Psalmorum 9
1 Psalmus David, in finem pro occultis filii. Confitebor tibi Domine in toto corde meo: narrabo omnia mirabilia tua.
Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
2 Laetabor et exultabo in te: psallam nomini tuo Altissime,
Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
3 In convertendo inimicum meum retrorsum: infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
4 Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam: sedisti super thronum qui iudicas iustitiam.
Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
5 Increpasti Gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in aeternum et in saeculum saeculi.
Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
6 Inimici defecerunt frameae in finem: et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu:
O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
7 et Dominus in aeternum permanet. Paravit in iudicio thronum suum:
Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
8 et ipse iudicabit orbem terrae in aequitate, iudicabit populos in iustitia.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
9 Et factus est Dominus refugium pauperi: adiutor in opportunitatibus, in tribulatione.
I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
10 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum: quoniam non dereliquisti quaerentes te Domine.
I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
11 Psallite Domino, qui habitat in Sion: annunciate inter Gentes studia eius:
Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
12 Quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est: non est oblitus clamorem pauperum.
Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
13 Miserere mei Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis.
Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
14 Qui exaltas me de portis mortis, ut annunciem omnes laudationes tuas in portis filiae Sion.
Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
15 Exultabo in salutari tuo: infixae sunt Gentes in interitu, quem fecerunt. In laqueo isto, quem absconderunt, comprehensus est pes eorum.
Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
16 Cognoscetur Dominus iudicia faciens: in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol h7585)
18 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis: patientia pauperum non peribit in finem.
Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
19 Exurge Domine, non confortetur homo: iudicentur Gentes in conspectu tuo:
Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
20 Constitue Domine legislatorem super eos: ut sciant Gentes quoniam homines sunt.
PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)
