< Psalmorum 95 >
1 Laus Cantici David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:
Tena, kia waiata tatou ki a Ihowa: kia hari te hamama ki te kamaka o to tatou whakaoranga.
2 Praeoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.
Kia haere tatou me te whakawhetai atu ki tona aroaro: kia ngahau hoki a tatou himene ki a ia.
3 Quoniam Deus magnus Dominus: et rex magnus super omnes deos.
No te mea he Atua nui hoki a Ihowa, he Kingi nui i nga atua katoa.
4 Quia in manu eius sunt omnes fines terrae: et altitudines montium ipsius sunt.
Kei tona ringa nga wahi hohonu o te whenua: a nana nga maunga teitei.
5 Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.
Nana te moana, nana ano i hanga, a na ona ringa i whai ahua ai te whenua maroke.
6 Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.
Haere mai tatou, kia koropiko, kia tuohu: kia tukua nga turi ki te aroaro o Ihowa, o to tatou Kaihanga.
7 Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuae eius, et oves manus eius.
Ko ia hoki to tatou Atua; ko tatou tana iwi e hepara ai, nga hipi a tona ringa. Ki te rongo koutou ki tona reo aianei.
8 Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;
Kaua e whakapakeketia o koutou ngakau: kei pera me o te whakatoinga, me o te ra o te whakamatautauranga i te koraha;
9 Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt, et viderunt opera mea.
I ahau i whakamatautauria e o koutou matua, i ata mohiotia, i to ratou kitenga ano hoki i aku mahi.
10 Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.
E wha tekau nga tau i hoha ai ahau ki tenei whakatupuranga, na ka mea ahau; He iwi ngakau kotiti ke ratou, kahore hoki ratou e mohio ki aku ara.
11 Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.
Na reira i riri ai ahau, i oati ai hoki; e kore ratou e tae ki toku okiokinga.