Apocalypsis 14
1 Et vidi: et ecce Agnus stabat supra montem Sion, et cum eo centum quadraginta quattuor millia habentes nomen eius, et nomen Patris eius scriptum in frontibus suis.
ତତଃ ପରଂ ନିରୀକ୍ଷମାଣେନ ମଯା ମେଷଶାୱକୋ ଦୃଷ୍ଟଃ ସ ସିଯୋନପର୍ୱ୍ୱତସ୍ୟୋପର୍ୟ୍ୟତିଷ୍ଠତ୍, ଅପରଂ ଯେଷାଂ ଭାଲେଷୁ ତସ୍ୟ ନାମ ତତ୍ପିତୁଶ୍ଚ ନାମ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ତାଦୃଶାଶ୍ଚତୁଶ୍ଚତ୍ୱାରିଂଶତ୍ସହସ୍ରାଧିକା ଲକ୍ଷଲୋକାସ୍ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆସନ୍|
2 Et audivi vocem de caelo, tamquam vocem aquarum multarum, et tamquam vocem tonitrui magni: et vocem, quam audivi, sicut citharoedorum citharizantium in citharis suis.
ଅନନ୍ତରଂ ବହୁତୋଯାନାଂ ରୱ ଇୱ ଗୁରୁତରସ୍ତନିତସ୍ୟ ଚ ରୱ ଇୱ ଏକୋ ରୱଃ ସ୍ୱର୍ଗାତ୍ ମଯାଶ୍ରାୱି| ମଯା ଶ୍ରୁତଃ ସ ରୱୋ ୱୀଣାୱାଦକାନାଂ ୱୀଣାୱାଦନସ୍ୟ ସଦୃଶଃ|
3 Et cantabant quasi canticum novum ante sedem, et ante quattuor animalia, et seniores: et nemo poterat dicere canticum, nisi illa centum quadraginta quattuor millia, qui empti sunt de terra.
ସିଂହସନସ୍ୟାନ୍ତିକେ ପ୍ରାଣିଚତୁଷ୍ଟଯସ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନୱର୍ଗସ୍ୟ ଚାନ୍ତିକେ ଽପି ତେ ନୱୀନମେକଂ ଗୀତମ୍ ଅଗାଯନ୍ କିନ୍ତୁ ଧରଣୀତଃ ପରିକ୍ରୀତାନ୍ ତାନ୍ ଚତୁଶ୍ଚତ୍ୱାରିଂଶତ୍ୟହସ୍ରାଧିକଲକ୍ଷଲୋକାନ୍ ୱିନା ନାପରେଣ କେନାପି ତଦ୍ ଗୀତଂ ଶିକ୍ଷିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ|
4 Hi sunt, qui cum mulieribus non sunt coinquinati: Virgines enim sunt. Hi sequuntur Agnum quocumque ierit. Hi empti sunt ex hominibus primitiae Deo, et Agno,
ଇମେ ଯୋଷିତାଂ ସଙ୍ଗେନ ନ କଲଙ୍କିତା ଯତସ୍ତେ ଽମୈଥୁନା ମେଷଶାୱକୋ ଯତ୍ କିମପି ସ୍ଥାନଂ ଗଚ୍ଛେତ୍ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ତମ୍ ଅନୁଗଚ୍ଛନ୍ତି ଯତସ୍ତେ ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ମଧ୍ୟତଃ ପ୍ରଥମଫଲାନୀୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ମେଷଶାୱକସ୍ୟ ଚ କୃତେ ପରିକ୍ରୀତାଃ|
5 et in ore eorum non est inventum mendacium: sine macula enim sunt ante thronum Dei.
ତେଷାଂ ୱଦନେଷୁ ଚାନୃତଂ କିମପି ନ ୱିଦ୍ୟତେ ଯତସ୍ତେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷା ଈଶ୍ୱରସିଂହାସନସ୍ୟାନ୍ତିକେ ତିଷ୍ଠନ୍ତି|
6 Et vidi alterum Angelum volantem per medium caeli, habentem Evangelium aeternum, ut evangelizaret sedentibus super terram, et super omnem gentem, et tribum, et linguam, et populum: (aiōnios g166)
ଅନନ୍ତରମ୍ ଆକାଶମଧ୍ୟେନୋଡ୍ଡୀଯମାନୋ ଽପର ଏକୋ ଦୂତୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ ସୋ ଽନନ୍ତକାଲୀଯଂ ସୁସଂୱାଦଂ ଧାରଯତି ସ ଚ ସୁସଂୱାଦଃ ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱଂଶୀଯାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱଭାଷାୱାଦିନଃ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶୀଯାଂଶ୍ଚ ପୃଥିୱୀନିୱାସିନଃ ପ୍ରତି ତେନ ଘୋଷିତୱ୍ୟଃ| (aiōnios g166)
7 dicens magna voce: Timete Dominum, et date illi honorem, quia venit hora iudicii eius: et adorate eum, qui fecit caelum, et terram, mare, et fontes aquarum.
ସ ଉଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣେଦଂ ଗଦତି ଯୂଯମୀଶ୍ୱରାଦ୍ ବିଭୀତ ତସ୍ୟ ସ୍ତୱଂ କୁରୁତ ଚ ଯତସ୍ତଦୀଯୱିଚାରସ୍ୟ ଦଣ୍ଡ ଉପାତିଷ୍ଠତ୍ ତସ୍ମାଦ୍ ଆକାଶମଣ୍ଡଲସ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟାଃ ସମୁଦ୍ରସ୍ୟ ତୋଯପ୍ରସ୍ରୱଣାନାଞ୍ଚ ସ୍ରଷ୍ଟା ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପ୍ରଣମ୍ୟତାଂ|
8 Et alius Angelus secutus est dicens: Cecidit, cecidit Babylon illa magna: quae a vino irae fornicationis suae potavit omnes gentes.
ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଦ୍ୱିତୀଯ ଏକୋ ଦୂତ ଉପସ୍ଥାଯାୱଦତ୍ ପତିତା ପତିତା ସା ମହାବାବିଲ୍ ଯା ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯାନ୍ ସ୍ୱକୀଯଂ ୱ୍ୟଭିଚାରରୂପଂ କ୍ରୋଧମଦମ୍ ଅପାଯଯତ୍|
9 Et tertius Angelus secutus est illos, dicens voce magna: Si quis adoraverit bestiam, et imaginem eius, et acceperit characterem in fronte sua, aut in manu sua:
ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ତୃତୀଯୋ ଦୂତ ଉପସ୍ଥାଯୋଚ୍ଚୈରୱଦତ୍, ଯଃ କଶ୍ଚିତ ତଂ ଶଶୁଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରତିମାଞ୍ଚ ପ୍ରଣମତି ସ୍ୱଭାଲେ ସ୍ୱକରେ ୱା କଲଙ୍କଂ ଗୃହ୍ଲାତି ଚ
10 et hic bibet de vino irae Dei, quod mistum est mero in calice irae ipsius, et cruciabitur igne, et sulphure in conspectu Angelorum sanctorum, et ante conspectum Agni:
ସୋ ଽପୀଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧପାତ୍ରେ ସ୍ଥିତମ୍ ଅମିଶ୍ରିତଂ ମଦତ୍ ଅର୍ଥତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧମଦଂ ପାସ୍ୟତି ପୱିତ୍ରଦୂତାନାଂ ମେଷଶାୱକସ୍ୟ ଚ ସାକ୍ଷାଦ୍ ୱହ୍ନିଗନ୍ଧକଯୋ ର୍ୟାତନାଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ ଚ|
11 et fumus tormentorum eorum ascendet in saecula saeculorum: nec habent requiem die ac nocte, qui adoraverunt bestiam, et imaginem eius, et si quis acceperit characterem nominis eius. (aiōn g165)
ତେଷାଂ ଯାତନାଯା ଧୂମୋ ଽନନ୍ତକାଲଂ ଯାୱଦ୍ ଉଦ୍ଗମିଷ୍ୟତି ଯେ ଚ ପଶୁଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରତିମାଞ୍ଚ ପୂଜଯନ୍ତି ତସ୍ୟ ନାମ୍ନୋ ଽଙ୍କଂ ୱା ଗୃହ୍ଲନ୍ତି ତେ ଦିୱାନିଶଂ କଞ୍ଚନ ୱିରାମଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟନ୍ତି| (aiōn g165)
12 Hic patientia Sanctorum est, qui custodiunt mandata Dei, et fidem Iesu.
ଯେ ମାନୱା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଜ୍ଞା ଯୀଶୌ ୱିଶ୍ୱାସଞ୍ଚ ପାଲଯନ୍ତି ତେଷାଂ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ସହିଷ୍ଣୁତଯାତ୍ର ପ୍ରକାଶିତୱ୍ୟଂ|
13 Et audivi vocem de caelo, dicentem mihi: Scribe: Beati mortui, qui in Domino moriuntur. Amodo iam dicit Spiritus, ut requiescant a laboribus suis: opera enim illorum sequuntur illos.
ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗାତ୍ ମଯା ସହ ସମ୍ଭାଷମାଣ ଏକୋ ରୱୋ ମଯାଶ୍ରାୱି ତେନୋକ୍ତଂ ତ୍ୱଂ ଲିଖ, ଇଦାନୀମାରଭ୍ୟ ଯେ ପ୍ରଭୌ ମ୍ରିଯନ୍ତେ ତେ ମୃତା ଧନ୍ୟା ଇତି; ଆତ୍ମା ଭାଷତେ ସତ୍ୟଂ ସ୍ୱଶ୍ରମେଭ୍ୟସ୍ତୈ ର୍ୱିରାମଃ ପ୍ରାପ୍ତୱ୍ୟଃ ତେଷାଂ କର୍ମ୍ମାଣି ଚ ତାନ୍ ଅନୁଗଚ୍ଛନ୍ତି|
14 Et vidi et ecce nubem candidam: et super nubem sedentem similem Filio hominis, habentem in capite suo coronam auream, et in manu sua falcem acutam.
ତଦନନ୍ତରଂ ନିରୀକ୍ଷମାଣେନ ମଯା ଶ୍ୱେତୱର୍ଣ ଏକୋ ମେଘୋ ଦୃଷ୍ଟସ୍ତନ୍ମେଘାରୂଢୋ ଜନୋ ମାନୱପୁତ୍ରାକୃତିରସ୍ତି ତସ୍ୟ ଶିରସି ସୁୱର୍ଣକିରୀଟଂ କରେ ଚ ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦାତ୍ରଂ ତିଷ୍ଠତି|
15 Et alius Angelus exivit de templo, clamans voce magna ad sedentem super nubem: Mitte falcem tuam, et mete quia venit hora ut metatur, quoniam aruit messis terrae.
ତତଃ ପରମ୍ ଅନ୍ୟ ଏକୋ ଦୂତୋ ମନ୍ଦିରାତ୍ ନିର୍ଗତ୍ୟୋଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣ ତଂ ମେଘାରୂଢଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା ଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ଶସ୍ୟଚ୍ଛେଦନଂ କ୍ରିଯତାଂ ଶସ୍ୟଚ୍ଛେଦନସ୍ୟ ସମଯ ଉପସ୍ଥିତୋ ଯତୋ ମେଦିନ୍ୟାଃ ଶସ୍ୟାନି ପରିପକ୍କାନି|
16 Et misit qui sedebat super nubem, falcem suam in terram, et demessuit eam.
ତତସ୍ତେନ ମେଘାରୂଢେନ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟାଃ ଶସ୍ୟଚ୍ଛେଦନଂ କୃତଂ|
17 Et alius Angelus exivit de templo, quod est in caelo, habens et ipse falcem acutam.
ଅନନ୍ତରମ୍ ଅପର ଏକୋ ଦୂତଃ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥମନ୍ଦିରାତ୍ ନିର୍ଗତଃ ସୋ ଽପି ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦାତ୍ରଂ ଧାରଯତି|
18 Et alius Angelus exivit de altari, qui habebat potestatem supra ignem: et clamavit voce magna ad eum, qui habebat falcem acutam, dicens: Mitte falcem tuam acutam, et vindemia botros vineae terrae: quoniam maturae sunt uvae eius.
ଅପରମ୍ ଅନ୍ୟ ଏକୋ ଦୂତୋ ୱେଦିତୋ ନିର୍ଗତଃ ସ ୱହ୍ନେରଧିପତିଃ ସ ଉଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣ ତଂ ତୀକ୍ଷ୍ଣଦାତ୍ରଧାରିଣଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା ସ୍ୱଂ ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ମେଦିନ୍ୟା ଦ୍ରାକ୍ଷାଗୁଚ୍ଛଚ୍ଛେଦନଂ କ୍ରିଯତାଂ ଯତସ୍ତତ୍ଫଲାନି ପରିଣତାନି|
19 Et misit Angelus falcem suam acutam in terram, et vindemiavit vineam terrae, et misit in lacum irae Dei magnum:
ତତଃ ସ ଦୂତଃ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ସ୍ୱଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟା ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଲଚ୍ଛେଦନମ୍ ଅକରୋତ୍ ତତ୍ଫଲାନି ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧସ୍ୱରୂପସ୍ୟ ମହାକୁଣ୍ଡସ୍ୟ ମଧ୍ୟଂ ନିରକ୍ଷିପତ୍|
20 et calcatus est lacus extra civitatem, et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum per stadia mille sexcenta.
ତତ୍କୁଣ୍ଡସ୍ଥଫଲାନି ଚ ବହି ର୍ମର୍ଦ୍ଦିତାନି ତତଃ କୁଣ୍ଡମଧ୍ୟାତ୍ ନିର୍ଗତଂ ରକ୍ତଂ କ୍ରୋଶଶତପର୍ୟ୍ୟନ୍ତମ୍ ଅଶ୍ୱାନାଂ ଖଲୀନାନ୍ ଯାୱଦ୍ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|
