< Psalmorum 88 >

1 Psalmus, Canticum psalmi, in finem, filiis Core, pro Maheleth ad respondendum, intellectus Eman Israelitae. Domine Deus salutis meae: in die clamavi, et nocte coram te.
Una canción. Un salmo de los descendientes de Coré. Para el director del coro. Al son de “Mahalath Leannoth”. Un masquil por Hemán el ezraíta Señor, Dios de mi salvación, clamo a ti de día y de noche.
2 Intret in conspectu tuo oratio mea: inclina aurem tuam ad precem meam:
Por favor escucha mi oración; escucha mis palabras de súplica.
3 Quia repleta est malis anima mea: et vita mea inferno appropinquavit. (Sheol h7585)
Mi vida está llena de problemas, y mi muerte se acerca. (Sheol h7585)
4 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum: factus sum sicut homo sine adiutorio,
Soy contado entre los moribundos; un hombre sin fuerzas.
5 inter mortuos liber, Sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius: et ipsi de manu tua repulsi sunt.
Soy abandonado entre los muertos, tendido como un cadáver en la tumba, olvidado y dejado a tu cuidado.
6 Posuerunt me in lacu inferiori: in tenebrosis, et in umbra mortis.
Me has puesto en un pozo profundo, entre las penumbras.
7 Super me confirmatus est furor tuus: et omnes fluctus tuos induxisti super me.
Tu hostilidad me maltrata; me estás ahogando entre tus olas abrumadoras. (Selah)
8 Longe fecisti notos meos a me: posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar:
Has hecho que mis enemigos me eviten, haciéndome repulsivo a sus vistas. Estoy atrapado, no puedo huir.
9 oculi mei languerunt prae inopia. Clamavi ad te Domine tota die: expandi ad te manus meas.
Señor, he llorado suplicándote cada día por ayuda, extendiendo mis manos hacia ti.
10 Numquid mortuis facies mirabilia: aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi?
¿Haces milagros entre los muertos? ¿Se levantan los muertos para alabarte? (Selah)
11 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione?
Tu gran amor, ¿Se menciona en la tumba? Tu fidelidad, ¿Es discutida en lugar de destrucción?
12 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua: et iustitia tua in terra oblivionis?
¿Las cosas maravillosas que haces son conocidas en las tinieblas? ¿Tu bondad es conocida en la tierra del olvido?
13 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea praeveniet te.
Pero clamo a ti pidiendo ayuda; cada mañana oro a ti.
14 Ut quid Domine repellis orationem meam: avertis faciem tuam a me?
Señor, ¿Por qué me rechazas? ¿Por qué te alejas de mí?
15 Pauper sum ego, et in laboribus a iuventute mea: exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
He estado enfermo desde que era joven, a menudo estuve a las puertas de la muerte. He tenido que soportar las cosas terribles que me has hecho. ¡Estoy desesperado!
16 In me transierunt irae tuae: et terrores tui conturbaverunt me.
Tu ira me ha vencido; las cosas terribles que haces me han destruido.
17 Circumdederunt me sicut aqua tota die: circumdederunt me simul.
Ellos me rodean constantemente como aguas de una inundación, succionándome.
18 Elongasti a me amicum, et proximum: et notos meos a miseria.
Has hecho que mi familia y mis amigos se alejen. La oscuridad es mi única amiga.

< Psalmorum 88 >