< Psalmorum 88 >

1 Psalmus, Canticum psalmi, in finem, filiis Core, pro Maheleth ad respondendum, intellectus Eman Israelitae. Domine Deus salutis meae: in die clamavi, et nocte coram te.
برای رهبر سرایندگان: سرودی در مایۀ «مَحَلَت لِعَنوت». مزموری از پسران قورَح. قصیدۀ هیمانِ اِزراحی. ای خداوند، ای خدای نجات من، شب و روز در حضور تو گریه و زاری کرده‌ام.
2 Intret in conspectu tuo oratio mea: inclina aurem tuam ad precem meam:
دعای مرا بشنو و به ناله‌ام توجه فرما.
3 Quia repleta est malis anima mea: et vita mea inferno appropinquavit. (Sheol h7585)
زندگی من پر از رنج و مصیبت است؛ جانم به لب رسیده است! (Sheol h7585)
4 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum: factus sum sicut homo sine adiutorio,
رمقی در من نمانده است؛ مانند مرده شده‌ام،
5 inter mortuos liber, Sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius: et ipsi de manu tua repulsi sunt.
مانند کشته‌ای که به قبر سپرده شده، مانند مرده‌ای که دیگر به یاد نخواهی آورد و لطف خود را شامل حالش نخواهی فرمود.
6 Posuerunt me in lacu inferiori: in tenebrosis, et in umbra mortis.
تو مرا به اعماق تاریکی انداخته‌ای
7 Super me confirmatus est furor tuus: et omnes fluctus tuos induxisti super me.
غضب تو بر من سنگینی می‌کند؛ طوفان خشم تو مرا در بر گرفته است.
8 Longe fecisti notos meos a me: posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar:
آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم.
9 oculi mei languerunt prae inopia. Clamavi ad te Domine tota die: expandi ad te manus meas.
چشمانم از شدت گریه ضعیف شده‌اند. ای خداوند، هر روز از تو درخواست کمک نموده و دست نیاز به سویت دراز می‌کنم تا بر من رحم کنی.
10 Numquid mortuis facies mirabilia: aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi?
وقتی بمیرم، دیگر معجزات و کمک تو برایم چه فایده خواهد داشت؟ آنگاه دیگر چگونه می‌توانم تو را ستایش کنم؟
11 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione?
مگر آنانی که در قبر هستند می‌توانند از محبت و وفاداری تو سخن بگویند؟
12 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua: et iustitia tua in terra oblivionis?
آیا معجزهٔ تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ آیا می‌توان در عالم خاموشی از وفاداری و عدالت تو سخن گفت؟
13 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea praeveniet te.
خداوندا، نزد تو فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم. هر روز صبح به پیشگاه تو دعا می‌کنم.
14 Ut quid Domine repellis orationem meam: avertis faciem tuam a me?
چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟
15 Pauper sum ego, et in laboribus a iuventute mea: exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
از جوانی تاکنون، در رنج و خطر مرگ بوده‌ام و همیشه از جانب تو تنبیه شده‌ام.
16 In me transierunt irae tuae: et terrores tui conturbaverunt me.
خشم شدید تو مرا پریشان کرده و از ترس تو ناتوان شده‌ام.
17 Circumdederunt me sicut aqua tota die: circumdederunt me simul.
خشم تو و ترس از تو تمام روز چون سیل از هر سو مرا احاطه می‌کند.
18 Elongasti a me amicum, et proximum: et notos meos a miseria.
دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است.

< Psalmorum 88 >