< Psalmorum 88 >

1 Psalmus, Canticum psalmi, in finem, filiis Core, pro Maheleth ad respondendum, intellectus Eman Israelitae. Domine Deus salutis meae: in die clamavi, et nocte coram te.
Canción de Salmo: a los hijos de Coré: al Vencedor: para cantar sobre Mahalat; Masquil de Hemán el ezraíta. Oh SEÑOR, Dios de mi salud, día y noche clamo delante de ti.
2 Intret in conspectu tuo oratio mea: inclina aurem tuam ad precem meam:
Entre mi oración en tu presencia; inclina tu oído a mi clamor.
3 Quia repleta est malis anima mea: et vita mea inferno appropinquavit. (Sheol h7585)
Porque mi alma está harta de males, y mi vida ha llegado a la sepultura. (Sheol h7585)
4 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum: factus sum sicut homo sine adiutorio,
Soy contado con los que descienden al hoyo, soy como hombre sin fuerza;
5 inter mortuos liber, Sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius: et ipsi de manu tua repulsi sunt.
librado entre los muertos. Como los muertos que duermen en el sepulcro, que no te acuerdas más de ellos, y que son cortados de tu mano.
6 Posuerunt me in lacu inferiori: in tenebrosis, et in umbra mortis.
Me has puesto en el hoyo profundo, en tinieblas, en honduras.
7 Super me confirmatus est furor tuus: et omnes fluctus tuos induxisti super me.
Sobre mí se ha acostado tu ira, y me has afligido con todas tus ondas. (Selah)
8 Longe fecisti notos meos a me: posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar:
Has alejado de mí mis conocidos; me has puesto por abominación a ellos; estoy encerrado, y no saldré.
9 oculi mei languerunt prae inopia. Clamavi ad te Domine tota die: expandi ad te manus meas.
Mis ojos enfermaron a causa de mi aflicción; te he llamado, oh SEÑOR, cada día he extendido a ti mis manos.
10 Numquid mortuis facies mirabilia: aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi?
¿Harás tú milagro a los muertos? ¿Se levantarán los muertos para alabarte? (Selah)
11 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione?
¿Será contada en el sepulcro tu misericordia, o tu verdad en la perdición?
12 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua: et iustitia tua in terra oblivionis?
¿Será conocida en las tinieblas tu maravilla, y tu justicia en la tierra del olvido?
13 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea praeveniet te.
Mas yo a ti he clamado, oh SEÑOR; y de mañana te previno mi oración.
14 Ut quid Domine repellis orationem meam: avertis faciem tuam a me?
¿Por qué, oh SEÑOR, desechas mi alma? ¿Por qué escondes tu rostro de mí?
15 Pauper sum ego, et in laboribus a iuventute mea: exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
Yo soy pobre y menesteroso; desde la juventud he llevado tus temores, he estado medroso.
16 In me transierunt irae tuae: et terrores tui conturbaverunt me.
Sobre mí han pasado tus iras; tus espantos me han cortado.
17 Circumdederunt me sicut aqua tota die: circumdederunt me simul.
Me han rodeado como aguas de continuo; me han cercado a una.
18 Elongasti a me amicum, et proximum: et notos meos a miseria.
Has alejado de mí al amigo y al compañero; y mis conocidos has puesto en la tiniebla.

< Psalmorum 88 >