Psalmorum 90
1 Oratio Moysi hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis: a generatione in generationem.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Priusquam montes fierent, aut formaretur terra, et orbis: a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini filii hominum.
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 Quoniam mille anni ante oculos tuos, tamquam dies hesterna, quae praeteriit, Et custodia in nocte,
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 quae pro nihilo habentur, eorum anni erunt.
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 Mane sicut herba transeat, mane floreat, et transeat: vespere decidat, induret, et arescat.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo: saeculum nostrum in illuminatione vultus tui.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt: et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur:
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 dies annorum nostrorum in ipsis, septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni: et amplius eorum, labor et dolor. Quoniam supervenit mansuetudo: et corripiemur.
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Quis novit potestatem irae tuae: et prae timore tuo iram tuam
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac: et eruditos corde in sapientia.
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Convertere Domine usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 Repleti sumus mane misericordia tua: exultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Laetati sumus pro diebus, quibus nos humiliasti: annis, quibus vidimus mala.
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Respice in servos tuos, et in opera tua: et dirige filios eorum.
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos: et opus manuum nostrarum dirige.
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
