< Apocalypsis 17 >

1 Et venit unus de septem Angelis, qui habebant septem phialas, et locutus est mecum, dicens: Veni ostendam tibi damnationem meretricis magnae, quae sedet super aquas multas,
Acunüng kbe khyüh pawmkia khankhawngsä khyüh he üngka mat naw, “Lawa, mliktui khawjah peia saka mlühnu, acun cun lawngthangki nghnumi ksenu mkhuimkha vaia mawng cun ning mhmuh vang;
2 cum qua fornicati sunt reges terrae, et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius.
Khawmdek sangpuxang he ani am hüipawm u lü katnak pawhki he. Khawmdek khyang he naw ania hüipawmnaka capyitui aw ngenki he,” a ti.
3 Et abstulit me in spiritu in desertum. Et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam, plenam nominibus blasphemiae, habentem capita septem, et cornua decem.
Ngmüimkhya naw na awmpüi se khankhawngsä naw khawkhyawng khawa a na cehpüi. Acuia Pamhnam pyenksenaka ngming am beki, khyüh lu na lü xa ki nakia Sakyung asena khana ngcumki nghnuminu ka hmuh.
4 Et mulier erat circumdata purpura, et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, habens poculum aureum in manu sua, plenum abominatione, et immunditia fornicationis eius:
Acuna nghnuminu cun suisak asenduknu la asenlenu suisaki. Xüi awihnam he, lung phukküi he la vatha he cun jah awihnaki. A kut üng a hüipawmnaka phäh ngcawm lawki mtüihkhehnak la bawhbahnak am bekia xüi khawt kpawmki.
5 Et in fronte eius nomen scriptum: Mysterium: Babylon magna, mater fornicationum, et abominationum terrae.
A mceyü üng ngthu ngthup, “Babalung Mlüh kyäp, khawmdek khana am dawkyaki nghnumi he la mtüihkhehki naküta nu,” tia ng’yuki.
6 Et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum, et de sanguine martyrum Iesu. Et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna.
Acuna nghnuminu cun Pamhnama khyang hea thisen la Jesuh üng ami sitiha phäha ami jah hnimea thisen aw lü m'yüi se ka hmuh. Ani ka hmuh la aktäa ka cäiki.
7 Et dixit mihi Angelus: Quare miraris? Ego dicam tibi sacramentum mulieris, et bestiae, quae portat eam, quae habet capita septem, et cornua decem.
Khankhawngsä naw ka veia, “Ise na cäiki ni? Ngthupki nghnuminua mawngma la lu khyüh awm lü a ki xa ta lü nghnuminu phüikia Sakyunga mawngma ning mtheh vang.
8 Bestia, quam vidisti, fuit, et non est, et ascensura est de abysso, et in interitum ibit: et mirabuntur inhabitantes terram (quorum non sunt scripta nomina in Libro vitae a constitutione mundi) videntes bestiam, quae erat, et non est. (Abyssos g12)
Sakyung na hmuh cen a na xüng khawiki ni. Acunsepi atuh am xüng ti. Adütnak am awmkia khui kthuknu üngka naw kai law be hnühki, cunüngpi akäna cimkpyeha kyase khyük be khai. Khawmdeka am a ngtüi ham üng ami ngming xünnak cauk üng am yuka khawmdek khyang he naw acuna sakyung hmu u lü cäi law khai he. Acun cun xüng khawiki; atuh am xüng ti. Acunsepi ngdang law be khai. (Abyssos g12)
9 Et hic est sensus, qui habet sapientiam. Septem capita: septem montes sunt, super quos mulier sedet, et reges septem sunt.
Hin cun ksingnak la pumngyam hlüki. Lu khyüh cun nghnuminua ngawhnaka khawmcung khyüha kyaki he. Sangpuxang khyüha pi kyaki he,
10 Quinque ceciderunt, unus est, et alius nondum venit: et cum venerit, oportet illum breve tempus manere.
acun üngka mhma khyük päng u se mat naw uk hamki. Akce mat am law ham. A law be üng asängca däng uk khai.
11 Et bestia, quae erat, et non est: et ipsa octava est: et de septem est, et in interitum vadit.
Acunüng Sakyung ajana xüng khawi lü atuh am xüng tiki cun akhyetnaka sangpuxanga pi kya lü, khyüh üngka mata pi kyaki. Ani pi khyük be khai.
12 Et decem cornua, quae vidisti, decem reges sunt: qui regnum nondum acceperunt, sed potestatem tamquam reges una hora accipient post bestiam.
Na jah hmuha ki xa he cen uknak am ta hamkia sangpuxang he xa kyaki he. Acunsepi Sangpuxang hea kba sakkyung am atänga naji mat ami uknak vai jah peta kya khai.
13 Hi unum consilium habent, et virtutem, et potestatem suam bestiae tradent.
Acuna xa naw mlung tängnak taki he. Ami johit la ami ana cun Sakyung üng pe law khai he.
14 Hi cum Agno pugnabunt, et Agnus vincet illos: quoniam Dominus dominorum est, et Rex regum, et qui cum illo sunt, vocati, et electi, et fideles.
Acun he naw Toca tu law khai he. Acunsepi Toca naw a khüa khyang he, a xüa khyang he la sitihkia a hnu läkie am atänga tu u lü näng khai he. Toca cun bawi hea Bawi, sangpuxang hea Sangpuxanga akya phäha kyaki,” a ti.
15 Et dixit mihi: Aquae, quas vidisti ubi meretrix sedet, populi sunt, et Gentes, et linguae.
Acunüng khankhawngsä naw ka veia, “Am dawkyakia nghnuminua ngawhnaka tui he na jah hmuh cun khyangmjü he, khyang he, paca he la ngthu akce kce pyenki hea kyaki he.
16 Et decem cornua, quae vidisti in bestia: hi odient fornicariam, et desolatam facient illam, et nudam, et carnes eius manducabunt, et ipsam igne concremabunt.
Atuh na jah hmuha ki he xa la Sakyung naw nghnumi ksenu cun hneng ni lü a khawhthem kpyeh law pe khai xawi. A suisak sut ni lü, a sa ei ni lü, mei am mkhih khai xawi.
17 Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod placitum est illi: ut dent regnum suum bestiae donec consummentur verba Dei.
Pamhnam naw ani mlung kyawnga a jah tak peta, Pamhnama ngthu am a küm law hama küt üng mlung tängnak am ani johit la ani ana cun Sakyung üng ani petnak vaiaa phäha kyaki.
18 Et mulier, quam vidisti, est civitas magna, quae habet regnum super reges terrae.
Nghnuminu na hmuh cen khawmdek sangpuxang he jah ukia mlüh kyäpnu kyaki,” tia a pyen.

< Apocalypsis 17 >