Psalmorum 90

1 Oratio Moysi hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis: a generatione in generationem.

Yon priyè Moïse; Moun Bondye a. Senyè, se te kote Ou, lakay nou te ye pandan tout jenerasyon yo.

2 Priusquam montes fierent, aut formaretur terra, et orbis: a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.

Avan mòn yo te vin parèt, oswa Ou te bay nesans a mond lan avèk tè a, menm pou tout tan e pou tout tan, Ou se Bondye.

3 Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini filii hominum.

Ou fè lòm retounen nan pousyè a, epi di: “Retounen, O pitit a lòm yo.”

4 Quoniam mille anni ante oculos tuos, tamquam dies hesterna, quae praeteriit, Et custodia in nocte,

Paske mil ane devan zye Ou se tankou ayè lè l fenk pase, oswa tankou yon veye lannwit lan.

5 quae pro nihilo habentur, eorum anni erunt.

Ou bale yo ale pandan y ap dòmi.

6 Mane sicut herba transeat, mane floreat, et transeat: vespere decidat, induret, et arescat.

Nan maten, yo vin tankou yon chan zèb nèf ki fènk leve. Vè aswè, chan an febli e fennen nèt ale.

7 Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.

Paske nou fin manje nèt akoz kòlè Ou. E akoz kòlè Ou, nou boulvèse nèt.

8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo: saeculum nostrum in illuminatione vultus tui.

Ou te mete inikite nou yo devan Ou. Peche ki kache yo vin parèt nan limyè prezans Ou.

9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt: et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur:

Paske tout jou nou yo pase nan gran kòlè Ou. Ane nou yo ap fini kon souf.

10 dies annorum nostrorum in ipsis, septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni: et amplius eorum, labor et dolor. Quoniam supervenit mansuetudo: et corripiemur.

Pou jou lavi nou yo, yo gen swasann-dizan, oswa akoz gwo fòs, katre-ventan. Men ògèy a jou sa yo se sèlman kòve ak tristès. Paske byen vit li prale, e nou vole ale.

11 Quis novit potestatem irae tuae: et prae timore tuo iram tuam

Se kilès ki konprann fòs a kòlè Ou a? Avèk gwo kòlè Ou, selon krent ke Ou merite a?

12 dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac: et eruditos corde in sapientia.

Pou sa, montre nou jan pou konte jou nou yo, pou nou kab ofri Ou yon kè ki plen sajès.

13 Convertere Domine usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.

Lache, O SENYÈ! Konbyen tan sa va ye? Pran sa akè pou kòz sèvitè ou yo!

14 Repleti sumus mane misericordia tua: exultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.

O fè nou satisfè nan maten avèk lanmou dous Ou a, pou nou kab chante ak jwa e fè kè kontan pandan tout jou nou yo.

15 Laetati sumus pro diebus, quibus nos humiliasti: annis, quibus vidimus mala.

Fè nou rejwi pou menm kantite jou ke Ou te aflije nou yo, tout ane ke nou te wè mal yo.

16 Respice in servos tuos, et in opera tua: et dirige filios eorum.

Kite zèv Ou yo vin parèt a sèvitè Ou yo, akmajeste Ou a pitit yo.

17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos: et opus manuum nostrarum dirige.

Kite favè SENYÈ a, Bondye nou an, vini sou nou, epi konfime pou nou menm, zèv men nou yo. Wi, konfime zèv men nou yo.