Psalmorum 95

1 Laus Cantici David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:

Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

2 Praeoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.

Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

3 Quoniam Deus magnus Dominus: et rex magnus super omnes deos.

PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

4 Quia in manu eius sunt omnes fines terrae: et altitudines montium ipsius sunt.

W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

5 Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.

Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

6 Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.

Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

7 Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuae eius, et oves manus eius.

On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

8 Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;

Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

9 Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt, et viderunt opera mea.

Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

10 Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.

Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

11 Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.

Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.