Psalmorum 90

1 Oratio Moysi hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis: a generatione in generationem.

Lapriyè Moyiz, sèvitè Bondye a. Seyè, ou te toujou yon pwoteksyon pou nou depi sou tan zansèt nou yo jouk koulye a.

2 Priusquam montes fierent, aut formaretur terra, et orbis: a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.

Anvan menm ou te kreye mòn yo, anvan ou te fè latè ak tout sa ki ladan l', depi tout tan ak pou tout tan se Bondye ou ye.

3 Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini filii hominum.

Ou di moun se pou yo tounen sa yo te ye. Ou fè yo tounen pousyè ankò.

4 Quoniam mille anni ante oculos tuos, tamquam dies hesterna, quae praeteriit, Et custodia in nocte,

Milan (1.000 an) pa anyen pou ou, se tankou yon jou. Se tankou jounen ayè ki fin pase a, se tankou yon ti kadè nan mitan lannwit.

5 quae pro nihilo habentur, eorum anni erunt.

Ou fè yo pase tankou yon rèv, tankou pye zèb ki leve yon jou maten.

6 Mane sicut herba transeat, mane floreat, et transeat: vespere decidat, induret, et arescat.

Li grandi, li fleri, nan aswè li fennen, li cheche.

7 Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.

Lè ou ankòlè, se fini ou fini ak nou. Lè ou move, ou fè kè nou kase.

8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo: saeculum nostrum in illuminatione vultus tui.

Ou mete devan je ou tou sa nou fè ki mal, ou mete peche nou fè an kachèt yo aklè devan ou.

9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt: et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur:

Ou koupe sou lavi nou paske ou ankòlè. Anvan nou bat je nou, lavi nou fini.

10 dies annorum nostrorum in ipsis, septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni: et amplius eorum, labor et dolor. Quoniam supervenit mansuetudo: et corripiemur.

Dènye bout nou se swasanndizan. Si nou gen bon sante, n'a wè katreventan. Men, avantaj nou jwenn nan tou sa se sèlman tray ak mizè. Talè konsa nou fin viv, n' al fè wout nou.

11 Quis novit potestatem irae tuae: et prae timore tuo iram tuam

Kilès ki konnen jan ou ka ankòlè? Kilès ki konnen jan pou yo pè ou lè ou move?

12 dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac: et eruditos corde in sapientia.

Moutre nou pou nou pa bliye jan lavi nou kout, pou nou kapab chache konprann tout bagay.

13 Convertere Domine usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.

Seyè, kilè w'a tounen? Gen pitye pou sèvitè ou yo.

14 Repleti sumus mane misericordia tua: exultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.

Chak maten, voye benediksyon ou sou nou! Konsa, n'a chante, n'a toujou gen kè kontan.

15 Laetati sumus pro diebus, quibus nos humiliasti: annis, quibus vidimus mala.

Koulye a fè kè nou kontan pou menm kantite jou ou te ban nou lapenn, pou menm kantite lanne nou pase nan mizè.

16 Respice in servos tuos, et in opera tua: et dirige filios eorum.

Fè moun k'ap sèvi ou yo wè sa ou ka fè. Fè pitit pitit yo wè jan ou gen pouvwa.

17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos: et opus manuum nostrarum dirige.

Seyè, Bondye nou, pa sispann ban nou favè ou. Fè nou reyisi nan tou sa n'ap fè. Wi, fè nou reyisi nan tou sa n'ap fè.