೇವ ನಿದ್ರಾತೋ ಜಾಗರ್ತ್ತವ್ಯಂ|

12 Nox praecessit, dies autem appropinquavit. Abiiciamus ergo opera tenebrarum, et induamur arma lucis.

ಬಹುತರಾ ಯಾಮಿನೀ ಗತಾ ಪ್ರಭಾತಂ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತಂ ತಸ್ಮಾತ್ ತಾಮಸೀಯಾಃ ಕ್ರಿಯಾಃ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯಾಸ್ಮಾಭಿ ರ್ವಾಸರೀಯಾ ಸಜ್ಜಾ ಪರಿಧಾತವ್ಯಾ|

13 Sicut in die honeste ambulemus: non in comessationibus, et ebrietatibus, non in cubilibus, et impudicitiis, non in contentione, et aemulatione:

ಅತೋ ಹೇತೋ ರ್ವಯಂ ದಿವಾ ವಿಹಿತಂ ಸದಾಚರಣಮ್ ಆಚರಿಷ್ಯಾಮಃ| ರಙ್ಗರಸೋ ಮತ್ತತ್ವಂ ಲಮ್ಪಟತ್ವಂ ಕಾಮುಕತ್ವಂ ವಿವಾದ ಈರ್ಷ್ಯಾ ಚೈತಾನಿ ಪರಿತ್ಯಕ್ಷ್ಯಾಮಃ|

14 sed induimini Dominum Iesum Christum, et carnis curam ne feceritis in desideriis.

ಯೂಯಂ ಪ್ರಭುಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟರೂಪಂ ಪರಿಚ್ಛದಂ ಪರಿಧದ್ಧ್ವಂ ಸುಖಾಭಿಲಾಷಪೂರಣಾಯ ಶಾರೀರಿಕಾಚರಣಂ ಮಾಚರತ|